علت دردهای نقطه ای در بدن | نقاط ماشه ای در بدن

سندرم درد میوفاسیال یک شرایط درد مزمن است که بر سیستم اسکلتی عضلانی تأثیر می گذارد. بیشتر افراد در برخی از مواقع، درد عضلانی را تجربه می کنند که به طور معمول پس از چند هفته خود به خود بهبود می یابند. اما در برخی از افراد، درد عضلانی همچنان ادامه می یابد. در افراد مبتلا به سندرم درد میوفاسیال (MPS)، نقاط حساس به عنوان نقاط ماشه ای شناخته می شوند.

در این مطلب از مجله آلامتو این بیماری را به طور کلی بررسی می کنیم. لطفا تا انتها با همراه باشید.

علائم

علائم شایع سندروم درد میوفاسیال عبارتند از:

درد عمیق متمرکز شده در مناطقی از عضلات
دردی که هنگام کشش عضله آسیب دیده یا خستگی، بدتر می شود
درد عضلانی که با گذشت زمان بدتر می شود یا بهبود نمی یابد
وجود غده یا برآمدگی دردناک در عضلات که با فشار دادن آنها درد ارجاعی شدیدی ایجاد می شود
داشتن عضلات ضعیف، سفت، یا انعطاف ناپذیر
بروز مشکلات مرتبط با خلق و خو یا اختلالات خواب

سندرم درد میوفاسیال در مقابل فیبرومیالژیا

اکثر افرادی که درد و خستگی را در عضلات اسکلتی خود تجربه می کنند، با فیبرومیالژیا یا میوفاسیال درگیر هستند. فیبرومیالژیا نوعی اختلال درد عضلانی است که به طور گسترده در تمام بدن احساس می شود. اما افراد مبتلا به سندرم میوفاسیال یا MPS درد را فقط در نقاط نقطه ای و متمرکز مانند کمر، گردن یا فک احساس می کنند.

علل و عوامل خطر ابتلا به سندرم میوفاسیال

بیشتر موارد ابتلا به سندروم درد میوفاسیال به دلیل استفاده بیش از حد از عضلات، ضربه (آسیب دیدگی) عضلانی یا استرس روانی رخ می دهد.

اغلب تصور می شود که این درد از فعالیت های تکراری مداوم، مانند بلند کردن اجسام سنگین در محل کار یا کار با کامپیوتر در طولانی مدت، ناشی می شود. این در حالی است که هیچ عامل واحدی مسئول ایجاد نقاط ماشه ای میوفاسیال نیست. ترکیبی از عوامل موثر در ایجاد این درد، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

وضعیت نامناسب بدن
نشستن طولانی مدت در موقعیت های نامناسب
کمبودهای تغذیه ای
کمبود تحرک در طول روز
آسیب به سیستم اسکلتی عضلانی یا دیسک های بین مهره ای
خستگی زیاد
کمبود خواب
تغییرات هورمونی (یائسگی)
خنک شدن شدید عضلات (مانند خوابیدن در مقابل کولر)
مشکلات عاطفی (افسردگی، اضطراب)
درد یا التهاب ناشی از بیماری های دیگر
چاقی
سیگار کشیدن

تشخیص

برای تشخیص در ابتدا پزشک اقدام به معاینه فیزیکی برای پیدا کردن نقاط ماشه ای، خواهد کرد و پس از پیدا کردن این نقاط، شروع به فشار دادن آن ها می کند تا بتواند میزان و تاثیر درد را بررسی کند. هنگام فشار دادن این عضله ها، پزشک ممکن است کمی پرش عضلانی مختصری را احساس خواهد کند.

هیچ آزمایش دیگری وجود ندارد که بتواند وجود MPS را نشان دهد. پزشک شما برای تشخیص بهتر از اطلاعاتی که شما در مورد نقاط درد و میزان درد به او می دهید، استفاده می کند. به همین خاطر مهم است که پزشک تان را در جریان تمام علائم فعلی و سایر آسیب دیدگی های پیشین بدنتان قرار دهید.

