✔ تفسیر فال حافظ شما؛ غزل حافظ شماره 211
اگر چه ظاهراً دچار شکست شده ای و بخت و اقبال مساعدی نداری اما مطمئن باش که روزگار همیشه به یک صورت نمی چرخد و رنج و تلاش تو به ثمر خواهد نشست. دوستان خود را به راحتی از دست نده و صادق و درستکار باش.
برای تکرار فال حافظ، نیت کرده و مجدداً بر روی تصویر زیر کلیک کنید
غزل شماره 211 حافظ شیرازی
دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود
رسم عاشق کشی و شیوه شهرآشوبی
جامه‌ای بود که بر قامت او دوخته بود
جان عشاق سپند رخ خود می‌دانست
و آتش چهره بدین کار برافروخته بود
گر چه می‌گفت که زارت بکشم می‌دیدم
که نهانش نظری با من دلسوخته بود
کفر زلفش ره دین می‌زد و آن سنگین دل
در پی اش مشعلی از چهره برافروخته بود
دل بسی خون به کف آورد ولی دیده بریخت
الله الله که تلف کرد و که اندوخته بود
یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود
گفت و خوش گفت برو خرقه بسوزان حافظ
یا رب این قلب شناسی ز که آموخته بود