کمبود هریک از مواد معدنی ضروری برای بدن عواقب بسیار بدی دارد، منیزیم نیز یکی از مهمترین مواد معدنی مورد نیاز بدن است که باید با عوارض و نشانه های کمبود آن آشنا شوید.
چرا منیزیم مهم است؟
منیزیم از جمله ریزمغذی‌های ضروری است که سلامت بدن را تضمین می‌کند.
به گزارش آلامتو به نقل از ایسنا، منیزیم برای بسیاری از عملکردهای بدن همچون تنظیم کارکرد اعصاب و ماهیچه‌ها، کنترل سطح قند خون، فشارخون، تولید پروتئین، استخوان و DNA ضروری است.
در صورتی که فردی دچار کمبود منیزیم باشد بهترین روش برای دریافت آن مصرف خوراکی‌های طبیعی حاوی این ماده معدنی است. منیزیم جذب شده به طور طبیعی مضر نیست و مازاد آن از طریق ادرار دفع می‌شود.
مصرف مکمل‌ها هم برای تامین کمبود این ماده معدنی توصیه می‌شود. یکی از این مکمل‌ها منیزیم گلیسینات است. بر خلاف دیگر انواع منیزیم این نوع منیزیم با عوارض جانبی نامطلوب از قبیل ناراحتی دستگاه گوارش همراه نیست.
همچنین افراد مبتلا به مشکلات کلیوی باید پیش از مصرف منیزیم گلیسینات با پزشک مشورت کنند زیرا آنان با صرف بیش از حد منیزیم برای دفع منیزیم مازاد دچار مشکل می‌شوند.
کمبود منیزیم تنها با انجام تست خون و تشخیص پزشک مشخص می‌شود. زیرا مقدار زیادی از مکمل‌های منیزیم می‌تواند موجب بروز عوارض جانبی همچون اسهال، حالت تهوع و درد شکمی شود. علاوه بر این مصرف بیش از حد از این ماده معدنی به ضربان نامرتب قلب و حمله قلبی منجر می‌شود که بسیار خطرناک است.
همچنین منیزیم گلیسینات و دیگر مکمل‌ها ممکن است تاثیرگذاری داروهای دیگر را مختل سازد. این داروها شامل بیسفوسفونات (داروی درمان پوکی استخوان)، آنتی بیوتیک‌ها و دیورتیک‌ها (داروهای ادرارآور) می‌شود.
به گزارش مدیکال نیوز تودی، مبتلایان به فشارخون بالا یا بیماری‌های قلبی، دیابت نوع دو، پوکی استخوان، سردردهای میگرنی، افسردگی بیش از افراد دیگر از مصرف مکمل‌های منیزیم سود می‌برند.
نشانه های کمبود منیزیم چیست؟
این سوال در مقاله ای که یک طرح کلی را نشان می دهد مورد بررسی قرار می گیرد که این مقاله را ” دکتر سیونی بیگر” گردآوری کرده است.
کمبود منیزیم اثرات متفاوتی را بر ارگان های بدن بر جای می گذارد و در اثر کمبود منیزیم مشکلاتی برای فرد پیش می آید که این مشکلات عبارتند از تکان های ناگهانی، انقباض ماهیچه ها، تنش های عضلانی، دردناکی ماهیچه ها، گردن درد، سر درد و عملکرد غیرعادی مفصل دهان.
در هر فرد این نشانه ها متفاوت است در بعضی ممکن است نشانه های دیگری بروز کند از جمله سفت شدن قفسه سینه و یا تنگی نفس و گاهی اوقات این علائم در شخص بسیار شدید است.
کمبود منیزیم اثر زیانباری بر انقباض ماهیچه های صاف دارد که این علائم شامل یبوست، تشنج ادراری، انقباض ماهیچه ها در زمان قاعدگی، به سختی غذا فرو بردن، ایجاد توده در گلو، مخصوصا تحریک آن با خوردن شکر، نورگریزی(به خصوص در هنگام تعدیل چراغ جلوی ماشین که به سختی می توان آن را انجام داد و از بیماری های چشمی محسوب می شود) و حساس شدن گوش میانی به صدا(که از تنش های گوش است) می باشد.
