بیماری لوپوس چیست و چگونه درمان می شود؟
بیمار لوپوس یک بیماری خود ایمنی مزمن بدون درمان است. یعنی مراقب های پزشکی تنها میتواند به کنترل علائم بیماری و کاهش سرعت روند آن کمک کند. شما با درمان تنها می توانید این بیماری را مدیریت کنید و لوپوس درمان نمی شود.
در این بیماری سلول های سیستم ایمنی بدن به سلول ها و اعضای خودی بدن حمله می کنند و آن ها را از بین می برند. سیستم ایمنی مجموعه ای از سلول ها، بافت ها، اندام ها و اعضای بدن است که در صورت ورود عوامل خارجی و پیگانه آن ها از ین می برد و از بدن محافظت می کند. در بیماری خود ایمنی سیستم ایمنی بجای حمله به عوامل بیگانه به سلول های خود بدن حمله می کند. در نتیجه سلول های بدن توسط خود بدن از بین می روند.
علت بیماری لوپوس
علت بیماری لوپوس ناشناخته است. البته نظریاتی در مورد علت ان وجود دارد مثلا این احتمال وجود دارد که لوپوس ناشی از ترکیبی از ژنتیک شما و عوامل محیطی اطراف در کنار هم باشد. به نظر می رسد افرادی که دارای استعداد ارثی برای لوپوس هستند، ممکن است در تماس با چیزی در محیط که می تواند باعث تحریک لوپوس و بروز آن شود، به این بیماری مبتلا شوند. این یعنی نه ژن ها به تنهایی موجب بروز آن می شوند و نه عوامل محیطی. با این حال، به طور کلی علت لوپوس در بیشتر موارد ناشناخته است.
آیا بیماری لوپوس خطرناک است؟
لوپوس می تواند قسمت های مختلف بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد. این می تواند باعث درد و همچنین عوارض جدی برای اندام های اصلی شما شود. از آنجایی که لوپوس یک بیماری خود ایمنی است، باعث می شود بدن به خود حمله کند. که این می تواند به مرور زمان منجر به آسیب اندام ها شود. بطور مثال بیماری لوپوس می تواند باعث آسیب جدی کلیه شود.
حتی نارسایی کلیه یکی از علل اصلی مرگ و میر در میان افراد مبتلا به لوپوس است . اگر مغز شما تحت تاثیر لوپوس قرار گرفته باشد، ممکن است سردرد، سرگیجه، تغییرات رفتاری، مشکلات بینایی و حتی سکته مغزی یا تشنج را تجربه کنید. بنابراین می توان گفت لوپوس می تواند یک بیماری خطرناک باشد. اما لوپوس با وجود خطری که دارد در صورت پیگیری های منظم و درمان دقیق مانند گذشته موجب مرگ نخواهد شد.
همچنین بخوانید: علائم تشخیص بیماری لوپوس پوستی چیست؟
البته در صورت عدم پیگیری یا بروز شدت بالای بیماری در موارد خاص ، آسیب و نارسایی اندام ها ممکن است رخ دهد که می توانند نامطلوب و خطرناک باشند. اما باز هم همچون گدشته پر خطر نیست. از نظر سابقه پزشکی، لوپوس باعث مرگ افراد جوان، عمدتاً به دلیل نارسایی کلیه می شد. ولی امروزه، درمان دقیق و پیشرفت علم موجب شده تا حتی در این حالت هم حدود 80 تا 90 درصد افراد مبتلا به لوپوس بتوانند انتظار یک طول طول عمر طبیعی داشته باشند.
علائم بیماری لوپوس
اولین علامت های این بیماری در همه افراد یکسان نیست اما حدود 90 درصد از این افراد احساس خستگی متوسط و تب خفیف و بی دلیلی داشته اند که به مرور شدت آن افزایش یافته است. اصولا لوپوس در افراد مختلف علائم گوناگونی دارد اما به طور کلی تعدادی علائم شایع تر دارد که در اغلب افراد دیده می شود.
