فرقی نمیکند مادر یک پسر کم سن و سال باشید یا پدرش، چیزهای زیادی وجود دارند که باید در مورد دنیا به او یاد بدهید پیش از اینکه به بزرگسالی برسد.
به گزارش آلامتو به نقل از lifehack ؛ تصورات پیشپنداشت زیادی وجود دارند که باعث میشوند اهمیت آموزش آگاهانه و فعالانه درمورد زندگی به پسرانمان، کم ارزش جلوه کند، و اغلب با این فرضیه همراه است که آنها در نهایت خودشان یاد خواهند گرفت. وقتی پسرانمان هنوز کم سن هستند باید این چیزها را یاد بگیرند:
تعریف درست مرد بودن
تمام پسرها، بزرگ میشوند اما فقط بعضیهاشان تبدیل به یک مرد میشوند. مردها، خانواده و دوستانشان را به خوشی خودشان ترجیح میدهند و همیشه به چیزی که به آن اعتقاد دارند وفادار خواهند ماند. مردها بزرگواری و صداقت دارند و همیشه با بهترین نیت خود، رفتار میکنند.
آنها شاید ظاهری خشن داشته باشند اما در درونشان، فردی با ملاحظه و مسئول و ازخود گذشته هستند که قادرند برای آسایش و شادی عزیزانشان هرکاری بکنند.
تعریف درست انسان بودن
بی توجه به جنسیت، تمام افراد، انسان هستند و سزاوارند که مانند انسان هم با آنها رفتار شود. پسرها باید یاد بگیرند که به تمام موجودات زنده روی زمین و به خود زمین احترام بگذارند.
آنها باید جایگاهشان را در جامعه جهانی و همچنین در اکوسیستم بدانند و درک کنند. وقتی بفهمند که دنیا به دور محور آنها نمیچرخد، اهمیت اعمال و رفتارشان را درک خواهند کرد.
لازم نیست مرد بودنتان را با خشونت اثبات کنید
پسرها قطعا باید یاد بگیرند که خودشان را نشان دهند و نسبت به آنهایی که برایشان مهم هستند باغیرت و محکم باشند، اما معنیش این نیست که باید برای دفاع از شرافت خانوادگیشان، دست به یقه شوند.
“مردانه” ترین کاری که یک مرد میتواند انجام دهد، دور کردن یک زورگو یا یک ظالم است بدون اینکه مجبور به گلاویز شدن بشوید. یک مرد با نشان دادن اینکه میتواند تنها با کلماتش برنده باشد، ارزش واقعیاش را ثابت میکند.
حساس بودن خوب است و مشکلی ندارد
در جامعه ما این عقیده مسخره وجود دارد که مرد گریه نمیکند. همه گریه میکنند. تفاوت در این است که همه افراد، جنبه حساس و عاطفیشان را به دنیا نشان نمیدهند. مردان واقعی باید این ذهنیت را داشته باشند که به خودشان اجازه دهند هرچند وقت یکبار ناراحت و اندهگین شوند و نسبت به این حالت احساس راحتی کنند.
سرکوب کردن مشکلاتشان تنها منجر به مسائلی بزرگتر در آینده خواهد شد.
احساس عصبانیت کردن اشکالی ندارد
ناراحت بودن نه تنها بد نیست بلکه عصبانی بودن هم خوب است. با اینحال، همانطور که گفته شد، درست نیست که بواسطه خشم و عصبانیت، جوری رفتار کنید که به دیگران آسیب برسانید( حتی اگر لایقش باشند!).
چیزی که پسرها باید یاد بگیرند این است که خشم، یک احساس ثانویه است، یعنی یک احساس دیگر مانند حسادت، ناامیدی، یا آشفتگی ریشه اصلی این خشم بوده است. وقتی پسرهای کم سن وسال بتوانند منبع اصلی خشمشان را شناسایی کنند، بهتر خواهند توانست به شیوهای موثر مدیریتش کنند.
چیزی به نام گرایش “دخترانه” و ” پسرانه” وجود ندارد
صورتی، رنگ دخترها نیست. هاکی، یک ورزش پسرانه نیست. شرکت در بازی، چیزی از مرد بودن کم نمیکند. و رئیس تیم محله بودن، از شما در مدرسه یک مرد آلفا نمیسازد. پسرها باید یاد بگیرند که هرکسی آزاد است علاقهمندیهای خودش را دنبال کند بدون اینکه توسط دیگران مورد زورگویی یا خشونت قرار بگیرد.
علاقهمندیهای انسان، بخش بزرگی از زندگی اوست، اما تعریف صددرصدی از او ارائه نمیدهد.
” نه ” یعنی نه
این موضوع خیلی جاها نمود پیدا میکند. وقتی بچهها کوچک هستند، ممکن است وسوسه شوند کارهایی را که میدانند درست نیست انجام دهند. به پسرهایتان یاد دهید کسی نباشند که مدام دوستانشان را تشویق به انجام کارهایی میکند که میتواند موجب آسیب یا دردسرشان شود.
البته با بزرگتر شدن پسرتان، او باید بداند که هرگز درست نیست کسی را بدون اجازه خودشان لمس کند، چه دختر و چه پسر. و حتی اگر آن شخص در ابتدا موافق هر حرکت انجام شده بود، و زمانی تصمیم گرفت نه بگوید، جوابش همان نه باقی میماند.
آسیب پذیر بودن اشکالی ندارد
این تا حدود زیادی به پذیرفتن این موضوع بستگی دارد که حساس بودن اشکالی ندارد، اما کمی از این مسئله فراتر است. به پسرتان یاد بدهید اشکالی ندارد که ریسک کند حتی اگر منجر به شکست شود. پسرها نباید از پیروی از احساسات واشتیاقهایشان بترسند و نگران واکنش دیگران باشند.
به آنها اهمیت بیرون آمدن از قلمرو آرامششان را نشان دهید. فقط دراین صورت میتوانند شکوفا شده و تبدیل به مردی شوند که هنگام برداشتن اولین قدمشان تصورش را داشتید.