چگونه گپ بزنیم؟ نحوه شروع بحث با دیگران

هرچند که تکنولوژی می تواند ما را از مکالمه های ناخواسته دور نگاه دارد، خوب است که گاهی گوشی های خود را کنار بگذاریم و با آدم های اطراف خود گپ بزنیم.

به گزارش آلامتو به نقل از WikiHow؛ فرض کنید که در بانک منتظر نوبت خود نشسته‌‏اید و برای اجتناب از صحبت کردن با بغل دستی خود سرتان را با گوشی خود گرم کرده و تظاهر به فرستادن پیامک می کنید. اما اینکار نتیجه‌‏ای ندارد، چرا که نوبت شما نمی رسد و دقایق بسیاری را در سکوتی آزاردهنده کنار یکدیگر می گذرانید.

هرکس که تجربۀ اینگونه موقعیت ها را داشته باشد می داند که گپ زدن چندان کار راحتی هم نیست و صحبت کردن با غریبه ها یا آشنایان دوری که به ندرت می بینید می تواند سخت و یا حتی آزاردهنده باشد.

همانطور که بسیاری متوجه شده‏‌اند، همه گیرشدن دستگاه های دیجیتال به ما وسایلی را ارائه داده تا بتوانیم از صحبت کردن با دیگران بپرهیزیم. اما گپ زدن نقش بزرگی در موفقیت شخصی و کاری دارد.

یک اختلاط کوتاه می تواند به آشنایی های جدید منجر شود و راه را برای فرصت های شغلی و احساسی جدید باز می کند. هرچقدر هم که موضوعاتی مثل هوا و ترافیک به نظر عادی بیایند، پله های لازم در نردبانی هستند که شما را به سمت مکالمه های معنادارتر هدایت می کند و در گام بعدی، صحبت کردن از مسائلی که عمیقا شخصی هستند پایه و اساس هر رابطه‌‏ای می شود.

اما این وابستگی به گوشی، تبلت و وسایل الکترونیکی دیگر که روز به روز هم بیشتر می شود فرصت را برای گپ های دوستانه از ما می گیرد و بسیاری از ما – مخصوصا افراد جوانتر – مهارت خود را در ایجاد آن از دست می دهیم.

در کلام بارب چرچیل، یک کارشناس روابط “بخاطر این وسایل الکترونیکی ما نسبت به اطراف خود بی حس شده‌‏ایم، مردم هنر برقراری مکالمه را از دست داده‌‏اند. به این نسل یاد داده نشده که چگونه بیشتر از چند کلمه صحبت کنند.” رسانه نیاز ما را برای داشتن مکالمه های بی معنا از بین برده است.

به گفتۀ پیترسون، یکی دیگر از کارشناسان در این زمینه ” فرض کنید فردی سوار آسانسور باشد و من هم داخل بشوم، من تقریبا می توانم تضمین کنم که اگر او سنی کمتر از 30 سال داشته باشد، گوشی همراه خود را در می آورد و سر خود را به آن گرم می کند.” این کارشناسان معتقدند که هر چند برقراری گپ های دوستانه هنوز ممکن است، اما ما به سمت نابودی این نوع از مکالمه ها می رویم.

تونی مانسمیت، یکی دیگر از کسانی که در این زمینه تحقیقاتی انجام داده می گوید “همانطور که بیشتر و بیشتر به سمت جهانی تکنولوژی محور حرکت می کنیم، از مسیر ارتباط برقرارکردن با دیگران دور می شویم. من خودم اعتراف می کنم که تکنولوژی بر توانایی من در ارتباط برقرارکردن با کسانی که حضور دارند تاثیر گذاشته است.”

اما مهم نیست که رسانه های ما چقدر “اجتماعی” شوند، ما هنوز هم نمی توانیم از یک مکالمه کوتاه با رئیس خود دوری کنیم. پس قبل از اینکه جایی برای مخفی شدن و دوری از این گپ ها پیدا کنید، تصمیم خود را عوض کرده و شجاعت به خرج دهید.

