در این مقاله تلاش کرده ایم شما را با جوانب مختلف دوچرخه سواری آشنا کنیم تا بتوانید انشا مفیدی در مورد تعبیر خواب دوچرخه سواری بنویسید:
در خصوص فواید دوچرخه سواری قبلاً مفصل صحبت کرده ایم اما اگر به دنبال یک دلیل اصلی برای دوچرخه سواری هستید شاید شادی آور بودن دوچرخه سواری دلیل خوبی برای شما باشد.
این احساس شماست که از رختخواب بیرون‌تان می‌کشد تا قبل از اینکه دیگران بیدار شوند به دوچرخه سواری بروید. این احساس شماست که شما را درانتهای روز فرا می‌خواند تا بند کفش‌های‌تان را ببندید و به دوچرخه سواری بروید. این حالت شاد و آسوده مغز است که هنگام خروج از محله‌مان و پیمودن کیلومترها تا هرجایی که بشود، دنبالش هستیم.
دوندگان به این احساس، “شور دویدن” می‌گویند که دوچرخه‌سوارن هم آن را حس می‌کنند. و حالا پژوهشگران یک قدم به شناخت علت آن نزدیک‌تر شده‌اند. مثل بسیاری از تمایلات بیولوژیکی ما، میل به دوچرخه‌سواری، بیشتر، عملکردی از غرایز حفظ بقاء ماست؛ سیگنالی ریشه‌دار در درون مغز که طالب گذران زندگیست.
دو ماده شیمیایی مهم در مغز در این پدیده دخیل هستند: لپتین، هورمون متابولیک و دوپامین، که یک ناقل عصبی است. لپتین که از مشتقات سلول‌های چربی است، به مغزمان گزارش می‌دهد که چه زمانی بدن ما انرژی کافی دارد. وقتی میزان لپتین کم باشد، شما میل به فعالیت بدنی پیدا می‌کنید؛ تحقیقات نشان می‌دهد این اتفاق اغلب در افرادی روی می‌دهد که زیاد تمرینات استقامتی انجام می‌دهند، مانند دوچرخه سواری.
وقتی از دوچرخه پیاده می‌شویم و وعده بعد از دوچرخه‌سواری را می‌خوریم، مغز به‌عنوان پاداش، دوپامین را که مفرح است آزاد می‌کند. این اتفاق تبدیل به یک چرخه خود تداوم بخش از شادی می‌شود که ما را درحالت بیتشر خواستن این تفریح نگه می‌دارد.
محققان دانشگاه مونترال، به‌تازگی این مکانیسم بازخورد عصبی را در موش‌های مورد مطالعه کشف کردند. موش‌هایی که پروتئین حساس به لپتین‌شان کم بود، دو برابر بیشتر ازموش‌هایی که این کمبود را نداشتند، روی چرخ‌هایشان پریدند. دکتر استفان فولتون، سرپرست تحقیقات می‌گوید:
ما فکر می‌کنیم، افتی که در میزان لپتین رخ می‌دهد، باعث افزایش انگیزه برای فعالیت بدنی می‌شود و واسطه‌ای است برای بهبود اکتشاف و خواستن غذا.
انگیزه ما هرچه که باشد، ما عاشق حس خوب و راضی‌کننده‌ای هستیم که دوچرخه‌سواری به ما می‌دهد؛ مخصوصا پاداشی که از خوردن بعد از دوچرخه‌سواری نصیب‌مان می‌شود.
فواید دوچرخه سواری برای بدن چیست؟
دوچرخه سواری شیوه‌ای است بسیارخوب برای عرق ریختن و کالری سوزی. ضمنا راهی است مفرح، عملی و سالم برای انجام حرکتی در جهت سلامتی. رکاب زدن، تمام پایین‌تنه و همچنین سینه و بازوها را درگیر می‌نماید.
به گزارش آلامتو به نقل از مجله سلامت؛ در این مطلب، ۸ دلیل به شما ارائه می‌دهیم که چرا باید دوچرخه سواری را همین امروز شروع کنید:
دوچرخه سواری روحیه‌تان را بهتر می‌کند
چیزی به اندازه بیرون رفتن برای دوچرخه سواری، سرحال‌تان نمی‌کند. دوچرخه سواری فرصتی است برای کشف محیط بیرون، خوردن هوای تازه و البته ورزش کردن. دوچرخه سواری بدن ار پرازانرژی کرده و قدرت تحمل را بیشتر می‌کند. ورزش کردن موجب ترشح اندورفین درمغز می‌گردد. اندورفین به بهترکردن خلق وخو کمک کرده، استرس را کم می‌کند و به ذهن آرامش می‌دهد.
