انواع سبک مدیریت برای تبدیل شدن به یک رهبر قوی

4 سبک مدیریت عالی برای مدیران موفق

سبک های رهبری موفق

نوع رهبری شما تاثیر قابل‌ توجهی بر موفقیت تیم تان دارد. یک رهبر قوی، الهام ‌بخش ِ وفاداری، کار سخت، و روحیه بالا برای تیم است ، در حالی که یک رهبر ضعیف می ‌تواند منجر به جابجایی مکرر، از دست دادن بهره‌ وری تیم و بی انگیزه شدن کارمندان شود.

به گزارش آلامتو به نقل از lifehack؛ گام های بسیاری وجود دارند که شما می‌ توانید برای اطمینان از اینکه در دسته مدیران موفق قرار بگیرید بردارید. یکی از کارهایی که می ‌توانید انجام دهید درک و اجرای انواع شیوه‌ه ای مدیریتی است که می تواند الهام‌ بخش تیم شما برای انجام کار به بهترین نحو ممکن باشد.

مدیران و رهبران شرکت ها به شیوه های مختلف – از همکاری در پروژه‌ها گرفته تا ارائه بازخورد – با کارمندان خود تعامل دارند. بنابراین نباید از تاثیر بسیار زیاد آن ها بر نحوه احساس کارمندان در مورد شغل خود شگفت زده شد. در یک مطالعه انجام شده نزدیک به نیمی از کارکنان گفته بودند که شغل شان را به دلیل مدیر بد ترک کرده‌اند.

اگر نگاهی دقیق ‌تر به وضعیت بیندازید، می ‌توانید چندین همبستگی مستقیم بین کیفیت یک مدیر و عوامل مهم مانند تعامل ، رشد و شادی کارکنان را مشاهده کنید. به همین دلیل است که تسلط بر کارآمدترین سبک مدیریتی یکی از اجزای کلیدی پرورش و رشد یک تیم موفق است.

4 نوع سبک مدیریت موفق

  1. سبک مدیریتی بلند پرواز

رهبر بلند پرواز در تعیین یک جهت سطح بالا، استراتژیک مستقیم برای شرکت و تجهیز تیم به سمت این هدف، بهترین است. به عبارت دیگر، رهبر بلند پرواز فردی است که یک نقشه راه برای شرکت فراهم می ‌کند و کارکنان کسانی هستند که از این نقشه به عنوان راهنما برای هموار کردن مسیر به جلو استفاده می ‌کنند.

با این حال، این بدان معنا نیست که سبک مدیریت بلند پرواز، تصمیم ‌گیری استبدادی را تشویق می ‌کند. اگر چه این رهبر است که در نهایت در جهت شرکت تصمیم می ‌گیرد، اما این دیدگاه براساس آنچه که هم برای سازمان و هم برای کارمندان بهترین است، شکل می ‌گیرد. به همین دلیل است که رهبران بلندپرواز باید روشن فکر باشند، این به آن ‌ها این امکان را می‌ دهد که بازخورد کارمندان را جذب کرده و زمانی که به موانع برخورد می کنند تغییرات ایجاد کنند.

یکی از مزایای این نوع از سبک مدیریتی این است که اعتماد بین رهبر و کارمندان را ایجاد می‌ کند. رهبران بلند پرواز همیشه برای انجام کار به تیم خود تکیه می‌ کنند و در نتیجه، کارمندان نسبت به نقش‌ های روزانه خود استقلال و خودمختاری بیشتری دارند. این راهی موثر برای ایجاد رابطه قوی با کارمندان شما است، به خصوص از آن جایی که ۳۹ درصد از کارکنان شرکت کننده در یک مطالعه گفته بودند که مدیریت ذره بینی بدترین ویژگی است که یک مدیر می ‌تواند داشته باشد.

مزیت دیگر این است که این سبک مدیریت بسیار انعطاف ‌پذیر است. یکی از چیزهای عالی در مورد یک دیدگاه این است که چندین راه “درست” برای رسیدن به آن وجود دارد، که این به شرکت ‌ها توانایی آزمایش مسیرها و روش‌ های مختلف را می ‌دهد.