از نشانه های دیگر که اثر کمتری بر بدن دارند می توان به اختلال در سیستم های عصبی مرکزی اشاره کرد که این نشانه ها شامل بی خوابی، نگرانی، بیش فعالی، بی قراری، حملات ناشی از اضطراب و کج خلقی قبل از قاعدگی می باشد. کمبود این ماده بر سیستم عصبی خارجی نیز اثر می گذارد و می توان بی حسی، سوزش، ظاهر غیرعادی و احساس فشار و لرزش را از نشانه های این گروه نام برد.
کمبود آن برای قلب نیز اختلالاتی ایجاد می کند از جمله اختلال در ضربان قلب(مثل نامنظم بودن ضربان آن)، فشار خون بالا و پایین افتادگی دریچه میترال، از کمبود این ماده ناشی می شود.
توجه داشته باشید که هیچ کدام از این نشانه ها نمی تواند احتمال کلی کمبود منیزیم را برساند. البته پایین افتادگی دریچه میترال باعث شدیدتر شدن اضطراب، حملات قلبی و تشنج های ناشی از بارداری می شود.
افرادی که با کمبود منیزیم روبرو هستند مانع دخول آب یا هوا به بدن می شوند. از نشانه های دیگر می توان به هوس کردن مواد خوراکی و یا هیدروکربن ها، ناتوانی و حساس شدن نوک پستان اشاره کرد.
تشخیص کمبود منیزیم
چگونه پزشک متخصص می تواند کمبود منیزیم در خون را تشخیص دهد؟ متاسفانه تست های آزمایشگاهی با محدودیت های زیادی مواجه است. علی رغم اینکه منیزیم یک ماده مهم می باشد و کمبود آن خطراتی را به دنبال دارد اما وقتی برای اولین بار در سلول های خونی پیدا شد اعتنای زیادی به آن نکردند.
سلول های خونی حاوی منیزیم کمی، عملکرد بهتری نسبت به سلول های دیگر دارد. بهترین راه تشخیص کمبود این ماده، تست های آزمایشگاهی می باشد. بطوری که در این آزمایش از ادرار شخص بیمار در طول 24 ساعت نمونه برداری می شود و مقدار منیزیم در آن اندازه گیری می شود.
مواد غذایی سرشار از منیزیم
بهترین راه برای تامین منیزیم مورد نیاز، استفاده از مواد غذایی گوناگونی است که سرشار از این ماده می باشند. این مواد عبارتند ازحبوبات، آجیل، سبزیجات و …
رنگ سبز سبزیجات، دلیل وجود کلروفیل در آن است که این مولکول منیزیم را در خود ذخیره دارد. از خوردن مواد غذایی refine خودداری کنید. مخصوصا شکر سفید و فراورده های خالص آن، زیرا منیزیم موجود در بدن را از بین می برند.
پیشگیری و درمان کمبود منیزیم و چگونگی رفع آن
افرادی که از کمبود شدید منیزیم رنج می برند باید هر چه سریع تر از کاسته شدن آن جلوگیری کنند.
داروهای حاوی منیزیم می تواند برای درمان آن مفید باشد. منیزیم از شکل ها و راه های مختلفی قابل تامین می باشد. بهترین و ارزان ترین راه، استفاده از منیزیم اکسید می باشد اما این دارو به خوبی داروهای دیگر جذب بدن نمی شود و داروهای بهتری وجود دراد از جمله magnesium glycinate – chelated magnesium – magnesium aspartate.
مقدار مصرف روزانه منیزیم چقدر می باشد؟
مقدارمصرف روزانه که برای استفاده از منیزیم توصیه شده است 350 میلی گرم از این ماده می باشد. استفاده زیاد از منیزیم باعث شکم روی می شود. منیزیم موجود در شیر، خاصیت ضدیبوست دارد. در افرادی که از اختلالات کلیوی رنج می برند و ناتوان از خنثی کردن سم ناشی از منیزیم می باشند، باعث افسردگی و اختلالات سیستم عصبی می شود و در موارد شدیدتر نیز منجر به کما و حتی مرگ نیز می شود.