ادامه مقاله: فواید دوچرخه سواری برای بدن چیست؟
در مسابقه دوچرخه سواری چگونه پیروز شویم؟
وقتی به تمام چیزهایی که دوست دارید به عنوان یک دوچرخه سوار انجام دهید، فکر می کنید تمرین شدیدتر، کاهش وزن، بردن یک یا دو مسابقه، توجه به برخی از کارهایی که نباید انجام دهید، می تواند عاقلانه باشد.
در طول سالیان سال، بخش زیادی از حرکات احمقانه ی خود را دیده ایم. متاسفانه بعضی مواقع، بیش از چند مورد از آنها را مرتکب شده ایم. برای کمک به شما در مسیر خوشایند مسابقه، برخی از مواردی را که باید از آنها پرهیز کنید، گردآوری کرده ایم، و پیشنهاداتی برای اینکه به جای آنها چه کار کنید، اضافه نموده ایم.
از این دسته افراد نباشید…
… افرادی که آشغال ها یا چاله های مسیر را نادیده می گیرند.
بیرون از اینجا، همه نوع خطری وجود دارد و آنهایی که پشت سرتان قرار دارند را لزوماً نمی توانید ببینید.
در عوض، قانون طلایی را محترم شمارید.
مثل فردی دوچرخه سواری کنید که دوست دارید پشت سر او رکاب بزنید. اینگونه فرض کنید که فردی که پشت سر شما رکاب می زند، هیچ یک از چیزهای پیش روی شما را نمی بیند، و هنگام مواجهه با هرچیزی که می تواند موجب تصادف یا پنچری شود، کمترین احتیاط را می کند.
ادامه مقاله: در مسابقه دوچرخه سواری چگونه پیروز شویم؟
حقایقی جالب درباره دوچرخه سواری
دوچرخه سواری از دیرباز نه به عنوان یک ورزش بلکه به عنوان یک تفریح سالم، مفرح و مفید شناخته شده است. در ظاهر همه چیز ساده به نظر می‌رسد زانوانی که بالا پایین می‌روند و چرخ محرک را به حرکت در می‌آورند، اما در پس همین حرکات ساده معجونی از تبدیلات نیرو و انرژی هم در دوچرخه و هم در بدن ورزشکار وجود دارد.
پایگاه علمی – تحقیقاتی Popular Mechanics در گزارشی جالب و متفاوت به بررسی نکات نه چندان پیدای رشته‌ی دوچرخه‌سواری پرداخته است.
* تاثیر گرما و فشار هوا بر سرعت رکابزنان
همه دوچرخه‌سواران می دانند که هنگام رکاب زدن در سربالایی‌ها باید مقداری از انرژی خود را صرف مبارزه با جاذبه کنند، اما یکی از فاکتورهایی که همیشه با کارایی دوچرخه‌سواران مقابله می‌کند، هواست. دانشمندان متوجه شده‌اند که چگالی هوای خشک، در فشار سطح دریا (76 میلی‌متر جیوه) و دمای نزدیک به 5 درجه سانتی‌گراد به 1.215 کیلوگرم بر متر مکعب می‌رسد. تیم ایرو دینامیک خوب دوچرخه نیز می‌تواند تا حدودی مقاومت هوا را کاهش می‌دهد.
دوچرخه‌سواران و دانشمندان تلاش خود را برای مبارزه با این جاذبه، متوقف نکرده‌اند. در المپیک لندن 2012، دمای محیط پیست ولدروم را به 27 درجه سانتی‌گراد افزایش دادند تا هوا رقیق‌تر شود و رکورد جهانی پیشرفت کند.
هر چند، در محیط آزاد، تنها راهکار برای مبارزه با هوا، مسابقه دادن در سطوح مرتفع تر زمین است جایی که تراکم هوا کمتر باشد. این یکی از دلایلی است که جنی لونگو در سال‌های 1989 و 1996 مکزیکوسیتی را برای ثبت رکورد ساعتی جهان خود انتخاب کرد.
در ارتفاع 2237 متری از سطح زمین، چگالی هوای خشک در دمای 15 درجه سانتی گراد به پایین‌تر از یک کیلوگرم بر متر معکب(یک هزارم چگالی آب) کاهش پیدا می‌کند. لنگو در مقایسه با دوچرخه‌سواری‌های گذشته خود در سطح دریا، در این دوچرخه‌سواری نزدیک به یک و نیم کیلومتر بر ساعت‌تر سریع‌تر رکاب زده‌است.