متن دعای امام حسین در عصر عاشورا با ترجمه

متن دعای امام حسین در عصر عاشورا

عاشورا، روزی است که امام حسین (ع) و یاران باوفایش در برابر ظلم و ستم ایستادند و جان خود را فدای حق و عدالت کردند. در این روز سخت و پر آشوب، امام حسین (ع) با دلی پر از ایمان و توکل به خداوند، دعاهایی را زمزمه کرد که نشان دهنده امید، استقامت و تسلیم در برابر خواست الهی بود. این دعاها نه تنها از عمق جان امام سرچشمه میگرفت، بلکه برای همه ی ما درس بزرگی در صبر، ایثار و اعتماد به خدا به همراه دارد. در این متن، به معرفی دعای امام حسین (ع) در عصر عاشورا و همچنین آخرین دعایش در لحظات شهادت می پردازیم تا بهتر با روحیه والای ایشان آشنا شویم.

امروز در آلامتو مقاله ی تحت عنوان متن دعای امام حسین در عصر عاشورا با ترجمه + آخرین دعای امام حسین در قتلگاه را برای شما آورده ایم همراه ما باشید.

همچنین بخوانید: زیارت عاشورا بدون معنی و ترجمه با خط درشت

متن دعای امام حسین در عصر عاشورا با ترجمه

اللَّهُمَّ أَنْتَ مُتَعَالِي الْمَكَانِ عَظِيمُ الْجَبَرُوتِ شَدِيدُ الْمِحَالِ غَنِيٌّ عَنِ الْخَلاَئِقِ عَرِيضُ الْكِبْرِيَاءِ

 اى خداى بلند مقام با جلال و جبروت محكم تدبير بى ‏نياز از خلق كه ملك كبريايى او پهناور

قَادِرٌ عَلَى مَا تَشَاءُ قَرِيبُ الرَّحْمَةِ صَادِقُ الْوَعْدِ سَابِغُ النِّعْمَةِ حَسَنُ الْبَلاَءِ

 و قدرتت به هر چيز شامل و رحمتت به همه نزديك وعده ‏ات صدق و حقيقت نعمتت فراوان امتحانت نيكو

قَرِيبٌ إِذَا دُعِيتَ مُحِيطٌ بِمَا خَلَقْتَ قَابِلُ التَّوْبَةِ لِمَنْ تَابَ إِلَيْكَ‏

 هر كس تو را بخواند به او نزديك خواهى بود و هر كه به درگاهت توبه كند مى ‏پذيرى

قَادِرٌ عَلَى مَا أَرَدْتَ وَ مُدْرِكٌ مَا طَلَبْتَ وَ شَكُورٌ إِذَا شُكِرْتَ وَ ذَكُورٌ إِذَا ذُكِرْتَ‏

 هر چه بخواهى توانى كرد هر چه طلبى بيابى به شكرگزاران پاداش مى‏ دهى و هر كه به ياد تو باشد از او ياد مى ‏كنى

أَدْعُوكَ مُحْتَاجاً وَ أَرْغَبُ إِلَيْكَ فَقِيراً وَ أَفْزَعُ إِلَيْكَ خَائِفاً وَ أَبْكِي إِلَيْكَ مَكْرُوباً

 من اى خدا با فقر و احتياج تو را مى‏ خوانم و از بي نوايى به درگاهت با شوق مى‏ آيم و با خوف و هراس به درگاهت مى‏ نالم و از رنج و آلام عالم مى‏ گريم

وَ أَسْتَعِينُ بِكَ ضَعِيفاً وَ أَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ كَافِياً

 و از تو بر ضعف و ناتوانيم مدد مى‏ طلبم و براى كفايت امورم بر تو توكل مى‏ كنم

احْكُمْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ قَوْمِنَا (بِالْحَقِّ) فَإِنَّهُمْ غَرُّونَا وَ خَدَعُونَا وَ خَذَلُونَا وَ غَدَرُوا بِنَا وَ قَتَلُونَا