عوارش ناشی از مصرف داروهای حاوی منیزیم
مصرف داروهای حاوی منیزیم مفید است اما ممکن است در اشخاص مختلف، عوارض متفاوتی را برزو دهد از جمله بالا رفتن فشار خون، آسم، بسته شدن رگ های قلب، نامنظم شدن ضربان قلب، نشانه های افسردگی مزمن، پایین افتادگی دریچه لیترال، نگرانی، اضطراب و یا بیماری های روانی.
دلایل بروز کمبود منیزیم چیست؟
از شایع‌ترین مشکلات ناشی از کمبود منیزیم می توان به گرفتگی عضلات، بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ، افزایش سطح تری‌گلسیرید خون و اختلال در عملکرد ویتامین «د» اشاره کرد. همچنین افرادی که به کمبود منیزیم دچار هستند از مشکلاتی نظیر افسردگی، اختلال در تمرکز و تحریک‌پذیری رنج می‌برند. بعلاوه برای بهبود جذب کلسیم و ویتامین د وجود میزان کافی منیزیم در بدن ضروری است.
روزنامه اکسپرس در این باره منتشر کرد: این ماده معدنی در متابولیسم انرژی و سوخت و‌ساز گلوکز، چربی‌ها و پروتئین‌ها، انقباض عضلات در سلول‌های ماهیچه‌ای و قلب، گشاد شدن شریان‌های قلبی، انتقال عصبی و ساختمان استخوان‌ها و دندان‌ها نقش دارد بنابراین با تامین نشدن نیاز روزانه به این ماده معدنی، می‌توان انتظار داشت که عملکرد هر یک از این اعضای حیاتی دچار اختلال شود مثلا گرفتگی عضلات، بی‌نظمی در ضربان قلب و یا افزایش سطح کلسترول خون بروز کند.
بررسی‌ها نشان داده‌اند که با دریافت روزانه منیزیم به میزان کافی، خطر بروز بیماری‌های قلبی، بالا رفتن فشارخون، دیابت و البته پوکی استخوان کاهش پیدا می‌کند. بنابراین به افرادی که مستعد ابتلا به این بیماری‌ها هستند، توصیه می‌شود که حتما منابع غذایی این ماده معدنی را در رژیم غذایی روزانه خود بگنجانند.
اما کدام مواد غذایی بیشتر حاوی این ماده معدنی مهم هستند؟ گوجه‌فرنگی منیزیم فراوانی دارد. در میان مغزها، بادام، فندق و تخمه کدو حلوایی بیشترین مقدار منیزیم را دارند. انواع لوبیاها هم دارای منابع منیزیم هستند.
در گروه میوه‌ها هم موز و انجیر خشک منیزیم بیشتری دارند و در گوشت‌ها، ماهی تن مملو از منیزیم است. غلات سبوس‌دار نیز از منابع عالی این ماده معدنی محسوب می‌شوند و توصیه می‌شود برای تامین منیزیم روزانه از این گروه غذایی استفاده شود.
به گفته متخصصان تغذیه، رژیم‌های غذایی سرشار از مواد غذایی تصفیه شده، زمینه بروز کمبود منیزیم هستند. همچنین دنبال کردن یک برنامه‌غذایی که کمتر حاوی سبزیجات است، احتمال کمبود منیزیم را بالا می‌برد. فعالیت‌های ورزشی شدید، مصرف داروهای ادرارآور، ملین‌ها، استروییدها، داروهای شیمی درمانی و آنتی‌بیوتیک‌ها نیز زمینه‌ساز کمبود منیزیم هستند. ابتلا به دیابت و بیماری‌های التهاب روده، اسهال و بیماری‌های مربوط به پانکراس هم از عوامل موثر در بروز علایم کمبود منیزیم هستند.
رابطه کم کاری تیروئید و ریزش مو، علائم و راه های درمان آن
گزگز شدن کف پا نشانه چیست؟
علائم مخفی بیماری شخصیت دو قطبی
همه چیز درباره بیماری آلزایمر