دروغ و دروغ گفتن از جمله عادات نپسندیده ای است که همیشه باید از آن اجتناب کرد در این پست قصد داریم مقالاتی در مورد دروغ را بررسی کنیم که شما دانش آموزان عزیز میتوانید با مطالعه آنها به راحتی یک انشای عالی را آماده کنید.


چرا دروغ میگوییم؟

دلیل دروغ گفتن

وقتی اسم اپیدمی (یا همان همه‌گیری) می‌‌آید، حتما به فكر ویروس و میكروب می‌افتید و حتی ممكن است بترسید اما گاهی بعضی چیزها كه اپیدمی می‌‌شود ظاهرا كسی را به تب و لرز نمی‌اندازد و كسی هم نگران آنها نمی‌شود اما واقعیت این است كه خطر آنها حتی از اپیدمی‌های میكروبی هم بیشتر است.

مثلا «اپیدمی دروغ» یكی از این همه‌گیری‌های خطرناك است. دقت كرده‌اید كه این روزها دروغ گفتن همه‌گیر شده؟ انگار این یك عادت اجتماعی شده است و حالا همه به راحتی دروغ می‌گویند و حتی حس نمی‌كنند كه دروغی گفته‌اند.

دروغ گفتن برای برخی افراد مثل غذا خوردن و آب نوشیدن شده است و این اتفاق علت‌های متعددی دارد اما شاید یك مسئله مهم این است كه این همه دروغ شاید یكی از علت‌های بدحال بودن ما باشد. در این مطلب به علت‌های اصلی دروغگویی می‌پردازیم. با مرور این حالت‌ها شاید اتفاق‌های بهتری در زندگی ما بیفتد.

دروغ می‌گوییم تا خودمان را خوب جلوه دهیم

تقریبا همه انسان‌ها دوست دارند «خوب» به نظر برسند. در واقع انسان‌ها ذاتا دوست دارند مقبول همه باشند، برای همین است كه در بسیاری از مواقع به جای راست گفتن، دروغ‌های مهربانانه‌ای به دیگران می‌گوییم تا آنها حس خوبی داشته باشند یا حداقل دچار حس بدی نشوند.

برای مثال شما پس از مدت‌ها با دوست‌تان قراری می‌گذارید تا با هم ناهار بخورید، وقتی او را می‌بینید در ذهنتان این فكر می‌گذرد: خدای من! چقدر پیر شده، حداقل 01 كیلوگرم به وزنش اضافه شده است،‌ اما چه به او می‌گویید؟« خدای من، تو اصلا فرقی نكرده‌ای، چقدر جوان و زیبایی.» در واقع دروغ گفته‌اید تا به احساسات او صدمه نزنید. اما خب مشكل اینجاست كه كل این دیالوگ تصنعی و غیرواقعی است.

اگر رفیق خوبی باشید باید بدانید چه بر سر او آمده كه باعث تغییر حالت چهره و شكسته شدن صورت او شده است. شما باید به عنوان یك دوست بدانید چرا او این همه افزایش وزن پیدا كرده و در صورت امكان به او كمك كنید تا به وزن سابقش برگردد، اگر صحبت را با دروغ شروع كنید شاید هیچ‌گاه نتوانید به او نزدیك شوید تا دوستش باشید.

به این فكر كنید كه دوست‌تان از شما ناراحت نخواهد شد اگر واقعیت را به زبان آورده‌اید. در عوض این احساس در او ایجاد می‌شود كه می‌تواند به عنوان یك دوست با شما درددل كند.


ترس از واكنش

خیلی از ما می‌ترسیم كه افكار و عقاید واقعی‌مان را بیان كنیم، چرا؟ به این دلیل ساده كه از واكنش‌‌ها و برخوردهای دیگران می‌ترسیم.

برای مثال خواستگار شما، شما را به شام دعوت می‌كند، همراه او به یك رستوران چینی می‌روید كه انتخاب اوست، اما مسئله این است كه شما اصلا غذاهای چینی دوست ندارید ولی از او پنهان می‌كنید و تظاهر می‌كنید كه همه چیز خوب است. مشكل اینجاست كه اگر رابطه‌تان با او پیشرفت كند و حتی اگر با او ازدواج كنید هم دیگر بسیاری از چیزهایی را كه دوست ندارید را می‌پذیرید و در مقابل آنها واكنش نشان نمی‌دهید فقط به این دلیل ساده كه از این می‌ترسید كه او از شما ناراحت شود.

