متن دعای ۱۰۷ تسبیح یا دعای صحیفه جبرئیل

دعای ۱۰۷ تسبیح یا دعای صحیفه جبرئیل

دعای صحیفه از ادعیه عظیم الشان است که مرحوم سید بن طاووس به روایت از امام علی علیه السلام ددر کتاب مهج الدعوات آورده است. این دعا شامل 107 تسبیح ممتاز است و وعده رسیدن به 29 حاجت دنیا و آخرت با خواندن آن به مومن داده شده است. این دعا توسط حضرت جبرئیل علیه السلام ضمانت شده است به همین علت به دعای جبرئیل شهرت دارد. در این مطلب از آلامتو متن دعای ۱۰۷ تسبیح یا دعای صحیفه جبرئیل و خواص و فایل صوتی آن را برای شما همراهان گردآوری و ارائه کردیم.

همچنین بخوانید: دعای سریع الاجابه برای شفای مریض

متن دعای 107 تسبیح (دعای صحیفه جبرئیل)

و اما دعای صحیفه:

1)    سه مرتبه می گویی: سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ

تسبیح مى‏کنم خدایى را که بزرگ است و به حمد او  مشغولم (سپس می گویی:)

2)    سُبْحَانَهُ مِنْ إِلَهٍ مَا أَمْلَکَهُ

منزه است خدا! شگفتا معبودی که چه اندازه مالک است!

3)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیکٍ مَا أَقْدَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا پادشاهى که چقدر تواناست!

4)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِیرٍ مَا أَعْظَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بسیار توانایى که چه اندازه بزرگ است!

5)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِیمٍ مَا أَجَلَّهُ

و منزه است خدا! شگفتا بزرگى که چه اندازه بزرگوار است!

6)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَلِیلٍ مَا أَمْجَدَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بزرگوارى چه اندازه بزرگ است!

7)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاجِدٍ مَا أَرْأَفَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بزرکى که چه اندازه مهربان است!

8)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَءُوفٍ مَا أَعَزَّهُ

و منزه است خدا! شگفتا مهربانى که چقدر عزیز است!

9)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَزِیزٍ مَا أَکْبَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا عزیزى که چه اندازه بزرگ است!

10)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَبِیرٍ مَا أَقْدَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بزرگى که چه همیشگى است!

11)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِیمٍ مَا أَعْلَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا جاودانى که چه اندازه بلندمرتبه است!

12)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَالٍ مَا أَسْنَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا بلند مرتبه‏اى که چه اندازه رفعت دارد!

13)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَنِیٍّ مَا أَبْهَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا رفیعى که چه اندازه نیکوست!

14)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَهِیٍّ مَا أَنْوَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا نیکویى که چه اندازه نورانى است!

15)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنِیرٍ مَا أَظْهَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا از روشنایى که چه اندازه آشکار است!

16)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ مَا أَخْفَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا ظاهرى که چه پنهان است!

17)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَفِیٍّ مَا أَعْلَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا از پنهانى که چه اندازه داناست!

18)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَلِیمٍ مَا أَخْبَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا از دانایى که چقدر آگاه است!

19)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَبِیرٍ مَا أَکْرَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا از آگاهى چه اندازه کریم است!

20)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَرِیمٍ مَا أَلْطَفَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بخشنده‏اى که چه اندازه لطف دارد!

21)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ لَطِیفٍ مَا أَبْصَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا از مهربانى که چه بیناست!

22)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِیرٍ مَا أَسْمَعَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بینایى که چه شنواست!

23)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَمِیعٍ مَا أَحْفَظَهُ

و منزه است خدا! شگفتا شنوایى که چه اندازه نگاه دارنده است!

24)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَفِیظٍ مَا أَمْلَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا نگاه دارنده‏اى که چقدر توانگر است!

25)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیٍّ مَا أَوْفَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا توانگرى که چه صاحب عطاست!

26)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَفِیٍّ مَا أَغْنَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا دهنده‏اى که چه اندازه بى‏نیاز است!

27)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَنِیٍّ مَا أَعْطَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا بى‏نیازى که چقدر صاحب بخشش است!

28)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعْطٍ مَا أَوْسَعَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بخشنده‏اى که چه وسعت بخش است!

29)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاسِعٍ مَا أَجْوَدَهُ

و منزه است خدا! شگفتا رزق دهنده‏اى که چه اندازه بخشنده است!

30)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَوَادٍ مَا أَفْضَلَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بخشنده اى که چه اندازه صاحب فضل است!

