روز بزرگداشت مولوی 1402 چه روزی است؟ چند شنبه و چندمه؟

روز بزرگداشت مولوی

در این پست از آلامتو به تاریخ روز بزرگداشت مولوی در سال 1402 و بخش‌های از زندگینامه و آثار وی می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

روز بزرگداشت مولوی 1402 چه روزی است؟ چند شنبه و چندمه؟

تاریخ دقیق روز بزرگداشت مولوی در تقویم شمسی:

تاریخ دقیق روز جهانی جهانگردی سال 1402 در تقویم شمسی مصادف است با:

شنبه، ۸ مهر ۱۴۰۲

۱۴۰۲/۰۷/۰۸

تاریخ دقیق روز جهانی جهانگردی در تقویم میلادی:

تاریخ دقیق روز جهانی جهانگردی سال 2023 در تقویم میلادی مصادف است با:

Saturday, September 30, 2023

2023-09-30

تاریخ دقیق روز جهانی جهانگردی در تقویم قمری:

تاریخ دقیق روز جهانی جهانگردی سال 1445 در تقویم قمری مصادف است با:

‫السبت‬، ١٤ ربيع الاول ١٤٤٥

۱۴۴۵/۰۳/۱۴

روز بزرگداشت مولوی

8 مهر ماه در تقویم رسمی کشور به نام “روز بزرگداشت مولوی” ثبت شده است. علت نامگذاری این روز به نام مولانا زادروز وی و روز بزرگداشت این شاعر در سال 2007 است که این سال از طرف یونسکو به نام سال جهانی مولوی به ثبت رسیده است.

زندگینامه مولوی (مولانا)

مولانا جلال الدین رومی عارف و شاعر بزرگ در 6 ربیع الاول سال 604 هجری در بلخ (افغانستان امروزی) که بخشی از منطقه خراسان بزرگ بود به دنیا آمد. پدرش بهاءالدین ولد که به سلطان العلما (پادشاه عالمان) شهرت داشت، عالمی نامدار بود که با انتقاد از اصول فلسفه یونان، خشم دانشگاهیان مستقر زمان خود را برانگیخت. این مسئله و شروع تهاجمات مغول باعث شد که پدر مولوی تصمیم بگیرد بلخ را ترک کند. این زمانی بود که مولانا تنها پنج سال داشت. خانواده که پس از توقف در یمن و دمشق به آناتولی رسیدند، هفت سال در کارامان زندگی کردند. و سپس به دعوت سلطان سلجوقی علاءالدین کیقباد اول، بهاءالدین ولد در قونیه در آناتولی مرکزی ساکن شد. بهاءالدین ولد، پدر مولانا، عالم و عارف فرهیخته بود.

دانش، گفتمان و محیط او نقش بسزایی در شکل گیری و تربیت مولانا ایفا کرد که به سرعت پیشرفت کرد به طوری که وقتی پدرش درگذشت، او پیش سن 23 سالگی یک عالم و معلم شده بود. مبالغه نیست اگر بگوییم که مولانا مبانی فلسفه و عرفان را از پدرش آموخته است.

هنگامی که بهاءالدین ولد درگذشت، یکی از دوستان و شاگرد او به نام برهان الدین محقق ترمذی به قونیه آمد و به مدت 9 سال به عنوان معلم مولانا فعالیت کرد تا اینکه به قیصریه نقل مکان کرد و در آنجا درگذشت. مولانا نیز در دو رشته تحصیل کرد. مراکز دانشگاهی آن زمان، حلب و دمشق. او دانشمندی کامل بود که دانش کلامی و علمی زیادی جمع کرده بود. او چنان به ترکی، فارسی، عربی، یونانی تسلط داشت که می توانست به هر چهار زبان شعر بگوید. او همچنین با حاجی بکتاش ولی از فرقه بکتاشیان و دراویش ارتباط خوبی داشت.