سوزان جونز، یک دانشیار در رشته مطالعات روابط در دانشگاه مینسوتا اینطور گفت “بگذارید به شما اطمینان دهم، حتی درونگراترین افراد هم می توانند از عهدۀ یک مکالمه کوتاه برآیند و بر هنر گپ زدن تسلط پیدا کنند. درست است که این یک چالش است، اما مردم نباید قدرت های این گپ های دوستان را دست کم بگیرند.”

بعضی از افراد به صورت ذاتی در گپ زدن استعداد دارند یا شغل آنها ایجاب می کند که در ایجاد گپ های دوستان و صحبت در مورد مسائل روزمره مهارت یابند. اما اگر که از این دسته افراد نیستید، طبق گفتۀ کارشناسان، راهکارهای مختلفی هستند که با در نظر گرفتن و بکار بستن آنها می توانید توانایی خود را در گپ زدن افزایش دهید:

به وضعیت بدنی خود دقت کنید. سعی کنید راحت بوده و بدن خود را به سمت مخاطب خود نگاه دارید، البته بدون اینکه به او فشار آورید. تماس چشمی برقرار کنید و البته بازوان خود را نبندید.
اگر طرف مقابل را از قبل می شناسید، یک احوال پرسی دوستانه داشته باشید. اینگونه طرف مقابل می داند که شما هم دوست دارید با او صحبت کنید.
مکالمه را گرم و دوستانه نگاه دارید. انتقال انرژی هم به اندازه انتقال اطلاعات در گپ زدن اهمیت دارد. سعی کنید مسائل را گرم، دوستان و مثبت نگاه دارید.
می توانید با یک تعریف کوچک از مخاطب شروع کنید.
سعی کنید در مورد مسائل مشترکتان حرف بزنید. البته منظور مسائل بسیار شخصی نیست و بد بودن هوا در طول هفته نیز می تواند یک مساله مشترک بین شما باشد.
چیزی را در مورد خودتان فاش کنید. بعد از اینکه کمی در مورد مسائل مختلف حرف زدید، می توانید با گفتن چیزی که کمی شخصی باشد، گپ خود را دوستانه تر کنید.
مخاطب خود را هم درگیر کنید. می توانید کمی هم در مورد علایق و زندگی او پرس و جو کنید. البته دقت کنید که بیش از حد پیش نروید.
به اطراف دقت کنید و مسائلی را که می توان در مورد آنها صحبت کرد پیدا کنید. محیط اطراف می تواند موضوعات مختلفی را برای صحبت به دست شما بدهد.
فقط روی حرف زدن تمرکز نکنید و برای گوش دادن هم وقت بگذارید. نشان بدهید که دوست دارید بیشتر در مورد طرف مقابل بدانید.
در صورتی که از طرف مقابل خوشتان آمده، از او بخواهید که بعدا هم همدیگر را ببینید. برای مثال بگوئید “شاید بتونیم بعدا همدیگر را ببینیم؟”

علاوه بر مواردی که در بالا اشاره شد، به اینها هم دقت داشته باشید: روراست و صادق باشید و سعی کنید تا حد ممکن از تظاهر دوری کنید. تمرکز را بیشتر بر طرف مقابل، نه خودتان، بگذارید. سعی کنید زیاد به خود و طرف مقابل فشار نیاورید.

از هر فرصتی برای گپ زدن استفاده کرده و خود را در آن بهتر کنید. اتوبوس، صف خرید یک فروشگاه یا درون آسانسور همه می توانند مکان های مناسبی برای برقراری یک گپ دوستانه باشند. گپی که می تواند به یک فرصت شغلی یا حتی یک رابطۀ عاشقانه منجر شود.