31)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُفْضِلٍ مَا أَنْعَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا صاحب فضلى که چقدر نعمت بخش است!

32)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْعِمٍ مَا أَسْیَدَهُ

و منزه است خدا! شگفتا نعمت دهنده‏اى که چه سرور است!

33)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَیِّدٍ مَا أَرْحَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا سرورى که چه اندازه مهربان است!

34)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِیمٍ مَا أَشَدَّهُ

و منزه است خدا! شگفتا مهربانى که چه اندازه سخت گیر است!

35)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِیدٍ مَا أَقْوَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا سخت‏گیرى که چقدر نیرومند است!

36)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَوِیٍّ مَا أَحْکَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا نیرومندی که چه فرزانه است!

37)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَکِیمٍ مَا أَبْطَشَهُ

و منزه است خدا! شگفتا حکیمى‏ که چه صاحب قهر است!

38)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاطِشٍ مَا أَقْوَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا صاحب قهرى که چه اندازه پابرجاست!

39)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَیُّومٍ مَا أَحْمَدَهُ

و منزه است خدا! شگفتا به خود برپایى که چقدر ستوده است!

40)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَمِیدٍ مَا أَدْوَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا ستوده ای که چه همیشگى است!

41)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَائِمٍ مَا أَبْقَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا جاودانى که چه ماندگار است!

42)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أَفْرَدَهُ

و منزه است خدا! شگفتا ماندگارى‏ که چه اندازه بى‏همتاست!

43)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَرْدٍ مَا أَوْحَدَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بى‏همتایى که چه یکتاست!

44)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاحِدٍ مَا أَصْمَدَهُ

و منزه است خدا! شگفتا یکتایى که چقدر مورد توجه و بى‏نیاز است!

45)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَمَدٍ مَا أَمْلَکَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بى‏نیازى که چه اندازه مالک است!

46)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَالِکٍ مَا أَوْلَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا مالکى که چه صاحب اختیار است!

47)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَلِیٍّ مَا أَعْظَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا صاحب اختیارى که چقدر بزرگ است!

48)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِیمٍ مَا أَکْمَلَه

و منزه است خدا! شگفتا بزرگى که چه اندازه کامل است!

49)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَامِلٍ مَا أَتَمَّهُ

و منزه است خدا! شگفتا کاملى که چه تمام است!

50)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَامٍ ‏مَا أَعْجَبَهُ

و منزه است خدا! شگفتا تمامى که چه اندازه نیکوست!

51)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَجِیبٍ مَا أَفْخَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا نیکویى که چه صاحب فخر است!

52)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاخِرٍ مَا أَبْعَدَهُ

و منزه است خدا! شگفتا فخرکننده‏اى که چه اندازه دور است!

53)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَعِیدٍ مَا أَقْرَبَهُ

و منزه است خدا! شگفتا دورى که چه نزدیک است!

54)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَرِیبٍ مَا أَمْنَعَهُ

و منزه است خدا! شگفتا نزدیکى که چه اندازه غالب است!

55)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَانِعٍ مَا أَغْلَبَهُ

و منزه است خدا! شگفتا غلبه‏کننده‏اى که چقدر مسلّط است!

56)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَالِبٍ مَا أَعْفَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا چیره اى که چه بخشاینده است!

57)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَفُوٍّ مَا أَحْسَنَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بخشاینده‏اى که چه اندازه نیکوکار است!

58)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُحْسِنٍ مَا أَجْمَلَهُ

و منزه است خدا! شگفتا نیکوکارى که چه زیباست!

59)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَمِیلٍ مَا أَقْبَلَهُ

و منزه است خدا! شگفتا زیبایى که چه اندازه پذیرنده [توبه] است!

60)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِلٍ مَا أَشْکَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا توبه‏پذیرى که چه سپاسگزار است!

61)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَکُورٍ مَا أَغْفَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا سپاسگزارى که چه اندازه آمرزنده است!

62)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَفُورٍ مَا أَکْبَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا آمرزنده‏اى که چه اندازه بزرگ است!

63)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَبِیرٍ مَا أَجْبَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا از بزرگى که چه صاحب جبروت است!

64)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَبَّارٍ مَا أَدْیَنَهُ

و منزه است خدا! شگفتا صاحب جبروتى که چه اندازه جزادهنده است!

65)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَیَّانٍ مَا أَقْضَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا جزادهنده‏اى که چه اندازه حکم کننده است!

66)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاضٍ مَا أَمْضَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا حکم‏کننده‏اى که چه حاکم است!