همچنین بخوانید: شعر عاشقانه مولانا

دیدار مولانا و شمس تبریزی

مولانا وقتی برای اولین بار در سال 642 هجری قمری با شمس الدین تبریزی ملاقات کرد، چنان تحت طلسم او قرار گرفت که ظهور مولانا به عنوان شاعر عارف به تأثیری که شمس الدین تبریزی بر او ارتباط داده می‌شود. شواهد نشان می دهد که شمس الدین تبریزی استاد صوفی دارای چنان دانش و قدرت فوق العاده ای است که می تواند مشعل قلب مولانا را لمس کرده و روشن کند و به نوعی او را متحول کند.

شمس، که باید به ارتفاعات معنوی کمیاب رسیده باشد، مردی نترس بود که در رفتار و گفتار هیچ امتیازی در برابر تعصبات توده‌ها و دانش‌مندان قائل نبود. بنابراین او دشمنان زیادی پیدا کرد و در قونیه اصلاً محبوب نبود. از این رو قونیه را ترک کرد و در سال 643 به دمشق رفت. اما وقتی مولانا به او التماس کرد به قونیه بازگشت، دلبستگی مولانا به شمس چنین بود. دو سال بعد، در سال 645، شمس به شکلی مرموز ناپدید شد و دیگر خبری از او نشد. مولانا از غم نبود شمش ناآرام بود و روز و شب را به سماع می‌گذراند، به طوریکه حال آشفته او بر سر زبان‌ها افتاد.

درگذشت مولانا

مولانا در پی یک بیماری کوتاه در روز یکشنبه 5 جمادی الآخر سال 672 هجری قمری چشم از جهان فروبست. آرامگاه مولوی در قونیه ترکیه واقع است و هر ساله عاشقان زیادی برای ابراز ارادت خود به وی از این مکان بازدید می‌کنند.

همچنین بخوانید: متن شکست عشقی و جدایی کوتاه و انگلیسی و از مولانا برای بیو

آثار مولانا

مولانا نه تنها شاعر و فیلسوف بزرگی بود، بلکه قبل از هر چیز یک عارف بود، انسانی متأثر از روح. ذهن و قلب او به اوج و اعماق عالم روحانی رسیده بود. در بینش او دو جهان وجود داشت که در انسان منطبق بودند. دنیای درون مانند اقیانوس بیکرانی بود که تنها با چشم دل قابل لمس و دیدن بود، در حالی که دنیای بیرون مانند کف گذرنده ای بود که بر سطح امواجی که از آن اقیانوس سرچشمه می گیرد ظاهر می شود.

مولانا همه هستی را به عنوان یک کل واحد می بیند. به یک معنا، می توان دید او را آگاهی وحدت نامید. مولانا و اندیشه‌اش با این ویژگی‌ها از مرزهای زمانه‌اش فراتر رفت و از این رو، او و نوشته‌هایش در این روزگار، پس از گذشت حدود ۷۵۰ سال، هنوز جاودانه و تازه هستند. جهان شمول بودن اندیشه او بازتاب خود را می یابد.

شاهکار مولانا جلال‌الدین مولانا، مثنوی شش جلدی او مشتمل بر حدود 25700 بیت یا 50000 بیت، برجسته‌ترین اثر عرفان ایرانی – اسلامی به شمار می‌رود. مشخص نیست که مولانا از چه زمانی شروع به نوشتن مثنوی معنوی کرده است، این شاهکار ادبیات عرفانی اسلام در قالب شعری سروده شد که حاوی پیام های فلسفی، عرفانی و معنوی بود و به نوعی می توان آن را تمثیلی دانست که دارای معانی عمیق معنوی و دینی است.

دومین شاهکار او، غزلیات شمس، کوچکتر از منظر ادبی و عرفانی است. دیوان شمس مجموعه ای از ابیات است که مولانا در آن به اوج شعر و موسیقی و عرفان رسیده است.

مولانا غیر از این دو شاهکار، آثاری به نام های فیه ما فیه، مجالس سبعه و مکاتیب (یا نامه ها) نوشته است که همگی به ترکی و همچنین به طور جزئی یا کامل به زبان های دیگر ترجمه شده اند.

سخن آخر

امیدواریم این پست با موضوع تاریخ روز بزرگداشت مولوی در سال 1401 مورد پسند شما واقع شده باشد. اگر این مطلب را می‌پسندید می‌توانید آن را در دیگر شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارید.