کلمات، ماهیت قدرتمندی دارند و به شما توانایی تغییر دنیا را میدهند، اما قدرت تخریب کامل شما را هم دارند. بدتر از همه، گاهی کلمات از دهانتان میپرند و هرکسی که دوروبر فرد گوینده است تشخیصشان میدهد غیر از خود گوینده!
عادات بد سخن گفتن، به هرشکلی میتوانند باشند و اگر میخواهید این عادات را ترک کنید، مهم است که بههر طریقی شناساییشان کنید.
متاسفانه، این عادت تنها به چیزهایی که میگویید برنمیگردد بلکه چگونگی بیان و دریافت کلمات هم میتواند به آنها مفهوم منفی بدهد. گفتگو درباره کسی که حضور ندارد، هرچقدرهم که بد و منفی نباشد، میتواند تبدیل به غیبت، شایعه یا حرف مفت شود و تقریبا همیشه نیشش به شما برمیگردد.
وقتی درمورد کسی حرف میزنید که برای دفاع از خودش حضور ندارد، دچار قضاوت کوتهفکرانه خواهید شد. عادت کنید به پخش عقاید و اطلاعات خوب درمورد دیگران وقتی که حضور ندارند، بنابراین کلماتتان توسط دیگران تحریف نخواهند شد.
همچنین باید از شکایت کردن یا بهانه آوردن اجتناب کنید و مسئولیت اعمال و رفتارتان را بپذیرید. وقتی دیگران را بابت ضعفهای خودتان، مورد سرزنش قرار میدهید از بزرگواری خودتان کاسته و وجهه کاذبی از خود ارائه میدهید.
حتی وقتی که رفتار بدی انجام میدهید، صادق بودن با خودتان و دیگران، تنها راهی است که میتوانید رشد کنید و تنها راهی است که دیگران بابت این رشد، تحسینتان خواهند کرد.
-
غیبت کردن
بد حرف زدن درباره دیگران، واکنش زنجیرهای دربر دارد. اگر وارد غیبت کردن شوید، وجهه بدی از خود بروز میدهید و دیگران را تشویق به غیبت کردن و شایعهسازی درباره خودتان میکنید.
-
قضاوت کردن
اگر حرفهایتان پر از قضاوت درباره دیگران باشد، فرد مقابلی که درحال صحبت با او هستید، ناخودآگاه خودش را قضاوت خواهد کرد و میترسد به شما نزدیک شده و صمیمی شود و ممکن است کلا ساکت شود.
-
منفی بودن
اگر خوشبینی و مثبت اندیشی را انتخاب کنید، بیشتر این احتمال وجود دارد که دیگران از صحبت با شما لذت ببرند، ضمنا به نفع سلامتیتان است.
-
شکایت کردن
غرولند کردن به راحتی تبدیل به یک عادت میشود و پیش ازآنکه بدانید تبدیل به کسی خواهید شد که از آب و هوا، کار، اخبار و هرچیز دیگری شکایت دارد؛ به این حالت، بدبختی ویروسی میگویند.
-
بهانه آوردن
بعضیها وقتی درچیزی شکست میخورند، هرچیز و هرکس را مقصر دانسته و ملامت میکنند جز خودشان. دیگران چون عذر و بهانههای مکرر را نادیده گرفته و اهمیتی به آنها نمیدهند، یک روان آگاهی ثابت در آنها بهوجود خواهد آمد که شما مسئولیت اعمال و رفتارتان را بهعهده نمیگیرید.
-
اغراق و گزافهگویی
مبالغه، زبانمان را سبک میکند. افزودن بار دراماتیک دراصل نوعی دروغگویی محسوب میشود. ما دوست نداریم به حرف کسانی گوش دهیم که میدانیم به ما دروغ میگویند.
-
خشک و متعصب بودن
وقتی عقاید و واقعیات با هم اشتباه گرفته شوند، خطرناک است. هیچکس دوست ندارد با عقاید شخصی که بهعنوان واقعیت بیان میشوند به توپ بسته شود.