نامه ای به خود بنویسید!

اگر بخواهید به خود 18 ساله‌تان نامه بنویسید،چه می‌نویسید؟

نامه ای به 18 سالگی

وقتی 18ساله بودید،اغلب به این فکر می‌کردید که وقتی 35یا 55 با 75 ساله شوید زندگی‌تان چگونه خواهد بود.آیا ازدواج موفقی خواهید داشت؟چند بچه قراراست داشته باشید؟سالم و متناسب خواهید بود؟شغل‌تان چطور؟ و حالا که احتمالا 35 یا 55 سال دارید یا چیزی دراین میان،توصیه و نصیحتی وجود دارد که آرزو داشتید درسن 18 سالگی به شما می‌شد؟وقتی به این موضوع فکر کردم این نامه را به خود 18 ساله‌ام نوشتم:

عزیزم

چقدر در این لباس سفید زیبا هستی و دانشجوی پزشکی بودن برازنده توست،فقط اختیارت را از دست نده و ذوق زده نشو،تعالیم را خوب یاد بگیر چون بعدها به آن‌ها نیاز داری.اگر تمام مشغولیت تو برگرداندن سلامتی به مردم است، چرا به خودت و سلامتی خودت هم اهمیت نمی‌دهی؟

درست است که چاق نیستی اما کم کردن چند کیلو هم به نفع توست.هله هوله نخور،این قدر یک‌جا ننشین بلند شو و برو برای خودت کمی میوه و سبزی بخر.می دانم که آوردن این همه خوراکی به خوابگاه سخت است اما به من اعتماد کن،کسی قرارنیست سبزیجات تو را بدزدد!وقتی سنت دوبرابر الان شد،خواهی فهمید که چقدرکم کردن نیم کیلو هم کارسختی است.لطف کن وروی این قضیه کارکن!

تو در محوطه‌ای به این زیبایی زندگی می‌کنی.هیچ‌وقت منظره این محیط را 6 صبح دیده‌ای؟باید سعی کنی صبح زود بیدارشوی و کمی اینجا بدوی فقط کافیست قبل از دو نیمه شب بخوابی.ممکن است بگویی فقط شب‌ها می‌توانی درس بخوانی و به اتاق دوستانت بروی و بپرسی که آنها چقدر خوانده‌اند!باورکن دختر ! تو به ورزش نیازداری نه فقط برای اینکه زیباتر جلوه کنی،بفهم که ورزش چه تاثیری روی هورمون‌های تو دارد؛هورمون‌هایی که بعدها روی سیستم کلی تو اثر می‌گذارند.پس از شر غول تنبلی رهاشو و تکان بخور!

مامان و بابا عاشق یوگا هستند اما تو نه،درست است؟ورزش آهسته ایست و جاذبه‌ای برای تو ندارد.خب،گاهی مجبوری به چیزهایی که هزاران سال است تکرار می‌شود و امتحانش را پس داده،اعتمادکنی.

می‌دانم که آن‌قدر پول درنمی‌آوری که زیاد خرج کنی اما از لوازم آرایشی ارزان‌قیمت دوری کن،تو برای زیبا و دلفریب جلوه کردن نیازی به آنها نداری،اما حواست به کیفیت ضدآفتابی که استفاده می‌کنی باشد و بسیار احمقانه است که فکر کنی ضدآفتاب فقط برای تابستان است.یک راه برای محافظت از پوستت بطور طبیعی وجود دارد و آن این است که صورتت را به‌خوبی بشویی،پوستت را از تمام مواد چسبناکی که رویش است پاک کن و بشور.هیچ‌وقت لوازم آرایشت را با دیگران شریک نشو،به من اعتمادکن،این‌کار به پوستت بیشتر صدمه می‌زند تا به دوستی‌تان.راستی یادم رفت!دوبار در هفته از شامپوی روغنی استفاده کن،می‌دانم که موهای پرپشت و براق داری اما فکر نکن همیشه همین‌طوراست.شاید مسخره به‌نظربرسد اما به اندازه کافی آب نمی‌نوشی.بعدها اگر از سنگ کلیه رنج بردی این نکته را فراموش نخواهی کرد.

تو ذاتا انسان چندان اجتماعی نیستی و دوست نداری عضوی از یک گروه بزرگ دوستان باشی، بسیارخب! اما به همین دوستان خوب و بی غل و غشی که داری عشق بورز و احترام بگذار و با آنها حرف بزن و قلبت را سرشار کن.بعدها در زندگیت که دچار مشکلات شدی همین دوستان رهایت نخواهند کرد و به تو در غلبه بر استرس کمک می‌کنند.

و چیزی که این روزها به خودم می‌گویم:

نگران آینده نباش،یک روز هم شده در لحظه زندگی کن! تو منحصربفردی،به خودت و توانمندی‌هایت اعتمادکن.همیشه به درون و اعماق وجود خودت نگاه کن آن‌وقت بزرگ‌ترین نیرویت را در درونت خواهی دید.به خودت زیاد سخت نگیر،اینطور زندگی جالب‌تر و لذت‌بخش‌تری خواهی داشت و هرطوری که دوست داری پیش خواهی رفت.فقط نفس بکش!

شما برای 18 سالگی خودتان چه نامه‌ای می‌نویسید ؟ مهمترین نکته آن چیست ؟


نظر خود را بیان کنید