طراحی ویلا

حس استقلال فضایی و ارتباط نزدیک با طبیعت، باعث ارتقای کیفیت زندگی و سلامت جسمی و روانی افراد جامعه می شود. متاسفانه امروزه به علت جمعیت زیاد شهرها و قطعه بندی های کوچک و متراکم زمین های شهری، فضاهای مسکونی با محدودیت های ابعادی و دسترسی اندک به فضاهای باز و استقلال کالبدی-بصری، از مطلوبیت اندکی برخوردارند. در این بین، نواحی ییلاقی و حومه شهرها برای ساخت فضاهای لوکس تر، بزرگتر و با محوطه های باز در اطرافشان،مورد توجه قرار گرفته اند.

پتانسیل های طبیعی و زمین های باز، مکان مناسبی را برای ساخت ویلا فراهم می آورند. عموما ویلا به ساختمان مسکونی اطلاق می شود که دارای فضای باز در اطرافش می باشد، قابلیت طراحی چهار نما را دارد و عمدتا در نواحی نیمه شهری یا روستایی ساخته می شود. علاوه بر وجود چهار نما و تنوع و جذابیت بصری، ویلاها می توانند در بر گیرنده فضاهای واسط و نیمه محصوری نیز در غالب تراس، بالکن های وسیع و سکوهای بیرونی بنا باشند. این فضاهای رابط، برای گذران اوقاتی لذت بخش در هوایی دلپذیر و بهره بردن از دید و منظرهای زیبای طبیعی پیرامونی، ایده آل هستند. از آنجاییکه محدودیت های قوانین شهرسازی در مورد ویلاها اندک است، سبک ها و گرایشهای مختلفی را می توان برای آنها در نظر گرفت.

شرکت طراحی ویلا 1000 با تیمی متشکل از افراد متخصص و با تجربه سالهاست که در حوزه طراحی، اجرا و نظارت پروژه های ویلا سازی به صورت حرفه ای فعالیت می کند.

افراد مختلف دارای سلیقه های گوناگون برای فضای زندگی خود هستند و وجود فضای باز اطراف ویلا این امکان را برای آنها فراهم می آورد که خواسته های خود را اعم از طراحی داخلی و محوطه سازی و نما، اجرا کنند. با اینکه سلیقه ها و طرحهای بسیار متنوعی در طراحی ویلا قابل اجراست اما در یک دسته بندی کلی می توان آنها را در سه شیوه خلاصه کرد.

ویلای مدرن

رویکرد مدرن با سادگی، شفافیت و سبکی به واسطه شیشه بندی های وسیع، حذف دیوارها و المان های زینتی، ترکیب احجام مکعب مستطیلی ساده و پلان های آزاد تعریف می شود. متریال غالب در ویلای مدرن، بتن، شیشه و سیمان است.

ویلای روستیک

طراحی ویلای روستیک دارای نگرش روستا گونه و زمخت به مقوله ویلاسازی است. دارای نمای بی تکلفی از حجم یا احجام ساده ای است، بدون هیچ المان تزئیناتی و تجملی. با استفاده از متریال به صورت خام و طبیعی هم در داخل و هم در نما، بی آلایشی و سادگی زندگی روستایی تداعی می شود.

ویلای کلاسیک

کلاسیک در این مقوله اشاره به عاریه گرفتن المان ها و فرم های نمادین معماری یونان و رم باستان، دارد. با ارتفاع زیاد سقف ها، ردیف ستون های دارای پایه ستون و سرستون ها با طرحهای زینتی کلاسیک، طاق و قوس ها و سنتوری هایی که با سنگ های لوکس و تراش خورده اجرا می شوند، تجمل گرایی، تمول و عظمت در این بناها خلق می شود.

طراحی محوطه که جز لاینفک ویلاسازی است نیز تقریبا در همین سبک و سیاق ها صورت می گیرد. هماهنگی فضاسازی ها، المان های محوطه مانند آلاچیق، آتشگاه، گودال باغچه ها، با سبک کلی بنای ویلا دارای نقش مهمی در ایجاد فضای باز و جذابی برای ورزش، تفریح و استراحت است.

قبل از شروع فرآیند طراحی ویلا باید ملاحظاتی در نظر گرفته شود.

بررسی منطقه و سایت، مسئله مهمی می باشد. این امر دامنه ای از اقلیم و شرایط آب و هوایی تا ناهمواری ها و موانع و تهدید های سایت را در بر می گیرد. فرم کلی ویلا باید بر مبنای سازگاری با شرایط اقلیم شکل گیرد. در مناطق معتدل و مرطوب با بارندگی های زیاد و رطوبت زیاد، کشیدگی فرم، سقف های پیشامده و بازشوهای وسیع، مورد نیاز است. اما در مناطق سرسیر و کوهستانی فرم های متراکم با تعداد و ابعاد کنترل شده بازشوها، مطلوب است.

همچنین جهت گیری اصلی بنا و میزان بازشوها باید به صورتی باشد که بیشترین بهره از نور و آفتاب در فصول سرد و سایه اندازی در فصول گرم، مقدور شود.

مسئله شیب های تند در مناطق حومه ای و طبیعی، پدیده رایجی است و طرح و عملیات ساخت ویلا را متاثر می کند. برای اجتناب از صرف وقت و هزینه زیاد در این پروسه و همچنین کمترین میزان دخل و تصرف در محیط طبیعی باید طرح، تا حد امکان بر شیب منطبق باشد. بدین رو با کمترین میزان خاکبرداری و خاکریزی و ارائه یک طرح مناسب، تهدید شیب، تبدیل به فرصتی برای ایجاد تنوع فضایی و جذابیت بصری ویلا می شود. بنابراین نقشه برداری دقیق از توپو گرافی سایت ضروری خواهد بود.

بررسی میزان بودجه مالی با خواسته های پروژه و میزان مجاز ساختی که بعضی مناطق حفاظت شده به طرح اعمال می کنند نیز باید در مراحل اولیه روند طراحی ویلا مد نظر قرار گیرد تا طرحی واقع بینانه و اجرایی خلق شود.