 پس خدايا تو ميان ما و قوم ما به حق حكم فرما كه اين قوم ما را مغرور ساخته و با ما خدعه كردند و ما را ترك گفته و يارى نكردند و به مكر و فريب ما را شهيد كردند

وَ نَحْنُ عِتْرَةُ نَبِيِّكَ وَ وَلَدُ (وُلْدُ) حَبِيبِكَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الَّذِي اصْطَفَيْتَهُ بِالرِّسَالَةِ وَ ائْتَمَنْتَهُ عَلَى وَحْيِكَ‏

 در صورتى كه ما عترت پيغمبر تو بوديم و فرزندان حبيب تو محمد بن عبد الله كه تو او را به رسالت برگزيدى و بر وحى خود امين قرار دادى

فَاجْعَلْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا فَرَجاً وَ مَخْرَجاً بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏

 اى خدا پس در امور ما گشايش و آسايش عطا فرما به حق رحمت بى‏پايانت اى مهربانترين مهربانان عالم.

دعای امام حسین در روز عاشورا صوتی

همچنین بخوانید: دعای نادعلی برای حاجت فوری

آخرین دعای امام حسین در قتلگاه

آخرین دعای امام حسین در قتلگاه

امام حسین (ع) سومین امام ما شیعیان است که در روز عاشورا به همراه یارانش در سرزمین کربلا در نبرد با سپاه کوفه به فرماندهی عمر بن سعد به شهادت رسید.امام حسین (ع) تا آخرین لحظات زندگی پر برکت خود، دست از دعا و نیایش برنداشت و در روز عاشورا حتی در همان مکان قتلگاه شان نیز به مناجات با خدا ادامه داد. در این بخش، سه دعای حضرت سید الشهدا در روز عاشورا را آورده ایم.

آخرین دعای امام حسین (ع)

در کتاب مفاتیح الجنان این دعا به عنوان آخرین دعای امام حسین (ع) در روز عاشورا ذکر شده و توصیه شده که در روز دهم محرم خوانده شود:

اللَّهُمَّ أَنْتَ مُتَعَالِی الْمَکَانِ عَظِیمُ الْجَبَرُوتِ شَدِیدُ الْمِحَالِ غَنِیٌّ عَنِ الْخَلاَئِقِ عَرِیضُ الْکِبْرِیَاءِ

ای خدای بلند مقام با جلال و جبروت محکم تدبیر بی ‏نیاز از خلق که ملک کبریایی او پهناور

قَادِرٌ عَلَی مَا تَشَاءُ قَرِیبُ الرَّحْمَةِ صَادِقُ الْوَعْدِ سَابِغُ النِّعْمَةِ حَسَنُ الْبَلاَءِ

و قدرتت به هر چیز شامل و رحمتت به همه نزدیک وعده ‏ات صدق و حقیقت نعمتت فراوان امتحانت نیکو

قَرِیبٌ إِذَا دُعِیتَ مُحِیطٌ بِمَا خَلَقْتَ قَابِلُ التَّوْبَةِ لِمَنْ تَابَ إِلَیْکَ‏

هر کس تو را بخواند به او نزدیک خواهی بود و هر که به درگاهت توبه کند می ‏پذیری

قَادِرٌ عَلَی مَا أَرَدْتَ وَ مُدْرِکٌ مَا طَلَبْتَ وَ شَکُورٌ إِذَا شُکِرْتَ وَ ذَکُورٌ إِذَا ذُکِرْتَ‏

هر چه بخواهی توانی کرد هر چه طلبی بیابی به شکرگزاران پاداش می‏ دهی و هر که به یاد تو باشد از او یاد می ‏کنی