ویژگی‌ هایی که برای مدیر این سبک مدیریتی لازم است عبارتند از:

  • هوش عاطفی بالا
  • انعطاف ‌پذیری در زمان بروز موانع بر سر راه
  • روشن فکر بودن در برابر فیدبک ها و بازخوردها
  • توانایی الهام بخشیدن، تحریک و بسیج کردن گروه‌ ها
  • مهارت‌ های تفکر استراتژیک و بلند مدت

سبک مدیریت بلند پرواز در عمل چگونه به نظر می ‌رسد:

مدیر عامل با تیم رهبری اش می ‌نشیند و با هم یک استراتژی سطح بالا برای آزادی بیان می ‌کنند. او میزبان یک جلسه تمام‌ وقت است تا چشم ‌انداز را با کل شرکت به اشتراک بگذارد و در مورد آن بحث و تبادل نظر کند. از آنجا، او به کارکنان خود قدرت می ‌دهد تا با قدم ‌های بعدی بالا بیایند.

مدیر عامل در دسترس است تا در طول راه افراد را راهنمایی کند و به همراه تیم به طور منظم کارها را بررسی کند تا مطمئن شود همه چیز در مسیر درست حرکت می‌ کند، اما در فعالیت‌ های روزمره شرکت نمی ‌کند.

  1. سبک مدیریت دموکراتیک

یک رهبر که از سبک مدیریت دموکراتیک پیروی می ‌کند، دیدگاه ‌ها و فیدبک های کارکنان خود را برای اطلاع رسانی تصمیمات جمع آوری می کند. این امر با هدف ایجاد هماهنگی بین سهامداران اصلی انجام می شود. برخلاف سبک‌ های مدیریتی از بالا به پایین، که در آن تصمیمات تنها توسط تیم رهبری اتخاذ می ‌شود، سبک مدیریت دموکراتیک شفاف است، مشارکت کارمندان را تشویق می ‌کند، و نسبتا قابل مشاهده است.

این امر مفید است زیرا تضمین می ‌کند که کل سازمان هماهنگ شده هستند یا حداقل، درک می‌ کنند که چگونه یک تصمیم بزرگ اتخاذ شده‌ است. این مهم است به این دلیل که زمانی که تصمیم ‌گیری بدون نظر کارکنان انجام گیرد، آن ها احساس بیهوده بودن و رها شدن می کنند. سبک مدیریت دموکراتیک موثر عمل می کند، زیرا همه افراد در آن نظر می دهند که این می ‌تواند منجر به تنوع فکری بیشتری شود.

این سبک برای رهبران و مدیران یک شرکت سودمند است. داشتن فرصت برای کنترل مداوم کارمندان و جمع‌ آوری بازخورد آن ها می ‌تواند منجر به رسیدن به یک درک کلی در مورد احساسات ، ناامیدی ها و خواسته ‌های آینده سازمان شود.

ویژگی ‌هایی که برای مدیر این سبک مدیریتی لازم است عبارتند از:

  • عینیت گرا بودن
  • مهارت ‌های ارتباطی عالی
  • توانایی ایجاد حس برای نظرات و دیدگاه ‌ها
  • مهارت ‌های تصمیم ‌گیری
  • روشنفکر بودن

سبک مدیریت دموکرات در عمل چگونه به نظر می ‌رسد:

در ابتدای تصمیم گیری در مورد پروژه ای با نتایج نامعلوم، یک مدیر دموکرات به جای تصویب تصمیم خودش، یک سری جلسات با همه افراد درگیر در پروژه برگزار می کند، یک نظرسنجی انجام می دهد و اطلاعات بیشتری را جمع‌ آوری می‌ کند.

بعد از جمع‌آوری همه بازخوردها ، در نهایت او با توجه به نظرات تصمیم می‌ گیرد که پروژه را لغو کند چون بیشتر بازخوردها نشان می ‌دهد که این استفاده مفید از زمان نیست.

  1. سبک مدیریت مربی گری

این سبک مدیریت بر رشد حرفه ای و شخصی کارکنان تاکید دارد. رهبرانی که از این سبک پیروی می‌ کنند عمیقا بر روی نیاز تیم خود سرمایه‌ گذاری کرده و نقش مربی را در مقابل نقش “رئیس” سنتی ایفا می ‌کنند. این به این معنی است که آن‌ ها برای به اشتراک گذاشتن مشاوره و راهنمایی همیشه در دسترس هستند و به خدمت به عنوان یک حامی تمایل داشته و همیشه به دنبال فرصت‌هایی برای کمک به رشد کارمندان خود هستند.

