جنگل

پیدایش موجودات و گیاهان زنده

اگر ما نتوانیم نفس بکشیم و اکسیژن مورد نیاز خود را از هوا نگیریم ما و همه حیوانات اهلی و وحشی و موجودات زنده دیگر ظرف چند دقیقه از بین خواهیم رفت. بی شک بیشتر مردم نمی دانند که منبع اکسیژن جنگل ها و درختان هستند اگر درختان نباشند اکسیژن ای نیز ساخته نخواهد شد و زندگی و حیاتی نیز بر روی کره زمین باقی نخواهد ماند جنگل ها و درختان را شُش های زمین نامیده اند و البته جنگل ها چنین نقشی را برای کل حیات دارند گمان نکنید که اکسیژن پیش از آغاز حیات در جَو زمین موجود بوده است حدود ۴ میلیارد سال پیش باکتری ها در درون دریا ها پا به عرصه حیات گذاشتند. این باکتری ها که در آن زمان تنها شکل حیات بر روی زمین بودند در اثر کنش و واکنش های شیمیایی خود گازهایی تولید کردند که کم کم منجر به تشکیل تدریجی اتمسفر زمین شد.

وجود جَو با ضخامت کافی که دارای ۲۰ درصد اکسیژن بود باعث گشت تا به تدریج موجودات چند سلولی و سپس موجودات تکامل یافته دیگری پا به عرصه حیات بگذارند و آرام آرام گونه‌هایی از موجودات دریا ها را ترک و وارد خشکی شدند اگر اینجا با این ضخامت و دارای این ترکیب ویژه نبود هرگز موجودات چند سلولی و سپس موجودات تکامل یافته امروز پا نمی‌گرفتند و هرگز موجوداتی که دریاها را ترک کردند نمی توانستند شرایط خشکی را تحمل کنند و به وجود نمی آمدند. بارندگی به این شکل نبود و کلاً شرایط لازم برای تکامل حیات به وجود نمی‌آمد پس می‌بینید که یک باکتری کوچک و تک سلولی چه نقشی در تکامل حیات داشته است حذف هر یک از اجزای حیات می تواند به همین آسانی منجر به نابودی کل مجموعه حیات شود.

اهمیت جنگل ها

پس می‌توان گفت که درختان و جنگل ها از تکامل باکتری ها به وجود آمده اند جنگل ها را امروز از آن جهت شُش های زمین می نامند چون علاوه بر تولید اکسیژن وظیفه جذب گاز کربنیک و تصفیه هوا را نیز بر عهده دارند. پدیده گازهای گلخانه ای هم حتما بارها و بارها به گوشتان خورده است گازهای گلخانه ای گاز هایی هستند که در اثر سوخت های فسیلی خودروها ، صنایع و سوخت های خانگی وارد هوا شده اند و به صورت یک پوشش شفاف مانع بازتابش نور خورشید به بیرون از جَو می شوند جلوگیری از باز تابش آفتاب، آرام آرام باعث گرمایش زمین می شود نتیجه این گرمایش، فضایی است که امروزه در سطح جهان به وجود آمده است مثل خشکسالی ها، مرگ جنگل ها، باران های سیل آسا، طغیان رودخانه ها و…

هر روز که می گذرد بر میزان تولید گاز کربنیک افزوده می شود چون تعداد و مصرف خودروها، تعداد و مصرف کارخانجات و میزان مصرف سوخت های خانگی به دلیل افزایش جمعیت و افزایش خانه‌سازی هر روز بیشتر می شود اما از آن سو هر روز هم به گونه ای نگران کننده از وسعت جنگل ها و درختان آن هم در اثر ندانم کاری و دستکاری بشر کاسته می شود. بنابراین هر روز بیشتر از روز پیش گاز کربنیک تولید می شود هر روز کمتر از روز پیش گاز کربنیک از هوا گرفته می شود و هر روز کمتر از روز پیش اکسیژن به هوا پس داده می شود و همه اینها یک معنی بیشتر ندارد و آن هم پایان تدریجی حیات است.

از دست ما چه کار بر می آید؟

ما دو راه بیشتر در پیش نداریم هم باید از جنگل‌های کنونی مثل جانم محافظت کنیم و به گسترش روز افزون آنها کمک کنیم مثل کاشت درخت و نهال و هم از تولید گاز کربنیک به میزان بسیار زیادی کم کنیم.

  • جنگل ها بیشتر از آن برای ما ارزش دارند که آنها را ببرند و جای آنها چند من گندم بکارند.
  • جنگل ها بیشتر از آن برای ما ارزش دارند که آنها را ببرند و جای شان خانه و برج و شهرک بسازند.
  • جنگل ها بیشتر از آن برای ما ارزش دارند که وسط آنها جاده، خیابان و شاهراه کشیده شود.