اسم پسرانه ف

فريور:    (دساتیر) راست، درست. [از برخاسته‌هاي فرقه آذركيوان ـ برهان چ. معين].

فريمان:    (فري = خجسته، مبارك، داراي خجستگي و شكوه، شكوهمند و خجسته + مان/من=…

فريدون:    1- به معني «سه ايدون» يا «سه اينچنين»؛ 2- (اَعلام) در داستانهای ملی…

فريبرز :    1- دارنده‌ي فرّ بزرگ، بزرگ فره، شكوه فره؛ 2- (اَعلام) (در شاهنامه)…

فرهنگ :    1- پديده‌ي كلي پيچيده‌اي از آداب، رسوم، انديشه، هنر، و شيوه‌ي زندگي…

فروهر:    1- نگهداري كردن؛ 2- پناه بخشيدن؛ 3- (در اديان) در دين زرتشت، صورت…

فروتن:    آن كه خود را از ديگران برتر نداند، آن كه خودپسند نيست، متواضع.

فَرناد :    1- پاياب؛ 2- (در سنسكريت) پرانَدَ (آب)؛ 3- (در برهان) پاياب و…

فرشيد:    1- (مخفف فرشيدورد)،   فرشيدورد؛ 2- شكوه و روشنايي، شكوه خورشيد، شكوه درخشان.

فَرشاد :    (دساتیر) 1- نام روح و عقلِ كره‌ مرّيخ، نفس فلك مريخ، [از…

فرزين:    1- (= فرزان)،   فروزان؛ 2- مهره‌ي وزير در صفحه‌ شطرنج؛ 3- (اَعلام) نام…

فرزان:    1- (در قديم) فرزانه، خردمند؛ 2- عاقل، حكيم؛ 3- دانش؛ 4- استواري.

فرزام:    (در قديم) لايق، در خور، شايسته، سزاوار.

فرزاد :    (در قديم) با فر و شكوه زاده شده، زاده‌ي با فر و…

فَردين:    فروردين، فرودين.   فروردين.

فَرداد:    زاده‌ي با شأن و شكوه و شوكت، مولود با شكوه.

فَربد:    (فر = شكوه و جلال + بد/-bad/،/-bod/ (پسوند محافظ يا مسئول))، 1- نگهبان…

فرامرز:    1- آمرزنده (دشمن)؛ 2- (اَعلام) 1) (در شاهنامه) پسر رستم، که پس از…

فتاح :    (عربي) 1- (در قديم) گشاينده؛ 2- از صفات و نام‌هاي خداوند.

فاضل :    (عربي) 1- داراي فضيلت و برتري در علم به ويژه علوم ادبي؛…

فاروق :    (عربي) 1- (در قديم) تميز دهنده و فرق گذارنده؛ 2- (اَعلام) 1)…

فارس :    (عربي) 1- (در قديم) سوار بر اسب؛ 2- (به مجاز) دلاور، جنگجو.

فاران :    (عبري) (اَعلام) 1) موضع مغاره‌ها [جاي غارها]؛ 2) بياباني كه بني‌اسرائيل در…