67)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاضٍ مَا أَنْفَذَهُ

و منزه است خدا! شگفتا حاکمى که چه فرمانش جارى است!

68)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ نَافِذٍ مَا أَرْحَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا فرمانروایی که چقدر مهربان است!

69)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِیمٍ مَا أَخْلَقَهُ

و منزه است خدا! شگفتا مهربانى که چه اندازه آفریننده است!

70)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَالِقٍ مَا أَقْهَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا آفریدگارى که چه اندازه چیره است!

71)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاهِرٍ مَا أَمْلَکَهُ

و منزه است خدا! شگفتا چیره اى که چه صاحب مملکت است!

72)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیکٍ مَا أَقْدَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا پادشاهى که چقدر تواناست!

73)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَادِرٍ مَا أَرْفَعَهُ

و منزه است خدا! شگفتا توانایى که چه اندازه بلندپایه است!

74)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَفِیعٍ مَا أَشْرَفَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بلندپایه‏اى که چه اندازه شریف است!

75)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَرِیفٍ مَا أَرْزَقَهُ

و منزه است خدا! شگفتا شریفى که چه روزی بخش است!

76)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَازِقٍ مَا أَقْبَضَهُ

و منزه است خدا! شگفتا روزى دهنده‏اى که چه تنگ گیر است!

77)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِضٍ مَا أَبْسَطَهُ

و منزه است خدا! شگفتا تنگ گیری که چه وسعت بخش است!

78)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاسِطٍ مَا أَهْدَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا روزى گستراننده‏اى که چه اندازه راهنماست!

79)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ هَادٍ مَا أَصْدَقَهُ

و منزه است خدا! شگفتا راهنمایى که چقدر راستگوست!

80)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَادِقٍ مَا أَبْدَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا راستگویى که چه اندازه آشکار است!

81)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَادِئٍ مَا أَقْدَسَهُ

و منزه است خدا! شگفتا ظاهرى که چه منزّه از عیب هاست!

82)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قُدُّوسٍ مَا أَظْهَرَهُ [مَا أَطْهَرَهُ‏]

و منزه است خدا! شگفتا شکوهمندی که چقدر ظاهر [پاکیزه] است!

83)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ [مِنْ طَاهِرٍ] مَا أَزْکَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا آشکارى [پاکیزه‏اى‏] که چه پاک است!

84)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ زَکِیٍّ مَا أَبْقَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا پاکى که چه اندازه ماندگار است!

85)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أَعْوَدَهُ

و منزه است خدا! شگفتا ماندگارى که چه اندازه بازگرداننده است!

86)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَوَّادٍ [مُعِیدٍ] مَا أَفْطَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بازگرداننده ای که چه آفریننده است!

87)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاطِرٍ مَا أَرْعَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا آفریننده ‏اى که چه اندازه نگاه دارنده است!

88)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَاعٍ مَا أَعْوَنَهُ

و منزه است خدا! شگفتا نگاه دارنده‏اى که چه یاور است!

89)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعِینٍ مَا أَوْهَبَهُ

و منزه است خدا! شگفتا یارى‏کننده‏اى که چه اندازه بخشنده است!

90)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَهَّابٍ مَا أَتْوَبَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بسیار بخشنده‏اى که چقدر توبه پذیر است!

91)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَوَّابٍ مَا أَسْخَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا توبه پذیری که چه اندازه سخیّ است!

92)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَخِیٍّ مَا أَبْصَرَهُ

و منزه است خدا! شگفتا دهنده ای که چه اندازه بیناست!

93)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِیرٍ مَا أَسْلَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا بینایى که چه اندازه سالم است!

94)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَلِیمٍ مَا أَشْفَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا سالمى که چقدر شفادهنده است!

95)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَافٍ مَا أَنْجَاهُ

و منزه است خدا! شگفتا شفادهنده‏اى که چه اندازه رهایی بخش است!

96)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْجٍ مَا أَبَرَّهُ

و منزه است خدا! شگفتا نجات دهنده‏اى که چه اندازه نیکوکار است!

97)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَارٍّ مَا أَطْلَبَهُ

و منزه است خدا! شگفتا نیکوکارى که چقدر خواهنده است!

98)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ طَالِبٍ مَا أَدْرَکَهُ

و منزه است خدا! شگفتا خواهنده اى که چه صاحب ادراک است!

99)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُدْرِکٍ مَا أَشَدَّهُ

و منزه است خدا! شگفتا ادراک‏کننده‏اى که چه چیز او را سخت گیر است!