أَدْعُوکَ مُحْتَاجاً وَ أَرْغَبُ إِلَیْکَ فَقِیراً وَ أَفْزَعُ إِلَیْکَ خَائِفاً وَ أَبْکِی إِلَیْکَ مَکْرُوباً

من ای خدا با فقر و احتیاج تو را می‏ خوانم و از بی نوایی به درگاهت با شوق می‏ آیم و با خوف و هراس به درگاهت می‏ نالم و از رنج و آلام عالم می‏ گریم

وَ أَسْتَعِینُ بِکَ ضَعِیفاً وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ کَافِیاً

و از تو بر ضعف و ناتوانیم مدد می‏ طلبم و برای کفایت امورم بر تو توکل می‏ کنم

احْکُمْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ قَوْمِنَا (بِالْحَقِّ) فَإِنَّهُمْ غَرُّونَا وَ خَدَعُونَا وَ خَذَلُونَا وَ غَدَرُوا بِنَا وَ قَتَلُونَا

پس خدایا تو میان ما و قوم ما به حق حکم فرما که این قوم ما را مغرور ساخته و با ما خدعه کردند و ما را ترک گفته و یاری نکردند و به مکر و فریب ما را شهید کردند

وَ نَحْنُ عِتْرَةُ نَبِیِّکَ وَ وَلَدُ (وُلْدُ) حَبِیبِکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الَّذِی اصْطَفَیْتَهُ بِالرِّسَالَةِ وَ ائْتَمَنْتَهُ عَلَی وَحْیِکَ‏

در صورتی که ما عترت پیغمبر تو بودیم و فرزندان حبیب تو محمد بن عبد الله که تو او را به رسالت برگزیدی و بر وحی خود امین قرار دادی

فَاجْعَلْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا فَرَجاً وَ مَخْرَجاً بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏

ای خدا پس در امور ما گشایش و آسایش عطا فرما به حق رحمت بی‏پایانت ای مهربانترین مهربانان عالم.

دعای امام حسین (ع) در کربلا

یکی از آخرین دعاهایی که امام حسین (ع) به امام سجاد (ع) آموخت، دعایی است که از مادرشان حضرت فاطمه (س) به ایشان رسیده بود. امام در حالی که خون از بدنش جاری بود، به فرزندش فرمود:

وَ عَنْ زَیْنِ الْعَابِدِینَ ع قَالَ‏ ضَمَّنِی وَالِدِی ع إِلَی صَدْرِهِ یَوْمَ قُتِلَ وَ الدِّمَاءُ تَغْلِی وَ هُوَ یَقُولُ یَا بُنَیَّ احْفَظْ عَنِّی دُعَاءً عَلَّمَتْنِیهِ فَاطِمَةُ ع وَ عَلَّمَهَا رَسُولُ اللَّهِ ص وَ عَلَّمَهُ جَبْرَئِیلُ ع فِی الْحَاجَةِ وَ الْهَمِّ وَ الْغَمِّ وَ النَّازِلَةِ إِذَا نَزَلَتْ وَ الْأَمْرِ الْعَظِیمِ الْفَادِحِ قَالَ ادْعُ:

بِحَقِ‏ یس‏ وَ الْقُرْآنِ‏ الْحَکِیمِ‏ وَ بِحَقِ‏ طه‏ وَ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ یَا مَنْ یَقْدِرُ عَلَی حَوَائِجِ السَّائِلِینَ یَا مَنْ یَعْلَمُ مَا فِی الضَّمِیرِ یَا مُنَفِّسُ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ یَا مُفَرِّجُ عَنِ الْمَغْمُومِینَ یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ یَا رَازِق‏ یَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ یَا مَنْ لَا یَحْتَاجُ إِلَی التَّفْسِیرِ، صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَافْعَلْ بِی کَذا وَ کَذا.

