انتخاب نام نیکو برای فرزند

پدر و مادرهایی که در اندیشه فرزندآوری هستند به خوبی می‌دانند باید خود را برای این اتفاق مهم آماده کنند، چه بسیارند والدینی که آمادگی لازم برای پذیرش عضو جدید ندارند در حالی که والدین نیاز دارند برای خود آمادگی‌های روان شناختی، عاطفی، دانشی ، مهارتی و حتی مالی فراهم کنند تا شادی و لذت حضور نوزاد در خانواده به تلخی نگراید و اگر جز این باشد باید بپذیرند که در کوتاه مدت دچار چالش‌های جدی شوند.

دکتر علی اکبر ارجمند نیا، دانشیار روانشناسی و عضو هیأت علمی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران نوشت: در منابع علمی و در متون دینی برای والدینی که صاحب فرزند می‌شوند تکالیف و وظایفی در نظر گرفته شده است که یکی از نخستین تکالیف، انتخاب نام زیبا و مناسب برای فرزند است.

در روایات آمده است پیامبر اسلام(ص) وظیفه یک پدر در قبال فرزندش را چنین بیان کردند: «او را نام نیکو بگذار و به نیکی تربیت کن و به کاری شایسته بگمار. (فروغ کافی، ج ۶، صفحه ۴۸).»نام مناسب و نیکو نقشی بسیار تعیین‌کننده در رشد اعتماد به نفس و ایجاد هویتی مطلوب برای هر انسانی دارد. اسم هر فردی بخشی از هویت و شخصیت او است. به عبارت دیگر نام بسیار فراتر از یک برچسب است.

اگر والدین به اعتماد به نفس و شخصیت نوزاد و فرزند خود علاقه و اهتمام دارند ضروری است به انتخاب نامی نیکو برای او همت گمارند.

یکی از فعالیت‌هایی که پیغمبر اسلام (ص) بر آن اهتمام ویژه داشتند تأکید بر انتخاب نام نیک برای فرزندان و تغییر اسامی افرادی بود که مشکلی در نام آنها احساس می‌کردند. به عنوان مثال ایشان بانویی که عاصیه (سرکش) نامیده می‌شد جمیله نامیدند و بر مردی که به او بغیض می‌گفتند نام حبیب گذاشتند. (اسدالغابه، ج۱، ص ۲۰۲)از ویژگی‌های یک نام نیکو ساده و روان بودن آن است.

همچنین باید توجه داشت اسامی انتخاب شده تداعی‌کننده الفاظ زشت و ذهنیت‌های نامناسب نباشد. شایسته است والدین با همفکری یکدیگر، مطالعه منابع موجود در زمینه نام‌گذاری و به دور از تنش نسبت به انتخاب نام اقدام کنند.

در مواردی دیده شده که پدر و مادر با یکدیگر بر سر انتخاب اسم به چالش برمی‌خورند و از نام‌های انتخابی خود دفاع می‌کنند. در چنین شرایطی مشورت و نظرخواهی کارگشا است.

یکی از راه‌های پیشنهادی برای مدیریت چنین مشکلاتی این است که والدین یک لحظه به خود ایست داده و تصور کنند در حال انتخاب اسم برای خود هستند و سپس با رعایت شرایط ذکر شده برای نام نیکو، اسامی انتخابی را با اطرافیان به شور بگذارند، از مخفی نگه داشتن نام انتخابی خود بپرهیزند یا از مشاوران کمک بگیرند.

باید نامی انتخاب شود که تلفظ آن مشکل آوایی و زبان شناختی نداشته باشد، معنی دار و هویت بخش و متناسب با دوره‌های مختلف زندگی باشد.

باید توجه داشت برخی از نام‌ها کودکانه‌اند و برای زندگی بزرگسالی تناسب ندارند و برخی هم عکس این هستند. اسامی خوب آنهایی هستند که چند وجهی و چند موقعیتی باشند. این اسامی را می‌توان در موقعیت‌های خانوادگی، دوستانه، رسمی و اداری براحتی به کار برد.

چه اسمی برای فرزندمان انتخاب کنیم؟

انتخاب اسم برای فرزندتان یکی از مهمترین و ابتدایی ترین تصمیماتی است که البته تا حد زیادی در آینده فرزندتان نیز تاثیر دارد پس سعی کنید در این رابطه تحقیق کنید.

