بیشتر مردم عقیده دارند، منتظر ماندن، وقت تلف کردن است و بهتر است این زمان را با چیزی پُر کنند…هرچیزی.
چه در صف فروشگاه باشیم، چه در اتاق انتظار مطب پزشک، و چه پشت چراغ قرمز، ظاهرا مغز تمایل دارد این زمان را پر کند. امروزه، خیلی از ما، گوشی‌های‌مان را درمیاوریم و شروع می‌کنیم به بررسی پیام‌های گوناگون، خواندن فایل‌ها، یا پرسه در اینترنت.
با این وجود، این عقیده که انتظار کشیدن ارزشی ندارد و مهم نیست، غلط است. در حقیقت، راز مفهوم کنترل شخصی، رضایت کلی از زندگی و حتی موفقیت، در یادگیری چگونه استفاده کردن از زمان انتظار و رسیدن به آرامش نهفته است.
همه ما این گفته معروف را شنیده‌ایم که، بردباری و صبر فضیلت است یا گر صبر کنی زغوره حلوا سازی. گفتنش راحت‌تر از انجامش است، چرا؟
ما صاحب اختیار مغزمان نیستیم
چون در تجربه انتظار غیرقابل تحمل، کمی اضطراب همراه با ترس وجود دارد. این اضطراب تحت نرم‌افزار قدیمی کار می‌کند که می‌گوید اگر شما تنها هستید یعنی توسط اطرافیان‌تان حمایت نمی‌شوید و این یک تهدید برای امنیت شماست.
در این لحظات کوچک انتظار کشیدن، این اضطراب، کنترل مغزتان را به دست گرفته و دنبال چیزی می‌گردد که با آن سرگرم باشد، بنابراین دیگر تنها نخواهید بود.
به‌عبارتی دیگر، اضطراب، صاحب اختیار است نه شما. مطالعات نشان می‌دهند که کمبود حس کنترل موجب استرس منفی، اضطراب و افسردگی می‌شود.
همچنین هرچه بیشتر به اضطراب اجازه دهیم که در مغزمان جولان دهد، قوی‌تر خواهد شد، یا به گفته محقق کانادایی دونالد هب، نرون‌هایی که باهم برانگیخته می‌شوند، به هم متصلند.
از انتظار، بهره ببرید
چه می‌شود اگر در لحظات انتظار، گوش‌بزنگ و مراقب بمانید؟ در این لحظات، به‌جای گشتن دنبال‌چیزی برای پُرکردن زمان، می‌توانید به آن مانند فرصتی برای صرفا کنارآمدن با انتظار نگاه کنید بدون این‌که مشکلی با آن داشته باشید.
می‌توانید عضلات بدن‌تان را که به‌دلیل واکنش‌های تنش‌زا، شرایط پرواز، و یا سرما زدگی در فشار بوده‌اند، شل کرده و فقط امنیت و سلامت‌تان را مورد توجه قرار دهید.
چیزی که ما در زندگی رویش تمرین می‌کنیم و تکرارش می‌کنیم، ناخودآگاه‌تر می‌شود. اگر درمورد انتظار کشیدن هم این نکته را تکرار نمایید، شروع به تحت کنترل گرفتن ذهن‌تان خواهید کرد و برای‌تان راحت‌تر خواهد شد.
فرصت‌های زیادی برای تمرین وجود دارد. می‌توانید این کار را وقتی منتظر تُست شدن نان هستید انجام دهید، هنگامی که منتظرید کسی دوش گرفتنش را تمام کند، منتظر رسیدن گزارشی خاص در محل کارتان هستید، انتظار برای لود شدن فیلم، منتظرید همسرتان ظرف‌ها را تمیز کند، انتظار پشت تلفن، و حتی وقتی منتظرید نوزادتان آرام بگیرد و شما هم به‌عنوان پدر یا مادر تمام سعی‌تان را برای آرام‌کردنش می‌کنید.
با انجام این‌کار، خودکنترلی‌تان تقویت می‌شود، به خودتان اعتماد می‌کنید، تنش کمتری برای پُرکردن این زمان خواهید داشت و در زندگی بیشتر احساس آرامش خواهید کرد.
خودتان را از توهم فوریت و شتاب‌زدگی رها کرده، این نیاز را با میل و رغبت قبول کرده و حسی از آرامش، رضایت و اعتماد بنفس را ایجاد خواهید کرد.
این تمرین بسیار ساده را از همین امروز شروع کنید و به ان ادامه دهید. ببینید کجاها می‌توانید منتظر بمانید. وقتی انتظار را درک و حس کردید، بدن‌تان را شل کنید، بفهمید که در امنیت هستید و فقط برای تجربه انتظار کنجکاو بمانید. همان‌طور که می‌گویند، حلوای تنتنانی، تا نخوری ندانی! به تجربه من، کلید طلایی همین است.
چگونه زندگی را سخت نگیریم؟
مهارت های ضروری برای بهتر زیستن
چگونه بر خجالت و کمرویی خود غلبه کنیم؟
راههای رسیدن به هدف در زندگی