اگر از همان اول به او بگویید كه غذاهای چینی دوست ندارید یك رابطه مناسب را با او شروع كرده‌اید كه در آن نیازی به دروغ گفتن و نقش بازی كردن نیست.


برای فرار از گیر افتادن

این نوع دروغ‌ها برای پنهان كردن چیزی بیان می‌شود. در واقع این دروغ‌ها قرار است مانع از گیر افتادن شما در یك وضعیت سخت یا ایجاد یك مشكل باشد. معمولا این نوع دروغ‌ها اینگونه شروع می‌شود «معذرت می‌خوام»… و سپس چیزی گفته می‌شود كه معمولا یك بهانه یا یك عذر است.

معمولا انسان‌های جوان در این نوع دروغ گفتن تبحر دارند، برای مثال وقتی برای یك قرار كاری دیر می‌رسند می‌گویند: ببخشید كه من دیر رسیدم، ترافیك وحشتناك و تمام خیابان‌ها پر از اتومبیل بود یا اینكه مثلا می‌گویند: ببخشید كه دیر آمدم، فرزندم مریض بود و من كسی را پیدا نكردم كه مواظب او باشد. اما دلیل واقعی تاخیر در رسیدن به جلسه‌ها چیست؟ دیر بیدار شدن یا دیر راه افتادن و تعلل و عدم برنامه‌ریزی.

به طور معمول باید گفت كه این دروغ‌ها برخلاف ظاهر نجات‌بخش خود مشكل‌زاست. زیرا در صورت ادامه یافتن فرد را دچار مشكل كرده و اعتماد دیگران به او را به راحتی سلب می‌كند. در ضمن بیشتر این دروغ‌ها به سادگی آشكار می‌شوند و فرد گوینده را خجل می‌كند.

شاید این نوع از دروغ‌ها معتادكننده‌ترین نوع دروغ‌ها باشد و هیچ بعید نیست كه ناگهان خودتان را در وضعیتی بیابید كه پشت‌سر هم از این دروغ‌ها می‌گویید. همه ما انسان‌هایی را می‌شناسیم كه طی روز بارها و بارها دروغ می‌گویند و خیلی از دروغ‌هایشان بی‌دلیل است.


پنهانکاری

رازها و دروغ‌ها

خیلی از انسان‌ها در مقطعی از زندگی خود دروغ‌های بزرگی گفته‌اند كه به «راز» آنها بدل شده است و اینگونه رازها آرام‌آرام آنها را از درون می‌خورد، اما خب همیشه از فاش كردن این رازها و گفتن حقیقت می‌ترسند. این افراد با دروغ‌شان زندگی می‌كنند و سعی می‌كنند خودشان را متقاعد كنند كه این دروغ‌ها مسئله مهمی نیستند و باید آنها را فراموش كنند.

فرض كنید شما با یكی از دوستان‌ خودتان شریك هستید، در یك معامله شما سود بیشتری برای خودتان برمی‌دارید و واقعیت را به دوست‌تان نمی‌گویید، سعی می‌كنید همه چیز مثل قبل باشد اما آیا این امكان‌پذیر است؟ شاید فكر كنید وقتی كس دیگری راز شما را نداند مشكلی نخواهید داشت اما این واقعیت نیست شما دیگر نمی‌توانید رابطه قبلی‌تان را با دوست‌تان و شریك‌تان داشته باشید.

احساس عذاب‌وجدان و گناهكاری خواهید داشت و این حس روی رابطه شما سایه خواهد انداخت. شاید سعی كنید تظاهر كرده و وانمود كنید كه همه چیز خوب است اما دیر یا زود سایه شك و تردید و احساس درونی شما خودش را نشان خواهد داد. این را بدانید كه هر انسانی وقتی رازی را پنهان كند و احساس عذاب‌وجدان داشته باشد زندگی خوبی نخواهد داشت.


