ولادت امام حسین ۱۴۰۲ چه روزی است؟ چند شنبه و چندمه؟

در این مطلب از آلامتو به تاریخ دقیق ولادت امام حسین در سال 1402 و بخشی از کودکی و امامت ایشان اشاره می کنیم.

ولادت امام حسین

امام حسین علیه السلام سومین امام شیعیان است. ایشان فرزند دوم امام علی (ع) هستند و به سیدالشهدا شهرت دارند. ولادت ایشان یکی از جشن های بزرگ شیعیان است و به عنوان روز پاسدار در تقویم رسمی نامگذاری شده است. در ادامه این مطلب به تاریخ دقیق ولادت امام حسین در سال 1402 و بخش هایی از زندگینامه ایشان می پردازیم.

ولادت امام حسین ۱۴۰۲ چه روزی است؟ چند شنبه و چندمه؟

تاریخ ولادت امام حسین در سال 1402 در تقویم شمسی:

تاریخ تولد امام حسین در تقویم شمسی مصادف است با:

سه شنبه، ۲۴ بهمن ۱۴۰۲

۱۴۰۲/۱۱/۲۴

تاریخ ولادت امام حسین در تقویم قمری:

تاریخ ولادت امام حسین در تقویم قمری 1445 مصادف است با:

الثلاثاء، ٣ شعبان ١٤٤٥

۱۴۴۵/۰۸/۰۳

تاریخ ولادت امام حسین در تقویم میلادی:

تاریخ ولادت امام حسین سال 2024 در تقویم میلادی مصادف است با:

Tuesday, February 13, 2024

2024-02-13

زندگینامه امام حسین علیه السلام

تولد امام حسین علیه السلام

امام حسین (ع) در سوم شعبان سال چهارم هجرت در مدینه چشم به جهان گشود. ایشان دومین فرزند امام علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) است. مادرش فاطمه (س) نوزاد را نزد پدرش پیامبر اکرم (ص) آورد. ایشان نام فرزند را حسین گذاشت و گوسفندی برای او قربانی شد. اکنون دامان پیامبر که مهد تعالیم اسلام بود، مرکز تربیت دو برادر حسن و حسین شد.

حسن و حسین در محیطی بزرگ شدند که تحت پوشش بهترین نمونه های انسان قرار داشتند. اولاً الگوی نیکو جد مادریشان، دوم پدرشان علی حافظ اسلام و سوم مادرشان که نمونه زنده تعالیم پیامبر برای زنان بود.

همچنین بخوانید: دعای گشایش کار و روزی فوری از امام حسین

دوران کودکی امام حسین (ع)

حسین در مسجد از همان اوان کودکی به پنج بار حضور در نماز جماعت و گوش سپردن به سخنرانی های شیوای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عادت کرد و در خانه، شبانه روز در بحث الهیات و آهنگ نماز، صدای تکبیر می آمد. نزول آیات قرآن، روایت جنگ، مشاوره برای گسترش اسلام یا رسیدگی به نیازمندان، رسیدگی به مستضعفان و اجابت به ندای مستضعفان، اینها موضوعاتی برای گفتگوهای متفکرانه آنها بود. اینها قصه های حسن و حسین بود.

تعلیم و تربیت حسن و حسین توسط پیامبر اعظم و بزرگواری صورت گرفت که هدفش طبق قرآن تطهیر افراد، تعلیم علم کتاب و حکمت بود. پیامبر در سالهای اولیه زندگی آنان را نمونه هایی از اخلاق و فضیلت قرار داد.

پیغمبر اسلام به دلیل داشتن صفات با فضیلت بسیار به نوه های خود بسیار محبت می کرد و این امر در کتب تاریخ و روایات آشکار است. آنطور که در روایات آمده است: «پیامبر فرمود که به خدا سوگند ایشان را بی نهایت دوست داشت». او همچنین بر دیگران تأکید می کرد که آنها را دوست داشته باشند. ایشان در جایی فرمودند هر که حسن و حسین را دوست بدارد او را دوست داشته و هر که آنها را دشمن بداند او را دشمن می‌شمارد. علاوه بر اين، حسين با ديدن اخلاق عالي پدربزرگش و فداكاري ايشان در انجام مسئوليت هاي اسلامي، دريافت كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم او را بيش از حد دوست مي داشت، اما به ايمان اسلام و شريعت آن علاقه داشت. از این رو، اگر اسلام یا شریعت با مصیبت مواجه می شد، پیامبر حتی حسین را فدای آن می کرد.

همسر و فرزندان امام حسین (ع)

امام حسین (ع) دارای چندین همسر بودند از جمله بانو شهربانو، لیلا، قضاعیه و رباب.