به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ دارید به اسم‌گذاری روی بچه‌تان فکر می‌کنید؟ به این فکر کنید که چه تأثیری روی زندگی‌اش خواهد داشت.

اسم من «فینیسیا دابسون حبیبی‌معوض» است. نه؛ شوخی نمی‌کنم. این اسمی است که والدینم برای من انتخاب کردند؛ به خاطر این اسم است که من به استارباکس نمی‌روم [کافی‌شاپ معروف زنجیره‌ای که روی لیوان مشتری اسمش را می‌نویسد].

اسمی که برای فرزند انتخاب می‌کنید، از راه‌هایی است که معلوم می‌کند شما چه جور والدینی خواهید بود. به نظر می‌رسد، بسیاری اسم‌های مد شده را به اسم‌های سنتی ترجیح می‌دهند. اما، وقتی با بیزاری فرزند بزرگ‌شده‌تان که در دوران کودکی بابت اسم غیرعادیش شرم‌ساری و ناراحتی را تحمل می‌کرده روبرو می‌شوید، احتمالا آرزو خواهید کرد که کاش می‌توانستید زمان را به عقب برگردانید.

«سخت» تعبیر ملایمی است، از تجربه من در زندگی با یک اسم غیرعادی. یک بار هم نشده که یک آشنایی جدید با یک اظهارنظر درباره اسمم یا تا حدی گیج شدن طرف مقابل همراه نشود.

مردم فکر می‌کنند که وقتی با یک اسم غیرمعمول روبرو می‌شوند، حق دارند نظر بدهند. بدترین حالتش وقتی است که یک غریبه، با فرض اینکه قاعدتا باید از این اسم در رنج باشم، احساس می‌کند باید به من دلداری بدهد.

اسمم را «متفاوت» یا «بدیع» می‌خوانند. کم‌کم یاد گرفته‌ام که منظور مردم از این حرف‌ها این است که اصلا نمی‌دانند چطور باید اسمم را بنویسند.

از زمان بچگی مرا هیبی صدا می‌کرده‌اند: خلاصه اسم وسطم. فکر می‌کنم این تلاش ضعیف مادرم بوده برای محافظت کردن از من در مقابل نامهربانی‌های دنیای بیرون.

در واقع فکر می‌کنم فیلم فانتزی سال ۲۰۰۶، «پنه‌لوپه»، درباره تلاش‌های یک مادر درمانده برای کمک به حضور دخترش در جامعه بدون اینکه به عنوان یک آدم عجیب و غریب برچسب بخورد، می‌توانسته بر اساس زندگی من باشد. فقط با این تفاوت که در داستان واقعی من یک اسم عجیب و غریب دارم نه یک دماغ خوکی؛ آخر ماجرا هم به جیمز مک‌اووی [بازیگر معروف] نمی‌رسم (حیف!).

هم‌سن‌و‌سال های دوران بچگی‌ام اسمم را مسخره می‌کردند؛ همین‌طور چندین نفر از معلمانم که آخرش من را هربی، هِب یا فیبی صدا می‌کردند.

بدترین این مسخره‌کردن‌ها وقتی بود که در سال اول دبیرستان، یکی از معلم‌ها جلوی همه کلاس پرسید «جیبی» کجاست. تا امروز هم نمی‌توانم بفهمم یک آدم بزرگ‌سال چطور می‌تواند از شرمنده کردن یک بچه جلوی چشم هم‌سن‌و‌سال‌هایش لذت ببرد.

یک نکته آزاردهنده که آن را با بقیه بچه‌هایی که اسم‌های غیرعادی دارند شریکم، این بود که در هر تکلیفی که روی کامپیوتر نوشته می‌شد، خط قرمز پیچ‌وتاب‌دار غلط املایی را زیر اسمم می‌دیدم، انگار حتی تکنولوژی هم می‌فهمید فینیسیا هیبیبی دابسون‌معوض نباید اسم باشد.

کاش بیل گیتس [مدیرعامل مایکروسافت که سازنده نرم‌افزاری است که در اینجا از آن صحبت می‌شود] این را زودتر به پدر و مادرم می‌گفت.