چندین نوع مختلف از نقاط ماشه ای میوفاسیال وجود دارد که پزشک شما ممکن است پیدا کند، از جمله:

نقاط ماشه ای فعال: این نقاط ماشه ای برآمدگی هایی هستند که درون یک عضله محکم و سفت قرار گرفته اند. آنها معمولاً منشأ درد عضلانی هستند. این نقاط بسیار حساس هستند، باعث درد ارجاعی می شوند و هنگام لمس یک پرش ناگهانی ایجاد می کنند.

نقاط ماشه ای نهفته: این برآمدگی ها هنگام لمس درد ایجاد نمی کنند. آنها می توانند سال ها در حالت خاموش و پنهان باقی بمانند و در صورت وجود استرس یا ضربه فعال شوند.

نقاط ماشه ای ثانویه: این یک نقطه دردناک در عضله است که وقتی عضله دیگری را تحت فشار قرار می دهید فعال می شود.

نقطه میوفاسیال وابسته: این یک نقطه دردناک است که به خاطر قرار گیری در نزدیکی یک نقطه ماشه ای دیگر، فعال می شود.

درمان نقاط ماشه ای یا سندرم درد میوفاسیال

سندرم درد میوفاسیال به یک برنامه درمانی چند ساله نیاز دارد. به بسیاری از افراد توصیه می شود که داروها را با سایر روش های درمانی که سفتی و درد عضلات را برطرف می کنند، ترکیب کنند.

داروها

چندین دارو وجود دارد که می تواند علائم MPS را کاهش دهد، از جمله این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): داروهایی مانند استامینوفن (Tylenol) و ایبوپروفن (Advil) می توانند درد و تورم را تا حدودی تسکین دهند.

مسکن ها: داروهای مسکن مانند لیدوکائین یا دیکلوفناک، ترامادول، مهار کننده های COX-2 و تروپیسترون می توانند در کاهش درد موثر باشند.

داروهای شل کننده عضلانی: بنزودیازپین و تیزانیدین (Zanaflex) می توانند اسپاسم عضلات را کاهش دهند.

ضد تشنج: گاباپنتین (نورونتین) و پرگابالین (Lyrica) می توانند در تسکین درد و کاهش اسپاسم عضلانی موثر باشند.

داروهای ضد افسردگی: این موارد برای درمان درد مزمن، فیبرومیالژیا و درد عصبی، که شرایطی شبیه MPS هستند، استفاده می شوند.

تزریق بوتاکس: بوتولینوم نوع A یک نوروتوکسین قوی است که از انقباضات عضلانی جلوگیری می کند و ممکن است دارای اثرات تسکین دهنده درد باشد.

سوزن خشک

روش سوزن خشک یکی از سریعترین راه ها برای غیرفعال کردن نقاط ماشه ای میوفاسیال است. پزشک شما یک سوزن را مستقیماً وارد نقطه ماشه ای شما می کند، آن را به اطراف حرکت می دهد و می چرخاند و در نهایت آن را خارج می کند. این روش می تواند کاملاً دردناک باشد، اما یکی از موثرترین راه ها برای غیرفعال کردن یک نقطه ماشه ای و کاهش درد است. برخی از پزشکان از سوزن های طب سوزنی استفاده می کنند که کوچکتر و درد آنها نیز کمتر است.

تزریق در نقاط ماشه ای

تزریق در نقطه ماشه ای، مانند سوزن خشک است، که طی آن یک محلول به نقطه ماشه ای تزریق می شود. به طور معمول، پزشکان بی حس کننده موضعی مانند لیدوکائین را در این نقاط تزریق می کنند. این اثرات با سوزن خشک قابل مقایسه است، اما ممکن است باعث ناراحتی کمتری شود. تزریق نقطه ماشه ای با استروئیدها نیز یک گزینه درمانی دیگر است.