دیوار بلند پنهانكاری

زمانی كه واقعیت یا اطلاعات را از كسی پنهان می‌كنید در واقع دروغ می‌گویید. خیلی‌ها می‌پندارند كه نگفتن واقعیت با دروغ گفتن فرق دارد و عمل زشتی محسوب نمی‌شود، اما واقعیت این است كه این هم یكی از انواع دروغ گفتن است.

برای مثال شما دوستی دارید كه رفتار و گفتارش را دوست ندارید، بیشتر افراد در اینطور مواقع هیچ اشاره‌ای به این مشكل طرف مقابل خود نمی‌كنند و صرفا سعی می‌كنند از او فاصله بگیرند و رابطه‌شان را با او كم و كمتر كنند. اما به این فكر كنید كه به دوست‌تان بگویید: من از این رفتار تو یا از آن حرف تو خوشم نیامد.

در اینگونه موارد یا رابطه شما بهبود می‌یابد و مشكل حل می‌شود یا اینكه به طور قطع تمام می‌شود. اگر این مشكل حل شود، شما بیشتر از قبل به هم نزدیك شده و ارتباط مناسب‌تری پیدا خواهید كرد.

زمانی كه همیشه سعی كنید پنهانكار باشید و علایق و افكار خودتان را سانسور كنید در ارتباط با دیگران دچار مشكل خواهید شد. حتی اگر طرد نشوید هم كیفیت روابط شما با دیگران افت خواهد كرد.


دروغ گفتن به خود

تقریبا همه ما در طول زندگی‌مان تئوری‌های منفی می‌سازیم كه در واقع بر اثر یك دروغ، یا یك ایده نادرست یا بر اساس یك پنهانكاری شكل گرفته‌اند اما آرام‌آرام این تئوری‌های منفی و نادرست را به عنوان واقعیت و حقیقت معتبر باور می‌كنیم.

برای مثال هر بار كه رژیم غذایی می‌گیریم پس از مدتی احساس می‌كنیم كه مشكل داریم و نمی‌توانیم رژیم غذایی را ادامه دهیم، آرام‌آرام به خودمان می‌گوییم كه نمی‌توانیم رژیم بگیریم، آرام‌آرام هم این باور را قبول می‌كنیم و حتی به این یقین می‌رسیم كه پزشكان رژیم غذایی را برای ما ممنوع كرده‌اند یا اینكه در درس ریاضی موفق نیستیم و در نهایت به این باور می‌رسیم كه ضعف ما ریشه ژنتیك دارد و باور می‌كنیم كه تقصیری در این مورد نداریم اما این واقعیت نیست.

اینها تنها بهانه‌هایی است كه ضعف‌های خود را بپوشانیم و تنها دروغ‌هایی است كه در مورد خودمان به خودمان می‌گوییم. این دروغ‌ها ما را ضعیف، پنهانكار، محافظه‌كار و ترسو می‌كند و مانع از تغییر و تحول و رشد و پیشرفت در زندگی ما می‌شود.


دروغ مصلحتی از منظر پیامبر (ص)

حجت‌الاسلام والمسلمین سیداحمد میرعمادی، نماینده ولی‌فقیه در لرستان و امام جمعه خرم‌آباد در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از لرستان، گفت: دروغ در همه فرهنگ‌های انسانی، امری زشت و ناپسند شمرده می‌شود؛ از نظر اسلام، دروغ سرچشمه همه پلیدی‌‎‌ها و زشتی‌ها و گناهان بشر است، کمااینکه در کتاب بحا‌رالانوار، جلد۳ از امام حسن عسگری(ع) نقل شده که فرمود: «تمام پلیدی‌ها در خانه‌ای نهاده شده و کلید آن دروغ است».

وی ادامه داد: دروغ انسان را در میان مردم بی‌اعتبار نموده و اعتماد دیگران را از وی سلب می‌کند و آثار بسیار نامطلوبی را در پی دارد، لذا دروغ از نظر اسلام حرام است، بدین معنا که فراتر از رذیله اخلاقی بودن آن، به عنوان حکم فقهی از میان احکام پنج‌گانه، حکم حرام بر آن مترتب شده است.