همچنین بخوانید: دعای سریع الاجابه برای شفای مریض

ذکر امام حسین در قتلگاه

دعای امام حسین (ع) در صبح عاشورا

شیخ مفید در کتاب الارشاد نقل م یکند که وقتی سپاه دشمن در صبح عاشورا به سوی امام حسین (ع) آمد، ایشان دست به دعا برداشت و گفت:

اللّٰهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي فِي كُلِّ كُرْبَةٍ، وَأَنْتَ رَجائِي فِي كُلِّ شِدَّةٍ، وَأَنْتَ لِي فِي كُلِّ أَمْرٍ نَزَلَ بِي ثِقَةٌ وَعُدَّةٌ، كَمْ مِنْ كَرْبٍ يَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤادُ، وَتَقِلُّ فِيهِ الْحِيلَةُ، وَيَخْذُلُ عَنْهُ الْقَرِيبُ وَالْبَعِيدُ، وَيَشْمَتُ بِهِ الْعَدُوُّ، وَتُعْيِينِي فِيهِ الْأُمُورُ أَ نْزَلْتُهُ بِكَ، وَشَكَوْتُهُ إِلَيْكَ راغِباً فِيهِ عَمَّنْ سِوَاكَ فَفَرَّجْتَهُ وَكَشَفْتَهُ وَكَفَيْتَنِيهِ، فَأَنْتَ وَ لِيُّ كُلِّ نِعْمَةٍ، وَصاحِبُ كُلِّ حاجَةٍ، وَمُنْتَهَىٰ كُلِّ رَغْبَةٍ، فَلَكَ الْحَمْدُ كَثِيراً، وَلَكَ الْمَنُّ فاضِلاً.

خدایا تویی مورد اطمینان من در هر اندوه شدید و تویی امید من در هر سختی و تویی مورد اطمینان و ذخیره‌ام در هر امری که بر من فرود آمد، چه بسیار اندوه شدیدی که دل از آن ناتوان می‌شود و چاره در آن کم می‌گردد و خویش و بیگانه به آن کمک نمی‌دهد و دشمن به خاطر آن زخم‌زبان می‌زند و کارها در آن خسته‌ام می‌کند، آن را به درگاه تو آوردم و از آن به تو شکایت نمودم، از غیر تو در آن رو گرداندم، پس آن را گشودی و برطرف کردی و مرا از آن کفایت نمودی، پس تویی سرپرست هر نعمت و صاحب هر حاجت و نهایت هر رغبت، ستایش بسیار تو راست و احسان فزون تو راست.

نویسنده میگوید: این دعا همان دعایی است که پیامبر اکرم (صل ىالله علیه و آله) در روزهای بدر و احزاب خواند و همچنین دعای حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) در روز عاشورا بوده است.

پس از دعا، امام حسین (ع) به سمت دشمن رفت و خطبه ای خواند که در آن نسب خود را معرفی کرد و از پیمان شکنی کوفیان سخن گفت. این سخنان ایمان را در دل برخی از سپاهیان دشمن نیز زنده کرد.

ذکر امام حسین در قتلگاه

بر اساس گزارش منابع معتبر، وقتی امام حسین (علیه السلام) در گودی قتلگاه از اسب به زمین افتاد، سنان بن انس به خولی بن یزید گفت: سرش را از بدن جدا کن. خولی خواست این کار را انجام دهد، اما ناگهان ضعف و لرزه به او دست داد. سنان به او گفت: خدا بازوانت را سست کند و دستانت را از بدنت جدا کند، سپس خود سنان بن انس که نفرین خدا بر او باد، از اسب پیاده شد، محاسن امام حسین (ع) را گرفت، شمشیر را بر گلویش گذاشت و گفت: به خدا قسم سر تو را از تنت جدا می کنم، با اینکه میدانم تو فرزند پیامبر خدا هستی و از هر جهت بهترین انسان ها هستی. سپس سر امام را از بدن جدا کرد و به خولی داد. قبل از این، امام حسین (ع) زخمی های زیادی از شمشیر برداشته بود.