این سبک در عمل چگونه به نظر می‌ رسد؟ به عنوان مثال، می توانیم اینگونه بگوییم که یک کارمند علاقه زیادی به کار در زمینه بازاریابی درونگرا نشان می‌دهد. رهبر او که از یک سبک مدیریت مربیگری پیروی می ‌کند، فرصت‌ هایی برای کار کردن این کارمند بر روی پروژه‌های بازاریابی ایجاد می ‌کند، او را تشویق می‌ کند تا در رویدادهای مرتبط شرکت کند و فضا و منابع را برای توسعه بیشتر مهارت ‌های مورد نیاز برای موفقیت، فراهم کند.

سبک مدیریت مربی گری یک سبک مدیریتی عالی است، زیرا به کارکنان نشان می‌ دهد که رهبران آن‌ ها به موفقیت و رفاه آن ها اهمیت می ‌دهند. این امر کارمندان را به تولید کار با کیفیت بالا راهنمایی می‌ کند و باعث می ‌شود که به مدیران خود در مورد هر گونه مساله ‌ای که در کارشان ایجاد می ‌شود اعتماد کنند. این یک جایگزین بسیار بهتر برای داشتن کارمندی است که به مدیرش اعتماد ندارد و شرکت را بدون هی اطلاع و هشداری ترک می ‌کند.

ویژگی‌هایی که برای مدیریت این سبک مدیریتی لازم است عبارتند از:

  • تمایل شدید به کمک به کارمندان برای رشد شخصی و حرفه‌ ای
  • داشتن مهارت ‌های شنوایی و بازخورد قوی
  • همدلی و توانایی ارتباط با دیگران
  • مهارت های حل مساله
  • توانایی ایجاد اعتماد بین

سبک مدیریت هدایت در عمل چگونه به نظر می ‌رسد:

یک مدیر با این سبک یک کارمند به نام “تیم” دارد. او تیم را به عنوان یک فرد هوشمند و سختکوش اما در حال رکود به رسمیت می شناسد، بنابراین او از بررسی عملکرد آینده او به عنوان فرصتی برای دیدن اینکه چگونه می تواند از او بهتر حمایت کند استفاده می کند.

  1. سبک مدیریتی آزاد یا عدم مداخله

این سبک مدیریت کارمندان را تشویق می ‌کند که در بیشتر تصمیم‌ گیری‌ ها، حل مساله و کار خلاقیت به خرج دهند. هنگامی که این سبک در محیط کار درست اجرا ‌شود، کارکنان از داشتن اعتماد، فضا و استقلال برای کار به روش‌ هایی که خروجی آن ‌ها را به حداکثر برساند، قدردانی می ‌کنند.

به طور معمول، شرکت‌ هایی که یک ساختار تخت دارند یا نمی‌ خواهند از سلسله ‌مراتب سفت و سخت پیروی کنند، بهترین کاندیدا برای این سبک مدیریتی هستند. همچنین مهم است که یک تیم از کارمندان صلاحیت دار داشته باشید که با کم ‌ترین نظارت از سوی مدیریت راحت هستند.

مزیت این نوع رهبری این است که می‌ تواند منجر به افزایش نوآوری، خلاقیت و بهره ‌وری شود چون هیچ محدودیتی در راه کار کارکنان برای کار یا فکر کردن وجود ندارد. همانند سبک مدیریت بلند پرواز، میزان آزادی اعطا شده به کارمندان نیز یک راه عالی برای ایجاد رابطه قوی براساس اعتماد است.

ویژگی‌هایی که برای مدیر این سبک مدیریتی لازم است عبارتند از:

  • اعتماد بسیار زیاد به اعضای تیم
  • توانایی عدم مداخله اما در دسترس بودن صورت نیاز
  • مهارت های مدیریت تعارض
  • راحت بودن با ساختارهای غیر متمرکز
  • داشتن استعداد برای کنترل پیشرفت بدون درگیر شدن بیش از حد

سبک مدیریتی عدم مداخله در عمل چگونه به نظر می‌رسد:

سرپرست بازاریابی یک پروژه جدید با تیم بسیار متعهد، صالح و مستقل خود راه اندازی می کند. او براساس قدرت کارمندان قسمت های بزرگی از پروژه را به آن ها اختصاص می ‌دهد، به آن ‌ها مهلت می ‌دهد و به آن ‌ها اجازه می‌ دهد تا با وظایف فردی خود کار کنند. او گهگاه با اعضای تیم شرایط را بررسی خواهد کرد تا ببیند آیا به چیزی نیاز دارند یا خیر، اما در غیر این صورت تا زمانی که مهلت تعیین شده به اتمام برسد هیچ مداخله ای نخواهد داشت.


نظر خود را بیان کنید