سندروم روده تحریک پذیر (IBS) چیست؟

درمورد سندروم روده تحریک پذیر چه میدانید؟ اگر همیشه در شکم خود احساس ناراحتی میکنید بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا احتمال خطر سندروم روده تحریک پذیر برای شما مشخص شود.

به گزارش آلامتو و به نقل از آی بانو؛ تحقیقات در بریتانیا حاکی از آن است که به طور کلی از هر ۱۰ نفر ۱ نفر در سرتاسر جهان به سندرم روه‌ی تحریک‌پذیر مبتلاست، اما زندگی روزمره با تحمل سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر چگونه است؟

از درد شکمی و نفخ تا یبوست و اسهال؛ سندرم روه‌ی تحریک‌پذیر به طور پیوسته منشأ آزار افراد مبتلا و البته اغلب ما که از این عارضه رنج می‌بریم، است. تحقیقات در بریتانیا حاکی از آن است که به طور کلی از هر ۱۰ نفر ۱ نفر در سرتاسر جهان به این عارضه مبتلاست، البته این آمار احتمالاً در امریکا بیشتر است.

دکتر آنتونی لمبو، استاد دانشگاه پزشکی هاروارد و مدیر تحقیقاتی پروژه‌ی سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر در مرکز پزشکی بوستون معتقد است، سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر یکی از شایع‌ترین عارضه‌هایی است که افراد به موجب آن به پزشک مراجعه می‌کنند.

اما زندگی روزمره با تحمل سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر چگونه است؟ انجمن مطالعات مرتبط با روده و معده طبق بررسی‌های انجام شده ، نتایجی را منتشر نمود تا مبتلایان به این عارضه به درک بهتری از آن دست یابند. برخی از یافته‌ها شگفت‌انگیز و آموزنده بود.

سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر به شدت آزاردهنده است.

بررسی‌ها حاکی از آن است که حداقل ۴۰٪ از مبتلایان به سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر باید به مدت ۱ ماه استفاده از تلفن همراه، اینترنت و رابطه‌ی جنسی را رها نمایند تا در عوض ۱ ماه علائمشان تسکین یابد.

لمبو می‌گوید، او و متخصصان دیگر از تاثیر شگرفی که بیماران سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر از این بیماری متحمل می‌شوند، شگفت‌زده شدند. او همچنین خاطر نشان می‌کند که یافته‌ها دال بر آن است که افراد مبتلا به این عارضه به دلیل علائم بیماری، به طور میانگین دو روز در ماه قادر به حضور در محل کارشان نیستند. تمام این موارد بر مشکلات ناشی از آن تاکید دارد.

همچنین بخوانید: سندرم روده تحریک پذیر و روزه

اکثر مبتلایان پیش‌بینی می‌کنند که آیا روز خوبی در پیش خواهند داشت یا خیر.

لمبو می‌گوید، بسیاری از بیماران اظهار می‌کنند که چنانچه از خواب بیدار شوند اما اجابت مزاج نداشته باشند، متوجه می‌شوند که روز سختی را در پیش خواهند داشت. اما ۲۲٪ از بیماران قادر به پیش‌بینی روزی که در پیش دارند، نیستند و این امر برایشان بسیار ناامیدکننده است.

متاسفانه، حتی اگر بدانند چه چیزی در انتظار آنها و روده‌ی آنهاست، کار چندانی از عهده‌ی آنها برای پیشگیری ساخته نیست. او می‌گوید، غالب درمان‌هایی که تجویز می‌کنم در طولانی مدت موثر واقع می‌شوند و تسکین فوری نیستند.

انواع مختلفی از سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر، بعلاوه‌ی چالش‌های متفاوتی از آن وجود دارد.

لمبو شرح می‌دهد که، ۳ نوع عمده از سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر وجود دارد. نوع اول سندرم روده ی تحریک‌پذیر C، این عارضه از آن روی به این نام خوانده می‌شود که بیماران شایع‌ترین نشانه‌ی بیماری خود را یبوست اعلام نمودند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که در سندرم ‌روده‌ی تحریک‌پذیرD، بیماران اسهال و اجابت‌مزاج پی‌در پی را تجربه می‌کنند، با این وجود بیماران شایع‌ترین نشانه‌ی بیماری‌ خود را درد شکمی اعلام نموده‌اند.

شاخه‌ی سوم از مبتلایان به تناوب یبوست و اسهال را تجربه می‌کنند. لمبو می‌گوید، تعداد بیمارانی که هر یک از انواع سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر را تجربه می‌کنند تقریباً برابر است.

دوره‌ی تسکین فقط چند روز به طول می‌انجامد.

بررسی‌ها حاکی از آن است که تقریباً دوسوم بیماران اذعان داشتند که علائم آنها برای مدتی محو می‌شود، اما نه بیش از چند روز. لمبو می‌گوید، گذشته‌ی بیماران سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر بهترین پیش‌گوی آینده آنهاست. بدین معنا که؛ علائم شما هر آنچه که تا به حال بوده، پس از این هم خواهد بود، تغییری در نوع و تناوب آنها پدید نخواهد آمد.

عدم مراجعه به پزشک برای مدت طولانی به نفع شما نیست.

تحقیقات حاکی از آن است که حدوداً ۷۵٪ از تمام مبتلایان به عارضه‌ی سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر ملاقات با پزشک را به مدت یک سال پس از شروع علائم به تعویق می‌اندازند. لمبو می‌گوید، گرچه ممکن است این به تعویق‌ انداختن‌ها علائم شما را بدتر نکند، اما شاید پزشکتان بتواند در مراحل اولیه مسکن‌های بهتری در اختیارتان قرار دهد.

داروهای تجویزی حقیقتاً موثرند.

لمبو معتقد است، داروهای تجویزی متعددی وجود دارد که در کاهش علائم سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر موثر است. بررسی‌ها حاکی از این واقعیت است که: بیماران داروهای تجویزی را مناسب‌ترین گزینه‌ی درمانی که دریافت کرده‌اند، قلمداد می‌کنند، حال آنکه ملین‌ها، نرم‌کننده‌های روده یا داروهای ضد اسهال را در زمره‌ی بی‌تاثیرترین داروها جای دادند.

تغییر برنامه‌ی غذایی نکته‌ایی کلیدی است.

لمبو می‌گوید، برنامه‌هایی غذایی که در آن گونه‌های خاصی از کربوهیدرات‌ها حذف می‌گردد، منظور قند است، بسیار موثرند. به طور خاص، برنامه‌های غذایی کم کربوهیدرات که برخی از انواع کربوهیدرات‌ها از آن حذف شده است، می‌تواند در هضم غذا موثر واقع شده و به کاهش علائم سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر کمک شایانی نماید، حداقل در کوتاه مدت!

و در نهایت نیز، تمرینات ورزشی و کنترل استرس.

لمبو خاطر نشان می‌سازد که، تحقیقی متعلق به دهه‌ها پیش وجود دارد که نشان می‌دهد استرس عملکرد طبیعی روده را حتی در افرادی که به سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر مبتلا نیستند، متوقف می‌سازد.

او در ادامه می‌افزاید: در نتیجه، تکنیک‌های تمدد اعصاب و کنترل استرس همچون خودآگاهی و رفتار درمانی شناختی می‌توانند بسیار موثر واقع شوند. تمرینات ورزشی ملایم یا شدید می‌توانند با استرس مقابله کرده و علائم سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر را تقلیل دهد.