در برخی کتاب های جدیدتر دعاهایی به امام حسین (ع) در لحظات آخر زندگیاش نسبت داده شده که در منابع قدیمی ذکر نشده اند. به عنوان مثال، مقرم در کتاب ریاض المصائب نوشته که امام حسین (ع) در آخرین لحظات عمرش اینگونه با خدا مناجات میکرد:

صبراً علی قضائک یا رب لا اله سواک، یا غیاث المستغیثین، ما لی رب سواک و لا معبود غیرک، صبراً علی حکمک یا غیاث من لا غیاث له، یا دائماً لا نفاد له، یا محیی الموتی، یا قائماً علی کل نفس بما کسبت، احکم بینی و بینهم وانت خیرالحاکمین

همچنین در برخی منابع مثل مقتل الحسین به ابومخنف، این دعا با عبارت یا غیاث المستغیثین آمده است.

اما شیخ طوسی روایت کرده که آخرین دعایی که امام حسین (ع) در لحظات آخر خواند، چنین بود:

اللهُمْ مُتعالی المکان، عظیم الجیروت، شدید المحال، غنی عن الخلائق، عریض الکبریاء، قادر علی ما تشاء، قریب الرحمة، صادق الوعد، سابغ النعمة، حسن البلاء، قریب اذا دُعیت، مُحیط بما خلقت، قابل التوبة لمن تاب الیک، قادر علی ما اردت و مدرک ما طلت وشکور اذا شکرت و ذکور اذا ذکرت ادعوک محتاجاً و ارغب الیک فقیراً وافزع الیک خائفاً وابکی الیک مکروباً واستعین بک ضعیفا و آتوکل علیک کافیا احکم بیننا وبین قومنا فانّهم غرونا و خدعونا و خذلونا و غدروا بنا وقتلونا ونحن عترة نبیک و ولد حبیبک محمد بن عبدالله الذی اصطفیته بالرسالة و ائتمنته علی وحیک، فاجعل لنا من امرنا فرجا و مخرجاً برحمتک یا ارحم الرحمین.

خدایا، ‌ای بلند مرتبه، ‌ای بزرگ شوکت، ‌ای سخت انتقام‌گیرنده، ‌ای بی‌نیاز از آفریده‌ها، ‌ای گسترده کبریاء، ‌ای که به هرچیز که بخواهی توانایی، رحمتت نزدیک، وعده‌ات راست، نعمتت فراوان، آزمایشت نیکوست. آنگاه که تو را بخوانند، نزدیک هستی، به آنچه آفریده‌ای، احاطه داری، توبه‌کنندگان را می‌پذیری؛ بر آنچه اراده کنی، توانایی، و در پی هرچه باشی به آن می‌رسی، اگر شکرت کنند، شکرپذیری، اگر یادت کنند، یاد می‌کنی، تو را از روی نیاز می‌خوانم و با تهیدستی به درگاهت مشتاقم و خائفانه به آستانت روی می‌آورم و با‌ اندوه، به درگاه‌ات می‌گریم و از روی ناتوانی از تو یاری می‌خواهم و بسنده‌کنان، بر تو تکیه می‌کنم. بین ما و این گروه داوری کن. اینان ما را فریب دادند و یاریمان نکردند، با ما از در نیرنگ درآمدند و ما را کشتند. ما عترت پیامبر تو و فرزندان حبیب تو، محمد بن عبدالله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) هستیم، آنکه او را به رسالت برگزیدی و او را امین وحی خویش قرار دادی، پس برای ما در کارمان گشایش و رهایی قرار بده، به رحمت خودت، ‌ای مهربان‌ترین مهربانان

همچنین بخوانید: دعای یستشیر

سخن آخر

در انتها می توان گفت نقل های مختلفی از دعای امام حسین در عاشورا و موقع شهادت گفته شده است که سعی کردیم همه آن ها را در این مقاله بیاوریم.