100)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِیدٍ مَا أَعْطَفَهُ

و منزه است خدا! شگفتا سخت گیری که چه اندازه مهربان است!

101)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتَعَطِّفٍ مَا أَعْدَلَهُ

و منزه است خدا! شگفتا مهربانى که چه دادگر است!

102)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَادِلٍ مَا أَتْقَنَهُ

و منزه است خدا! شگفتا دادگرى که چه اندازه فرمانش استوار و محکم است!

103)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتْقِنٍ مَا أَحْکَمَهُ

و منزه است خدا! شگفتا محکم‏کننده‏اى که چقدر فرزانه است!

104)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَکِیمٍ مَا أَکْفَلَهُ

و منزه است خدا! شگفتا حکیمى که چه ضامن و سرپرست است!

105)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَفِیلٍ مَا أَشْهَدَهُ

و منزه است خدا! شگفتا ضامنى که چه اندازه گواه است!

106)    وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَهِیدٍ مَا أَحْمَدَهُ

و منزه است خدا! شگفتا گواهى که چقدر ستوده است!

107)    وَ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْعَظِیمُ وَ بِحَمْدِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ دَافِعِ‏ کُلِّ بَلِیَّةٍ وَ هُوَ حَسْبِی وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ.

و منزه است او! اوست خداى بزرگ و به سپاس او مشغولم. و همه حمد از براى خداست. و معبودى جز خدا نیست. و خدا بزرگ تر است از آنکه به وصف درآید. و ستایش از براى خداست. و حرکت و قدرتى نیست مگر به قدرت خداى بلندمرتبه بزرگ، دفع‏کننده هر بلا. و اوست مرا بس است و نیکو کارسازی است.

همچنین بخوانید: دعای نور

خواص دعای 170 تسبیح یا دعای صحیفه جبرئیل


خواص دعای 170 تسبیح یا دعای صحیفه جبرئیل

ثواب دعاي صحيفه اگر با نيت خالص و پاك و عمل نيكو خوانده شود:

1) افزایش قدر حافظه

2) تقويت شعور و علم

3) افزایش عمر

4) بهبود سلامتي بدن

5) دفع 70  بلا و آفت دنيا و 700  آفت از آفت هاى آخرت

6) گشوده شدن درهاى بهشت

7) برطرف شدن عذاب قبر

8) نجات از عذاب آتش

9) آزاد شدن دربند

10) برطرف شدن غم و اندوه

11) برآورده شدن حاجات دنيا و آخرت

12) حفظ از مرگ ناگهانى

13) حفظ از هول و سختي قبر

14) حفظ از فقر در دنيا

15) اذن شفاعت در روز قيامت

16) داخل شدن در دارالسّلام و حلّه‏هاى بهشتي

17) ثواب جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و عزرائيل و ابراهيم خليل و موسى كليم و عيسى و محمّد:، اگر در حال روزه اين دعا را بخواند.

18) محشور شدن در قيامت در كنار جبرئيل علیه السلام و درخشيدن او چون ماه شب بدر اگر در مدّت عمر خود پنج مرتبه بخواند.

19) همسايگی ابراهيم علیه السلام و محمّد در بهشت

20) توفيق پاك شدن از گناهان

21) ديدن پيامبر گرامي در خواب و بشارت بهشت، اگر در وقت خواب پنج مرتبه با وضو خوانده شود.

22) سير شدن گرسنه و سيراب شدن تشنه

23) شفاي بیمار اگر بر او خوانده شود.

24) پيدا شدن چيزي كه دزديده شده است، اگر بعد از دو ركعت يا چهار ركعت نماز خوانده شود و در هر ركعت سوره حمد يك بار و سوره اخلاص دو مرتبه.

25) حفظ از دشمن و قدرت نيافتن دشمن بر او و پيروزي در جنگ با دشمن

26) استجابت دعا

27) مشمول دعاي ملائكه و جنّ و انس شدن

28) دریافت نور اولياء

29) آسان شدن هر امر دشوار

همچنین بخوانید: دعای زبان بند قوی

فایل صوتی دعای صحیفه یا 170 تسبیح


سند دعای صحیفه جبرئیل

از امام علی علیه اسلام به روایت از پیامبر اکرم (ص) آمده است”

درحالیکه پشت مقام ابراهیم نماز به جا می‌آوردم، حضرت جبرئیل علیه السلام بر من نازل شد. و گفت: ای محمد! به تو سفارش می‌کنم که امت خود امر کنی که سه روز ایام البیض که معادل سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری است را به روزه داری بگذارنند و سفارش می‌کنم به امت خود امر کنی در این سه روز، دعای توصیه شده (107 تسبیح) را بخوانند.