سونوگرافی درمانی

دستگاه های سونوگرافی امواج صوتی را از طریق یک ژل رسانای صوتی که به پوست زده می شود، به بافت منتقل می کنند. امواج صوتی می توانند عضلات را گرم کرده و شل کنند، جریان خون را بهبود بخشیده و بافت زخم به جای مانده را از بین ببرند. ممکن است که اثرات تسکین دهنده درد در این روش کم باشد. اما، این روش درمانی می تواند باعث کاهش سفتی و افزایش تحرکو کشش عضلات شود. از سونوگرافی درمانی برای دردهای مرتبط با آرتریت روماتوئید با موفقیت استفاده شده است، بنابراین ممکن است ارزش داشته باشد که با پزشک خود در این مورد صحبت کنید.

ماساژ درمانی

انواع مختلف ماساژ درمانی وجود دارد که می تواند نقاط ماشه ای میوفاسیال را آرام کند. این شامل:

ریتمیک منفعل
ریتمیک فعال
شیاتسو (طب فشاری)
فشار نقاط ماشه ای

ماساژ درمانی باعث افزایش جریان خون و گرم شدن عضلات می شود. این می تواند به کاهش سفتی و کاهش درد کمک کند. ماساژ درمانی ممکن است با استفاده از انگشت شست به نقاط ماشه شما فشار وارد کند، که در ابتدا درد را تشدید می کند اما سپس فشار عضلانی را کاهش می دهد.

اسپری و کشش

کشش عضلات می تواند بر روی روند بهبودی مبتلایان به سندرم درد میوفاسیال تاثیر بگذارد. برخی از فیزیوتراپیست ها قبل از اعمال حرکات کششی بر روی بیمار، یک اسپری سرد و بی حس کننده را روی عضلات فرد می پاشند.

جالب است بدانید که، تمرینات و حرکات کششی ملایمی وجود دارد که می توانید آن ها را در خانه، به منظور کاهش دردتان، امتحان کنید.

درمان های خانگی

چندین راهکار وجود دارد که می توانید برای کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی، در خانه انجام دهید. برخی از آن ها را در قسمت زیر عنوان می کنیم:

از یک صندلی استاندارد در محل کار خود استفاده کنید و وضعیت بدن تان را بهبود ببخشید.
سعی کنید ارتفاع رایانه تان را طوری تنظیم کنید که در زاویه درستی از صورت تان قرار بگیرد و برای نگاه به آن نیازی به خم کردن سر نباشد.
از تشک استانداردی برای خوابتان استفاده کنید و وضعیت خواب خود را به درستی تنظیم کنید.
یوگا، پیلاتس یا یک تمرین کششی دیگر را تمرین کنید. اغلب این تمرینات برای افرادی که علائم فیبرومیالژیا و میوفاسیال دارند موثر هستند.
یک ماساژور دستی برای عضلات تهیه کنید و هر از گاهی از آن استفاده کنید.
یک برنامه ورزشی را شروع کنید و سعی کنید هر روزه تمام عضلاتتان را درگیر کنید.
به یک متخصص بهداشت روان مراجعه کنید و سطح استرس خود را کاهش دهید.
بلافاصله پس از هرگونه آسیب عضلانی از کیسه یخ استفاده کنید.
دوش آب گرم بگیرید.
برای مدیریت بهتر درد، ذهن آگاهی را تمرین کنید.

عوارض

سندرم درد میوفاسیال می تواند کیفیت زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهد. ممکن است نتوانید در فعالیت های بدنی که قبلاً از آنها لذت می بردید شرکت کنید و این می تواند منجر به افسردگی و گوشه گیری شود. همچنین می تواند بر تحرک شما تأثیر بگذارد.

با به کارگیری روش های درمانی به محض بروز علائم، می توانید این عوارض را به حداقل برسانید.