البته به طرز غافلگیرکننده‌ای، توانستم نسبتا خوب با داشتن این اسم عجیب و غریب کنار بیایم. مادربزرگم هم چنین انتظاری نداشت، کسی که البته از دست او هم ناراحتم که جلوی پدر و مادرم را نگرفت و گذاشت تصمیم بگیرند که اضافه کردن یک خط تیره به یک نام‌خانوادگی حرف‌نویسی شده عربی کافی نیست و باید دو تا اسم دیگر از تمدن‌های باستانی هم به آن اضافه کنند!

[حرف‌نویسی بازنویسی کلمه‌ای از یک خط به خطی دیگر است، مثل نوشتن اسامی انگلیسی به زبان فارسی.]

دلم می‌خواهد اینجا بگویم که یادگرفته‌ام که از اسم کاملم با همه مسخرگی‌اش راضی باشم؛ اما هر بار که با کندی دردناکی باید حرف‌به‌حرف برای یک نفر هجی‌اش کنم، یا به یک غریبه توضیح کوتاهی درباره آنچه در سر پدر‌و‌مادرم می‌گذشته بدهم، متوجه می‌شوم احساسم به این اسم همیشه کمی آزردگی خواهد بود.

عجیب است اما فکر می‌کنم چیزی که اجازه داده با این اسم کنار بیایم دیدن و شنیدن تقلای بقیه با آن است. گرچه عمیقا خجالت‌آور است، باز هم سرگرم‌کننده است. همیشه وقتی، مثلا یک نفر از خدمات پس‌ازفروش یک شرکت، پشت تلفن اسمم را فونیکا تلفظ می‌کند، مجبورم خنده‌ام را مخفی کنم.

تازه، هیچ‌وقت هم حرف کم نمی‌آورم؛ آن سکوت عجیبی که در حضور یک غریبه دارید، وقتی حرفی ندارید بزنید را تصور کنید. وقتی می‌توانید ۱۵‌دقیقه درباره مبدأ غیرعادی اسم‌تان گپ بزنید، دیگر مجبور نیستند سراغ آب‌وهوا بروید. اما یکی دو تا مزیت جزئی در مقابل رنج و خجالت کودکی چندان مهم نیست.

به همه والدین آینده‌ای که می‌خواهند یک اسم «منحصربه‌فرد» به فرزندشان بدهند این را می‌گویم. خواهش می‌کنم تأثیری که روی زندگیش خواهید گذاشت را در نظر بگیرید. این پنج قانون طلایی را هم از من داشته باشید:

آیا قبلا این اسم را شنیده‌اید؟ اگر نه، بقیه هم همین‌طور خواهند بود.

بدون اینکه جایی در موردش خوانده‌باشید می‌توانستید تلفظش کنید؟ چون اگر مجبور بوده‌اید تلفظ این اسم را جستجو کنید یا بپرسید، من با تجربه دست اول به شما می‌گویم که بین کسانی که فرزندتان با آنها آشنا خواهد شد، شما تنها کسی خواهید بود که حاضر است این زحمت را بکشد.

اسم‌ها را ترکیب نکنید مگر اینکه تلفظ هر دویشان آسان باشد. دابسون؛ خوب است. معوض؛ خودش به اندازه کافی دردسر دارد. دابسون‌ معوض. نظری ندارم!

آیا یک بچه دبستانی می‌تواند این اسم را بگوید؟ اگر با تعجب به شما نگاه می‌کنند و می‌گویند «چی؟»، این را یک «نه» محکم حساب کنید.

یادتان باشد که اسم بچه‌تان فقط قرار است برای او راضی‌کننده باشد و بنا نیست به دنیا ثابت کند شما چقدر باحال و خلاقید. برای ثابت‌کردن این چیزها اینستاگرام هست. این را از کسی بشنوید که می‌داند دارد از چه حرف می‌زند. وگرنه بعد از یکی دو دهه زندگی، فرزند شما هم به اندازه من کلافه خواهد بود.

محبوب ترین اسم های انگلیسی دنیا

اسم های خنده دار و عجیب ایرانی

اسم پسر به ترتیب حروف الفبا

اسم دختر به ترتیب حروف الفبا