حجت‌الاسلام میرعمادی بیان کرد: در دین اسلام، در برخی از موارد به‌خاطر مصالحی بسیار مهم، دروغ مجاز دانسته شده و این جواز در حد ضرورت است، کمااینکه نبی مکرم اسلام(ص) فرمود: «ای علی در سه مورد دروغ نیکوست: حیله در جنگ، وعده به همسر و اصلاح بین مردم».

نماینده ولی‌فقیه در لرستان، بیان کرد: مواردی که از نظر فقه اسلامی برای مصالح و منافع بسیار مهم شرعی، فردی یا اجتماعی، دروغ‌گویی مجاز است را دروغ مصلحتی می‌گویند.

در موارد اضطرار به‌جای دروغ از «توریه» استفاده شود

حجت‌الاسلام احمد میرعمادی افزود: اسلام در مواردی که ضرورت ایجاب می‌کند که انسان دروغ بگوید، به‌جای دروغ دستور به «توریه» داده است، منظور از توریه این است که در موارد ضروری به‌جای دروغ گفتن، جمله‌ای ایهام‌دار گفته شود که شنونده مطلبی را برداشت کند درحالی‌که منظور گوینده چیز دیگری بوده است، مثلاً کسی که از دیگری سؤال می‌کند: آیا تو این کار خلاف را انجام داده‌ای؟ او واقعاً این کار را انجام داده ولی در جواب می‌گوید: استغفرالله به خدا پناه می‌برم(شنونده از این سخن نفی آن کار را می‌فهمد در حالی‌که گوینده منظورش استغفار از عمل خلافی بوده که انجام داده است).

حجت‌الاسلام احمد میرعمادی اذعان کرد: در کلام پیشوایان دین به مقتضای ضرورت، حفظ جان و مال مردم و جلوگیری از اختلافات و فتنه‌ها توریه فراوان به چشم می‌خورد که دروغ محسوب نمی‌شود، این نکته هم ناگفته نماند، در مواردی که وظیفه انسان توریه یا دروغ مصلحت‌آمیز باشد، اگر راست بگوید گناه کرده و هر فسادی به‌وجود بیاید او مسئول است.

دروغ و حیله زدن در جنگ بی‌اشکال است

وی عنوان کرد: بی‌شک در دین اسلام، حتی در جنگ‌ها باید اصول انسانی را رعایت کرد، به‌طور مثال نباید به کودکان، کهنسالان و محیط‌زیست و درختان لطمه زد و هیچ‌گاه نباید آب را به‌ روی دشمن بست و یا آن را مسموم کرد اما  در پاره‌ای اوقات می‌توان با راست نگفتن، نقشه‌های خود را پنهان کرد و باعث پیروزی دشمن نشد.

حجت‌الاسلام میرعمادی اضافه کرد: انسان می‌تواند در جنگ برای تقویت روحیه نیروهای خودی و تضعیف روحیه نیروهای دشمن و به‌منظور عدم آگاهی او از امکانات  و تاکتیک‌های جنگی و گمراه ساختن اذهان دشمن از تصمیمات، برنامه‌ها و غافل‌گیری، اطلاعات و آمار کذبی را انتشار دهد و حتی جایز است که در میان صفوف دشمن، مطالب دروغی را شایع نموده و با ایجاد جنگ روانی همه‌جانبه، زمینه شکست دشمن و پیروزی مسلمین را فراهم کند.

نماینده ولی‌فقیه در لرستان عنوان کرد: زندگی مشترک با راستی و صداقت، قوام و استمرار می‌یابد  و معنا و مفهوم زندگی با صداقت تفسیر می‌شود، همه تلاش رسول‌خدا(ص) و دیگر پیشوایان دین آن بوده که  زن و مرد با حقیقت و راستی خو بگیرند و فرزندان خود را به همین شیوه تربیت کنند، اما این‌که رسول‌خدا(ص) فرموده‌اند می‌توان به همسر وعده دروغ داد، سخن بسیار حکیمانه و ظریفی است که باید در آن دقت و تأمل فراوانی کرد، برخی به همین بهانه همواره به زن و فرزند خود دروغ می‌گویند که این جفای بزرگی به پیامبر خداست.

