کمبود بیوتین در بدن چیست؟

چگونه از آن جلوگیری کنیم؟

کمبود بیوتین

کمبود بیوتین در کشورهای توسعه ‌یافته که در آن بیشتر مردم می ‌توانند کالری کافی و انواع مختلفی از گروه‌ های غذایی را مصرف کنند، معمولا نادر است اما نمی توانیم بگوییم به طور کل با این کمبود مواجه نیستند و ممکن است کمبود بیوتین را تجربه کنند.

به گزارش آلامتو به نقل از draxe؛ برخی ازنوزادان با کمبود بیوتین ناشی از کمبود آنزیم مادرزادی متولد می شوند و بزرگسالان نیز در اواخر زندگی به علت بیماری یا مصرف دارو دچار کمبود این ویتامین شوند. به عبارت دیگر، این نوع کمبود یا مادرزادی است یا اکتسابی.

چه اتفاقی می ‌افتد وقتی که به اندازه کافی بیوتین دریافت نمی‌ کنید؟ شایع ‌ترین نشانه‌ های کمبود بیوتین عبارتند از: ریزش مو، خستگی، تغییرات روحی از جمله افسردگی و اختلالات شدید عصبی.

برخی از راه ‌هایی که شما می‌ توانید خطر کمبود بیوتین را کاهش دهید، یا در صورت نیاز سطح آن را بالا ببرید، مصرف کافی مواد غذایی غنی از پروتئین، پرهیز از استفاده مداوم از داروهای خاص، و درمان بیماری ‌هایی که جذب بیوتین را مسدود می‌ کنند، هستند.

کمبود بیوتین چیست؟

بیوتین (یا ویتامین B7) یک ویتامین محلول در آب است که به عنوان کوآنزیم در بدن عمل می کند و برای متابولیسم اسیدهای چرب ، اسیدهای آمینه و گلوکز مورد نیاز است ، به همین خاطر به منظور تبدیل و استفاده از مواد مغذی پر مصرف (چربی، پروتئین و کربوهیدرات) که از رژیم غذایی خود دریافت می ‌کنیم، وجود بیوتین ضروری است.

این ویتامین بخشی از مجموعه ویتامین B است، ویتامین های این گروه مجموعه ای از مواد مغذی اصلی هستند که برای عملکردهای متابولیک ، عصبی ، گوارشی و قلبی عروقی سالم مورد نیاز هستند.

کمبود بیوتین زمانی اتفاق می ‌افتد که فرد یا به اندازه کافی غذا نخورد و یا نتواند به درستی آنچه را که مصرف کرده، جذب کند. این نوع کمبود به خصوص در مقایسه با کمبود مواد مغذی دیگر مثل آهن، b12 یا منیزیم خیلی شایع نیست.

میزان توصیه شده روزانه بیوتین نسبتاً کم است. بسیاری از غذاهای حاوی بیوتین ، که شامل بیشتر غذاهای پروتئینی (مانند گوشت ، ماهی ، حبوبات و غیره) است، به طور معمول خورده می شوند.

تحقیقات نشان می ‌دهند که میانگین مصرف مواد غذایی در جمعیت‌ های غربی حدود ۳۵ تا 70 میکروگرم است که به مقدار کافی در نظر گرفته می ‌شود. تحقیقات نشان می دهد که باکتری های گوارشی روده ما نیز به خودی خود توانایی ایجاد مقداری بیوتین را دارند.

به چه مقدار بیوتین برای جلوگیری از کمبود آن نیاز داریم؟

در حالی که یک مقدار معین برای مصرف بیوتین مشخص نشده است، برای آن “دوز ایمن و کافی” پیشنهاد شده است.

با توجه به موسسه ملی سلامت، “دوز کافی” ، سطحی که کفایت تغذیه‌ ای برای گروه‌ های سنی مختلف را تضمین می‌ کند به شرح زیر است:

  • روزانه 5 میکروگرم برای نوزادان
  • روزانه 6-8 میکروگرم برای نوزادان سنین 7 ماه تا 3 سال
  • روزانه 12-20 میکروگرم برای کودکان سنین 4 تا 13 سال
  • 25 میکروگرم برای بزرگسالان
  • 30 میکروگرم برای بزرگسالان مرد و زن بالای 19 سال
  • 30 میلی گرم برای زنان باردار و 35 میلی گرم برای خانم هایی که شیر می دهند

درمان کمبود بیوتین بسیار مهم است زیرا بیوتین در بسیاری از فرآیندهای متابولیک ، هضم ، عصبی و قلبی عروقی نقش مهمی دارد. به عنوان مثال ، ما برای برخی از عملکردهای زیر به بیوتین نیاز داریم:

  • تبدیل گلوکز از کربوهیدرات به انرژی قابل ‌استفاده
  • فعالسازی اسیدهای چرب از غذاهای حاوی چربی
  • تنظیم سطح قند خون با تسهیل فعالیت انسولین
  • تشکیل پروتئین هایی که برای پوست ، مو و ناخن سالم ضروی هستند
  • حمایت از سیگنال دهی عصبی و فعالیت انتقال‌دهنده عصبی
  • تنظیم سطوح کلسترول
  • حمایت از تیروئید و فعالیت‌های آدرنالی