در مورد تعداد فرزندان امام حسین (ع) اختلاف است. برخی معتقدند او شش فرزند، چهار پسر و دو دختر داشت. در حالی که دیگران بر این باورند که نه، شش پسر و سه دختر است. از برجسته ترین کسانی که در واقعه کربلا حضور داشتند می توان به امام سجاد (ع) اشاره کرد که پس از شهادت پدرش به مقام رهبری رسید. بقیه فرزندان ایشان علی اکبر، علی اصغر شش ماهه اصغر و دخترانش سکینه، فاطمه و رقیه بودند.

همچنین بخوانید: متن زیارت امام حسین با فایل صوتی

امامت امام حسین (ع)

پس از مرگ معاویه، خلیفه مسلمانان در زمان امام حسن (ع)، پسرش یزید تاج و تخت را غصب کرد. او اولین خلیفه ای بود که پس از رحلت حضرت محمد (ص) به صورت سلطنتی انتخاب شد و از انتخاب مناسبی برای رهبری مسلمانان دور بود. او یک ظالم ناشایست بود که حتی در ظاهر از سبک زندگی اسلامی پیروی نمی کرد. برای مثال، او آشکارا مشروب می‌نوشید. عملی که در اسلام به شدت حرام است. از این رو، امام حسین (ع) که در آن زمان در مدینه زندگی می کرد، علیرغم تهدید یزید به گردن زدن هرکس که از بیعت خودداری کند، از پذیرفتن بیعت خودداری کرد. هنگامی که والی مدینه برای بیعت نزد امام حسین (ع) آمد، چند روزی برای فکر و تصمیم خواست.

امام حسین (ع) حق انتخاب داشت. برای حمایت از ظالم و داشتن یک زندگی راحت پر از تجمل، یا امتناع و احتمالا کشته شدن برای تصمیم او. اما امام حسین امتناع کرد و گفت: من فقط می خواهم ارزش های خوب را گسترش دهم و از شر جلوگیری کنم.

امام حسین با امتناع از حمایت از یزید، می دانست که جانش در خطر است. یزید به کسی اجازه مخالفت با او را نداد و سیاست کشتار مخالفان را در پیش گرفت. امام حسين با احتياط از اين امر، تصميم گرفت زادگاهش مدينه را ترك كند و خانواده خود را مكه بگيرد.

مکه، پایتخت اسلام و خانه کعبه، امام حسین امیدوار بود که یزید به شهر مقدس احترام بگذارد و از حسین و خانواده اش پیروی نکند. اما یزید این کار را نکرد. امام حسین (ع) به ناچار مکه را ترک کرد و راهی کوفه شد. شهری در عراق که از آنجا نامه های حمایت دریافت کرده بود. یزید این را پیش بینی کرد و لشکری عظیم فرستاد تا حسین را از رسیدن به کوفه بازدارند و آنها را به شهر بیابانی کربلا وادار کنند.

او در راه، از اعدام برخی از نزدیکترین حامیانش توسط ارتش مطلع شد بنی امیه و تصمیم گرفت از کسانی از گروه خود که حاضر نبودند جان خود را به خطر بیندازند بخواهد داوطلبانه ترک کنند. ایشان با بقیه گروه به راه خود به سوی کوفه ادامه داد و در مکانی به نام کربلا اردو زد. در این میان، گروهی از لشکر یزید متشکل از حدود چهار هزار نفر به محل حادثه رسیدند و به همراهان امام حسین (ع) دستور دادند تا به اقتدار یزید اعتراف کنند و در عین حال دسترسی آنها به رودخانه را برای آب قطع کنند.

نبرد کربلا و شهادت امام حسین (ع)

در روز نهم محرم به نام تاسوعا، فرمانده ظالم و ظالم دیگری به نام شمر به کمک لشکر عمر بن سعد آمد. در این روز امام حسین (ع) و یارانش به طور کامل محاصره شدند و دسترسی آنان به آب به کلی مسدود شد. دیگر آب نداشتند. امام حسین (ع) آخرین رزمنده در نبرد کربلا بود. امام حسين (ع) با وجود خستگي و جسم مجروحش، شجاعانه و مقتدرانه با دشمنانش جنگيد.

امام حسین (ع) در حال از دست دادن قدرت بود. شخصی سنگی به پیشانی امام حسین (ع) انداخت که پر از خون شد. وقتی می خواست آن را با لباسش پاک کند، سرباز دیگری تیری زهرآلود به سمت سینه امام حسین (ع) پرتاب کرد. ضربه دیگری باعث شد که امام حسین (ع) نیروی باقی مانده خود را از دست بدهد و بر زمین بیفتد. شمر به سربازانش دستور داد که آخرین ضربه را به امام حسین (ع) بزنند و او را بکشند، اما کسی جرأت نکرد. خود شمر آمد و امام حسین (ع) را سر مبارک ایشان را از بدن جدا کرد.

همچنین بخوانید: متن زیارت روز دوشنبه امام حسین

سخن آخر

امیدواریم این مطلب با عنوان تاریخ دقیق ولادت امام حسین (ع) در سال ۱۴۰۲ و شرح بخشی از زندگانی ایشان مورد توجه شما واقع شده باشند.