وعده‌های امیدوارکننده دادن به همسر برای تحکیم بنیان خانواده دروغ نیست

حجت‌الاسلام احمد میرعمادی، ادامه داد: در دین مقدس اسلام، تأمین هزینه زندگی زن و فرزند به عهده مرد است، البته نفقه واجب به تناسب امکانات و مقدار توان است ولی چون در بسیاری از موارد بر اثر زیاده‌طلبی و چشم و هم‌چشمی تقاضای خانواده فراتر از امکانات مرد و حد توان اوست، در چنین وضعی مرد یا باید با برخورد منفی و رد صریح در برابر خواسته‌های آن‌ها موضع‌گیری کند و یا با برخورد امیدوار‌کننده  وعده‌های مصلحتی و غیرجدی تا حدودی آن‌ها را راضی و قانع سازد.

وی اضافه کرد: پاسخ منفی و تند، جز جریحه‌دار شدن عواطف و تزلزل ارکان خانواده و حتی طلاق همسر سرانجامی ندارد، لذا جایز است که از روش دوم استفاده کند  وآن به ظاهر دروغ گفتن مصلحتی است، بنابراین مقصود از دروغ به همسر وعده‌های غیرجدی و یا ابراز محبت و مبالغه در این رابطه است.

حجت‌الاسلام میرعمادی اذعان کرد: سید نعمت‌الله جزایری از یکی از استادان شوخ‌طبع خود نقل می‌کند که: آدم زن‌دار چشم و پایش سخت از او در رنج هستند، چون هرگاه بخواهد از خانه بیرون آید، همسرش به او می‌گوید: فلان چیز را بخر، او نیز به نشانه وعده دادن، دست بر چشم می‌گذارد، اما چون دست خالی بازگردد، زنش از وی می‌پرسد که آن‌‎چه خواستم چرا نیاوردی؟ او نیز دست بر پایش می‌کوبد و می‌گوید: یادم رفت و فراموش کردم بنابراین با یک دروغ مصلحتی از یک دعوای خانگی پیشگیری می‌کند.

دروغ برای اصلاح بین مردم، اصلاً دروغ نیست

نماینده ولی فقیه در لرستان عنوان کرد: سومین مورد استثنای دروغ در وصیت پیامبر(ص) اصلاح بین مردم است، هرگاه میان دو تن یا دو دسته اختلافی باشد، باید در رفع آن کوشید  که آن را برطرف ساخت، اسلام دوست دارد که پیروانش در آسایش و یگانگی به‌سر برند و جنگ و ستیزی در میان آن‌ها نباشد، رفع اختلاف میان افراد به سود جامعه است و دروغ برای چنین مقصود مقدسی زیباست.

حجت‌الاسلام احمد میرعمادی اذعان کرد: در کتاب وسائل‌الشیعه، جلد۱۲، صفحه ۲۵۴ از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود: «سخن بر سه گونه است: راست، دروغ و اصلاح میان مردم»، لذا طبق بیانات امام جعفر صادق(ع)، دروغ برای اصلاح بین مردم، اصلاً دروغ محسوب نمی‌شود.

وی ادامه داد: از وجود مقدس امام صادق(ع) توضیحی درباره اصلاح بین مردم خواسته شد، در جواب چنین فرمود: «درباره کسی سخنی می‌شنوی که اگر به او برسد، سخت ناراحت می‌شود، به او می‌گویی که از فلانی در باره تو تعریفی شنیدم که چنین و چنان گفت و سخنی می‌گویی که درست برخلاف آن‌چه شنیده‌ای می باشد».

راست‌گویی فسادانگیز در نزد خدا مذموم و نکوهیده است

حجت‌الاسلام میرعمادی اظهار کرد: در کتاب وافی، جلد۵، صفحه ۹۳۲ نیز از نبی مکرم اسلام(ص) نقل شده که فرمود: «کسی که می‌خواهد اصلاح دهد، دروغ ندارد»، حتی در حدیث دیگری از پیامبر(ص)، راست فسادانگیز را مورد بغض خدا دانسته و دروغ در اصلاح‌گری را امری دوست‌داشتنی در نزد خدا، معرفی فرموده است.


آیا صداقت و راستگویی همیشه بهترین راه است؟

هیچ کس دوست ندارد از دیگران دروغ بشنود یا در نظر دیگران فردی دروغگو و فریب کار شناخته شود. اما در برخی از شرایط راست گفتن و صداقت بهترین سیاست موجود نیست.

آیا دروغ گفتن در شرایطی خاص بهتر از صداقت است؟

آیا دروغ گفتن در شرایطی خاص بهتر از صداقت است؟

واقعیت این است که در برخی از شرایط دروغ گفتن می تواند مزایایی هم داشته باشد و این مزایا همیشه جزو مزایای فردی نیست. برخی از اوقات افراد برای محافظت از دیگران و احساسات آن ها، دروغگویی را انتخاب می کنند. خوب اجازه دهید این موضوع را با جزییات بیشتری مورد بحث قرار دهیم.

چرا انسان ها دروغ می گویند؟

بهتر است با خود صادق باشیم. همه ما در زندگی خود با شرایطی روبرو شده ایم که در آن به اجبار، دروغ گفتن را انتخاب کرده ایم. این ماهیت ذاتی و غریزی ماست که باعث فریبمان می شود و برخی از اوقات ما را از خطرات موجود حفظ می کند. برخی از اوقات ما برای پوشاندن رفتارهای بد، سوء استفاده کردن از دیگران ، افزایش قدرت یا به دست آوردن چیزی که می خواهیم، دروغ گفته ایم.

اما در برخی از شرایط مجبور شده ایم برای حفظ احساسات طرف مقابل و اجتناب از درگیریِ غیر ضروری دست به دروغ گفتن بزنیم.

ادامه مقاله: آیا راستگویی بهترین راه است

چگونه دروغ را تشخیص دهیم؟

در یک صحبت دوستانه احساس میکنید که طرف مقابل با شما صادق نیست و این موضوع به شدت شما را عصبی کرده است؛ راهکارتان چیست؟

توانایی تشخیص دروغ و فرد دروغگو یک مهارت اجتماعی منحصر به فرد است که معمولا افراد زیادی به دنبال کسب آن هستند.

به گزارش ایسنا و به نقل از سایکولوژی تودی، شناسایی سخن دروغ و یا فرد دروغگو هرگز آسان نیست، هرچند که معمولا در بعضی موارد با مشاهده استرس می‌توان فرد دروغگو را تشخیص داد، اما در مواردی که طرف مقابل دروغگوی ماهری باشد باید از روش‌های بهتری استفاده کرد.

مطالعات محققان هلندی ثابت کرد که مهمترین مورد برای تشخیص یک فرد دروغگو دانستن این مسئله است که کسی که دروغ می‌گوید هرگز احساس قدرت نمی‌کند.

معمولا افراد دروغگو در نمایش احساساتی همچون ناراحتی، خشم و ترس به درستی عمل نمی‌کنند، اما افراد ساده و زودباور سریع احساسات متقلبانه آنها را می‌پذیرند.

از نظر روانشناسان، بهترین روش برای تشخیص فرد دروغگو مقایسه حالت‌های احساسی فرد با شرایطی است که مطمئنید یک نفر با همان شرایط اما به صورت کاملا واقعی مواجه شده است.

بنابراین در اولین گام سعی کنید به صورت طرف مقابل با دقت تمام نگاه کنید و کوچکترین تغییرات در چهره و بیان فرد را بررسی کنید و آن را با پیش‌زمینه ذهنی خود بسنجید.

محققان پس از بررسی واکنش گروهی از داوطلبان در تشخیص فرد دروغگو متوجه شدند که معمولا تشخیص احساسات منفی در فرد دروغگو آسان‌تر از احساسات مثبت است.

اگرچه تشخیص دروغ نیازمند مهارت بالایی است، اما هنگام مواجه با شرایط مشابه بهتر است از خود سوالاتی متفاوت در مورد اینکه آیا طرف مقابل دروغگو هست یا خیر ؟ بپرسید، سپس با مشاهده حالت‌های منفی چهره او و تمرکز براحساسات و لحن به نتیجه مطلوبی دست خواهید یافت.