علائم کمبود بیوتین

علائم کمبود بیوتین می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • ریزش مو (آلوپسی)
  • بثورات پوستی و درماتیت پوستی ، که منجر به پوستی پوسته پوسته و قرمز بخصوص اطراف صورت ، چشم ها ، بینی، دهان می شود.
  • اسیدوری (مقدار غیر طبیعی اسید در ادرار)
  • عفونت های پوستی
  • خستگی مزمن / بی حالی
  • التهاب ملتحمه یا کنژنکتیویت، یک عفونت چشمی
  • افسردگی
  • علایم عصبی چندگانه، مانند توهم و تشنج ( تحقیقات اخیر نشان می دهد که سطح بیوتین پایین نیز در بزرگسالان با برخی شرایط خاص از جمله مولتیپل اسکلروزیس (MS) شایع است. )
  • کاهش تنوس ماهیچه اسکلتی یا هیپوتونی
  • تاخیرات رشد
  • توزیع غیرمعمول چربی روی صورت (معروف به کمبود بیوتین صورت)

اولین علائم کمبود بیوتین معمولاً موارد پوستی است ، به همین دلیل این یک شاخص مهم محسوب می شود. علائم عصبی در سطح شدیدتری از کمبود بیوتین بروز می کند.

کمبود بیوتین در سگ ها نیز می تواند رخ دهد ، که می تواند باعث علائمی مانند ریزش مو ، اسهال ، از دست دادن اشتها و کاهش وزن ، پوست پوسته پوسته شده و بثورات پوستی شود.

آیا بین کمبود بیوتین و کم کاری تیروئید ارتباطی وجود دارد؟

ممکن است که برخی از افراد هر دو را داشته باشند ، اما به نظر نمی رسد که سطح بیوتین پایین علت اصلی کم کاری تیروئید باشد. همچنین شواهدی وجود دارد که مصرف دوزهای بسیار زیاد بیوتین می تواند منجر به نتایج نادرست در آزمایش های مختلف تیروئید / غدد شود ، بنابراین در صورت سابقه اختلال عملکرد تیروئید مهم است که در مورد مصرف بیوتین با پزشک مشورت کنید.

آیا کمبود بیوتین باعث ریزش مو می شود؟

کمبود مواد غذایی، شامل دریافت ناکافی پروتئین و جذب کم مواد معدنی نظیر روی، آهن و سلنیوم، اسیدهای چرب ضروری و ویتامین ‌های خاصی از جمله بیوتین، علت شناخته‌ شده ریزش مو هستند. بیوتین نقش عمده‌ ای در حفظ سلامتی مو، ناخن‌ ها و پوست ما بازی می‌ کند زیرا در سنتز پروتیین، به ویژه تشکیل کراتین، پروتیینی که ساختار موی ما را حفظ می ‌کند دست دارد.

در حالی که تحقیقات در مورد تاثیر بیوتین در رشد مو هنوز محدود است، شواهدی از مطالعات متعددی وجود دارد که نشان می دهد مصرف روزانه بیوتین در حدود ۳ تا ۶ ماه می تواند به ترویج رشد مو و کاهش ریزش مو کمک کند. همچنین بین کمبود بیوتین و ناخن های شکننده و ضعیف ارتباط وجود دارد.

اگرچه بیوتین معمولاً به محصولات زیبایی پوست و مو مانند سرم و شامپو اضافه می شود ، اعتقاد بر این است که به خوبی از طریق پوست جذب نمی شود ، به همین دلیل بهتر است که بیوتین را از رژیم غذایی خود دریافت کنید ، یا در صورت لزوم از مکمل استفاده کنید.

علل کمبود بیوتین

بیوتین محلول در آب است که به این معنی است که در جریان خون حرکت می ‌کند و مقادیر اضافی یا بلا استفاده در بدن از طریق ادرار از بین می رود. بنابراین بدن ذخایر بیوتین ایجاد نمی کند، و خارج کردن مقادیر بسیار زیاد آن خیلی سخت است.

به همین دلیل ، سطوح سمی در بدن (یا عوارض جانبی بیوتین) بسیار نادر است.

با این حال، این به این معنی است که شما باید به طور ایده‌ آل مقادیر کمی از ویتامین ب 7 را تقریبا به طور روزانه مصرف کنید تا منبع تغذیه بدن شما را به اندازه کافی بالا نگه دارد.

سه پروتئین برای حفظ مقادیر مناسب بیوتین در بدن مهم است. این پروتئین ها عبارتند از: بیوتینیداز، انتقال دهنده مولتی ویتامین وابسته به سدیم (SMVT) و هولوکاربوکسیلاز سنتز (HCS)

این پروتئین‌ها با هم‌ کار می‌ کنند تا مطمئن شوند که بیوتین از غذاهایی که ما می ‌خوریم آزاد می ‌شود و سپس از طریق سیستم گوارشی جذب می‌ شود.