10 تا از شایع ترین علائم لوپوس عبارتند از: درد مفاصل یا متورم (آرترالژی) تب بی دلیل (بیش از 100 درجه فارنهایت) مفاصل متورم (آرتریت) خستگی طولانی مدت یا شدید. بثورات پوستی از جمله بثورات پروانه ای شکل در روی گونه ها و بینی. درد در قفسه سینه هنگام تنفس عمیق (پلوریت) ریزش مو.
لوپوس در بارداری
لوپوس می تواند بر بارداری تأثیر بگذارد. با این حال بیشتر زنان مبتلا به لوپوس می توانند بچه دار شوند.اما به دلیل خطر عوارض ناشی از این بیماری خود ایمنی زنان در این دوران به نظارت دقیق و زیاد پزشکی نیاز دارند. به طور کلی بهتر است در صورت تشدید علائم لوپوس به مدت شش ماه برای بارداری صبر کنید. ایده آل تر آن است که قبل از لقاح علائم لوپوس فعال نداشته باشید.
البته شما باید بدانید که بارداری با وجود بیماری لوپوس پر خطر است. بروز مشکلاتی همچون مشکلات خون، مانند لخته شدن خون یا نداشتن پلاکت کافی. وجود نوع خاصی از پروتئین ها (به نام آنتی بادی های آنتی فسفولیپید) در خون شما، می تواند خطر لخته شدن خون و از دست دادن جنین را افزایش دهد.
همچنین بخوانید: بیماری پدوفیلی و علت ابتلا به آن چیست؟ آیا پدوفیلی درمان دارد؟
آیا بیماری لوپوس ارثی است؟
برسی های علم زنتیک نشان داده است که هیچ ژن یا ژنومی به صورت خاص باعث ایجاد لوپوس نمی شود. این یعنی بیماری لوپوس نمی تواند چندان زمینه ارثی داشته باشد. با این حال مطالعات تجربی حاکی از آن است که لوپوس در افراد با سابقه خانوادگی در این بیماری رخ می دهد. به طوری که در تعدای از موارد بیش از یک نفر از اعضاء یک خانواده به این بیماری مبتلا می شود.
گاهی ابتلا در بستگان با نسبت فامیلی درجه دو هم رخ می دهد. بستگان افراد مبتلا به لوپوس حدود 5 تا 13 درصد احتمال ابتلا به لوپوس را دارند. در مورد فرزندان متولد شده از مادران با درگیری لوپوس باید گفت که این نوزادان تنها 5 درصد در معرض خطر ابتلا به لوپوس هستند. همچنین در دو قلو هایی که یکی از آن ها به لوپوس مبتلا می شود احتمالا دو قلوی دوم نیز مبتلا خواهد شد.
در هر حال چه یک بیماری ارثی لوپوس را در نظر بگیریم چه با زمینه های غیر ارثی زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا هستند. این بیماری در زنان بیشتر می تواند بروز پیدا کند. گفته می شود زنج سنی بروز بیماری لوپوس در همه افراد حدود 20 تا 30 سالگی می باشد. همچنین باید گفت که طبق پژوهش ها زنان با پوست های روشن تر کمتر به این عارضه دچار شده اند.
همچنین بخوانید: برای پایین آوردن قند خون در بارداری چکار کنیم و چه بخوریم؟
درمان بیماری لوپوس چیست؟
لوتوس درمان قطعی ندارد اما انواعی از داروهایی وجود دارند که معمولا به عنوان یک درمان نگهدارنده و کمکی بکار می روند. بطور مثال داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن که به کاهش درد خفیف و تورم در مفاصل و عضلات کمک می کنند. کورتیکواستروئیدها و یا استروئیدها مانند کورتیزون ها که معمولاً برای تسکین برخی از علائم این بیمای مانند تورم، گرما، درد و حساسیت به سرعت عمل می کند.