ادامه مقاله: نشانه های افراد دروغگو

ارتباط بین دروغ گفتن و هوش کودکان

آیا هرگز متوجه شده‌اید که کودک‌تان چیزهایی را از شما پنهان می‌کند؟ شاید صحبت از موضوعی خاص برایش راحت نباشد. سعی کرده‌اید با او حرف بزنید؟ مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد هرچند دروغ گفتن بچه‌ها می‌تواند پدرومادرها را پریشان کند، اما بچه‌های ” باهوش ” واقعا در پنهان‌سازی دروغ، معرکه هستند! محققان دانشگاه شفیلد، میان حافظه گفتاری و پنهان کردن دروغ، ارتباط پیدا کردند.

در این تحقیق، نقش حافظه فعال در فریب گفتاری درمیان بچه‌های 6 تا 7 ساله مورد مشاهده و بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، دروغگوهای خوب، در مقایسه با دروغگوهای بد، هم در پردازش و هم در یادآوری، درتست حافظه فعال گفتاری، بهتر عمل می‌کنند.

ارتباط میان دروغ گفتن و حافظه گفتاری از این حقیقت سرچشمه می‌گیرد که پنهان‌سازی دروغ، شامل داشتن حساب دقیق از اطلاعات گفتاری فراوانی می‌شود. در نتیجه، بچه‌هایی که حافظه بهتری دارند و می‌توانند آمار دقیقی از اطلاعات داشته باشند، می‌توانند برای دروغ‌های شان، داستان‌سازی کنند.

اما امتیازاتی که دروغگوهای بد و دروغگوهای خوب در عملکرد دیداری-فضایی کسب کردند، تفاوتی دیده نشد. محققان حدس می‌زنند دلیلش این است که معمولا دروغ گفتن، شامل داشتن اطلاعات دقیق تصویری نمی‌شود، بنابراین، اطلاعات دیداری-فضایی از اهمیت کمتری برخوردار است. اولین بار است که نشان داده می‌شود حافظه فعال گفتاری، ارتباط قوی با دروغ گفتن دارد.

دکتر النا هویکا می‌گوید، هرچند والدین معمولا نسبت به دروغ‌گفتن فرزندشان، احساس غرور و افتخار نمی‌کنند اما دست کم می‌توانند بابت کشف این موضوع خوشحال باشند که هروقت فرزندشان به خوبی دروغ می‌گوید، یعنی مهارت اندیشیدن و حافظه‌اش خوب است.

فرایندهای تفکر و اندیشه، مخصوصا حافظه فعال گفتاری، برای تعاملات پیچیده اجتماعی مانند دروغ گفتن مهم هستند، چون بچه‌ها نیاز دارند انواع گوناگونی از اطلاعات را دستکاری کنند. نتایج این تحقیق در Journal of Experimental Child Psychology منتشر شده است.


حدیث درباره دروغ گویی و دروغ گفتن

25 حدیث درمذمت دروغ ازفرمایشات پیامبر(ص) وائمه علیهم السلام:

۱- دروغ فسق و دروغگو فاسق است.

۲- دروغگو ایمان ندارد.

۳- دروغ از قماربدتر است.

۴- دروغگو دشمن خداست.

۵- روی دروغگو سیاه است.

۶- دروغ ازشراب بدتر است.

۷- دروغگو بوی دهانش متعفن است.

۸- خدای تعالی دروغگو را لعنت می کند.

۹- بوی گند دهان دروغگو به عرش می رسد.

۱۰- دروغ مخرب ایمان است.

۱۱- دروغ مانع چشیدن طعم ایمان است.

۱۲- دروغگو تخم کینه درسینه ها می کارد.

۱۳- دروغگو مروتش ازهمه خلق کمتر است.

۱۴- به جهت یک دروغ ،هفتاد هزار فرشته دروغگو را لعنت می کنند.

۱۵- دروغ علامت نفاق است.

۱۶- دروغ بدترین ریاهاست.

۱۷- دروغ فراموشی می آورد.

۱۸- دروغ دریست ازدرهای نفاق.

۱۹- دروغگو به عذابی مخصوص در قبر گرفتار خواهد شد.

۲۰- دروغ ،محروم کند دروغگو را ازن مازشب و روز.

۲۱- دروغ سبب خذلان الهی است.

۲۲- دروغ سبب گرفتن صورت انسانی ازدروغگو است.

۲۳- دروغ ، بزرگترین خباثت است.

۲۴- دروغگو ،بزرگترین گناهکاران است.

۲۵- دروغ صاحبش را هلاک کند.