چه چیزی باعث کمبود بیوتین می شود؟

برخی از شایع ترین علل کمبود بیوتین عبارتند از:

  • مشروبات الکلی (غلظت بیوتین در حدود 15 درصد از افراد مبتلا به الکلیسم مزمن پایین است)
  • بارداری – یک سوم زنان باردار دچار کمبود بیوتین هستند.
  • مصرف داروهای ضد تشنج مانند والپروئیک اسید
  • استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک هایی که می توانند فلور نرمال روده را قطع کنند
  • سیگار کشیدن
  • مصرف داروهای دیگری مانند ایزوترتینوئین ، آكوتان یا برخی داروهای تشنج
  • دوزهای بالا غیر عادی دیگر ویتامین‌های B مانند ر مانند اسید پانتوتنیک
  • عدم خوردن غذاهای بیوتین دار از جمله منابع عالی مانند گوشت ، تخم مرغ ، آووکادو ، گل کلم ، انواع توت ها ، ماهی ، حبوبات و قارچ به اندازه کافی (اگرچه این امر به ندرت یک دلیل مستقیم کمبود بیوتین است)

یکی دیگر از علل غیر معمول و نسبتا شایع کمبود بیوتین، خوردن تخم ‌مرغ خام، به ویژه سفیده تخم‌مرغ است که حاوی نوعی پروتئین است که به بیوتین متصل می‌ شود و آن را غیرقابل دسترسی می ‌سازد. این پروتئین هنگام پخت خنثی می‌شود و به همین دلیل است که خوردن تخم‌مرغ پخته ‌شده یکی از عوامل خطر نیست.

کمبود بیوتین ژنتیکی / ارثی:

کمبود مادرزادی یا ژنتیکی بیوتین یک اختلال نادر به دلیل یک اتوزومال مغلوب است که به عدم وجود آنزیم هولوکاروباکسلاز سنتز یا بیوتینیداز که پروتئین های دخیل در جذب بیوتین هستند، منجر می شوند.

تشخیص

تشخیص کمبود بیوتینیداز از طریق غربالگری در نوزادان انجام می شود. آزمایش قبل از تولد نیز می تواند با استفاده از نمونه برداری از مایعات رحم انجام شود.

غلظت بیوتین سرم طبیعی (خون) از 400 تا 1200 نانوگرم در لیتر است. کمبود بیوتین از نظر فنی ، کمتر از 200 نانوگرم در لیتر در نظر گرفته می شود.

تشخیص کمبود این ویتامین می تواند مشکل باشد زیرا سطح بیوتین می تواند روزانه در نوسان باشد ، بنابراین نتایج حاصل از آزمایش خون یک نشانگر دقیق تلقی نمی شود. روش دیگر برای آزمایش کمبود بیوتین که به عقیده برخی کارشناسان دقیق تر است ، اندازه گیری دفع ادرار متابولیت ، اسید 3-هیدروکسی ایزووالریک است.

درمان

کمبود بیوتین چگونه درمان می شود؟ برخی از نمونه های گزینه های درمان کمبود بیوتین عبارتند از:

  • مصرف مکمل بیوتین برای بالا بردن سطح آن ( در صورت کمبود بیوتین ارثی، درمان با بیوتین خوراکی که از بدو تولد شروع می شود و تا آخر عمر ادامه دارد می تواند از علائم پیشگیری کند. )
  • افزایش مصرف غذاهای بیوتین دار
  • جلوگیری از استعمال سیگار و مصرف زیاد الکل
  • استفاده از داروهای حاوی بیوتین ، مانند درمان مشکلات پوستی یا ریزش مو.
  • درمان / مدیریت شرایط اساسی مانند بیماری التهابی روده که مانع جذب بیوتین می شوند

اقدامات احتیاطی و اثرات جانبی احتمالی

اگر شما کمبود بیوتین را تجربه می ‌کنید با پزشک خود در مورد دلایل اصلی و گزینه‌ های درمانی مانند مصرف مکمل‌ ها صحبت کنید. مصرف بالای مکمل های ویتامین های B می‌ تواند میزان مواد مغذی دیگر را در بدن شما تحت ‌تاثیر قرار دهد، بنابراین همیشه توصیه می ‌شود که مقدار توصیه‌ شده را مصرف کنید، مگر اینکه پزشک با توجه به شرایطت تان توصیه دیگری داشته باشد.

مصرف مکمل ها و یا قرص های بیوتین در محدوده دوز های تعیین شده ایمن تلقی شده است و مطالعات متعدد حتی هنگام دریافت دوزهای بین 10 تا 50 میلی گرم در روز اثرات جانبی را مشاهده نکرده است.

با این وجود ، ممکن است عوارض جانبی جزئی مانند سوء هاضمه ، تهوع ، یا اسهال را تجربه بروز کند. مصرف دوز بسیار زیاد برای مدت طولانی ممکن است باعث بروز علائم مصرف بیش از حد بیوتین مانند بثورات پوستی ، کاهش سطح ویتامین C و ب6 و قند خون بالا شود.


نظر خود را بیان کنید