همچنین بخوانید: چگونه یک گفتگو را شروع کنیم؟

فواید گپ زدن

وقتی با همکارتان هردو منتظر آسانسور ایستاده‌اید، از همکارتان درمورد برنامه آخر هفته‌اش می‌پرسید، یا درمورد هوا، نتیجه فوتبال و حال همسرش می‌پرسید با این‌که واقعا این اطلاعات به‌دردتان نمی‌خورد، اما دلیلی دارد.

گفتگوی کوتاه، قابل پیش بینی و حتی گاهی معذب کننده است، اما در عین‌ این‌که پیش پا افتاده است، واقعا نتایج مثبتی هم می‌توان از این گپ‌های کوچک بدست آورد.

گپ زدن یک آیین انسانی است.

گفتگوی کوتاه، غفلتی فرهنگی درمورد مکالمه است و این خبر چندان هم بد نیست. گپ، شکلی از مکالمه است که پرداختن به آن راحت است و شکل‌گیری احساس اجتماعی را نسبتا آسان می‌نماید. دیوید رابرترز می‌نویسد، گپ کوتاه، از جنبه‌های زیادی، ژرف و ناپیمودنی است، اما موجب ارتباط اولیه و گفت و شنود ثانویه می‌شود:

اولین نقش گپ کوتاه، اجتماعی است، چیزخاصی نگفتن اما کاری کردن، مثلا برقراری تماس، تاکید و تصدیق مجدد عضویت مشترک در یک جمع معمولی( هرچیزی می‌تواند باشد)، ابراز احساسات مثبت( و درنتیجه کاهش ترس و تهدید)، نشان‌دادن علاقه و توجه، و غیره. این‌ها چیزهای بی‌اهمیتی نیستند، ابدا کوچک نیستند، اما در درونمایه‌های معنایی ارتباطی، باهم متفاوتند.

گپ کوتاه، ناآشناها را به هم ارتباط می‌دهد.

تحقیقات نشان داده، این ارتباط می‌تواند، شادترتان کند. پژوهشی که رفت و آمدکنندگان یک قطار را بررسی کرد، نشان داد آنهایی که درگفتگوهای کوتاه برپایه تعاملات اجتماعی با غریبه‌ها شرکت می‌کنند، نسبت به کسانی که درتنهایی و انزوا تردد می‌کنند، قطارپیمایی مثبت‌تری دارند.

قابل قبول هم هست، به مکالمات مودبانه ای که حین پیاده‌روی با همسایه‌تان داشتید فکر کنید یا کلماتی را که دردیدار با یک آشنا درمترو ردوبدل کردید به یاد آورید. موضوعات این گفتگوها هیچ‌وقت مداخله آمیز نیستند اما این کنش و واکنش خیلی بهتراز این است که طول روز را تنها باشید.

گپ کوتاه، می‌تواند به نفع شغل‌تان باشد.

وقتی مصاحبه شغلی دارید، خیلی کم احتمال دارد که با فرد مصاحبه کننده که درآن سوی میز نشسته، آشنا دربیایید. استفن کی، موسس کمپانی inventRight در Entrepreneurبه این نکته اشاره می‌کند اگر می‌خواهید شغل‌تان را توسعه دهید، مهم است که دراین مکالمات کوچک راحت باشید. گپ کوتاه، کلید برقراری تماس با دیگران است و همین می‌تواند منتهی به فرصت‌های بسیاری شود.

بنابراین چگونه بفهمید که کجاها در ایجاد گپ کوتاه یک سوپراستار هستید؟ استفن کی می‌نویسد:” من روابط تجاری محکم و پایداری برقرار کرده‌ام چون برای تماس با افراد پیرامونم به اندازه کافی شجاع بوده‌ام. من درمورد آنها کنجکاو و مشتاق بودم”.

به‌عبارتی دیگر، زمینه مشترک با کسی پیدا کنید؛ موسیقی، علاقه‌مندی‌های شغلی، چیزی که هردوی شما درآن مشترک باشید. همه ما انسانیم و اگر این شیوه جواب ندهد، همیشه گزینه گفتگو درمورد آب و هوا وجود دارد.