به گزارش آلامتو به نقل از huffingtonpost ، وقتی این‌روزها صحبت از این می‌شود که افراد چه رفتاری با گوشی‌های هوشمندشان دارند، تفاوت شگرفی میان استفاده ابزاری از آن برای راحت‌تر کردن زندگی و تبدیل شدن آن به زائده پنجم بدن وجود دارد.
ما حق داریم نگران این رفتار وسواسی باشیم، چون بعضی از افراد مدام با گوشی مشغولند اما هنوز جمعیت زیادی هستند که رابطه واقعا متعادلی با این ابزارها دارند و شایسته تحسین هستند. در اینجا 23 علامتی را که نشان می‌دهد با گوشی‌تان رابطه درستی دارید می آوریم.
اگر می‌توانید انسانیت خود را حفظ کنید در حالی‌که عضوی فعال در قرن بیست و یکم هم هستید، به شما تبریک می‌گوییم!
- روز شما با بالا و پایین رفتن‌های بیش از حد در نیوزفیدها شروع نشده و تمام نمی‌شود.
صبح‌ها با چند حرکت کششی سبک یا مدیتیشن روزانه از خواب بیدار می‌شوید و شب‌ها هم بعد از نوشتن یادداشت روزانه یا با بوسه شب بخیر کسی که دوستش دارید به خواب می‌ر‌وید و سلامت خواب شما از این بابت ممنون شماست.
- اگر گوشی‌تان را در خانه جا بگذارید، حمله عصبی در پی نخواهد داشت.
درحقیقت، انگار در طول روز بدون گوشی، حسی از تجدیدقوا دارید! احساس سبکی، آزادی، و انسانیت بیشتر می‌کنید. و در پایان روز، هنگام برگشتن به خانه عجله ندارید برای این‌که زودتر برسید و تمام چیزهایی را که از دست داده‌اید چک کنید.
- شما و گوشی‌تان در یک تخت نمی‌خوابید!
حتی شاید اتاق مشترک هم نداشته باشید. و می‌دانید که این فاصله، بسیار چیز خوبی است و بدون نیاز به مقاومت در برابر میل‌تان به چک کردن گوشی که آیا رئیس‌تان ایمیل فوری برای‌تان ارسال کرده یا نه، یا عشق‌تان بالاخره جواب‌تان را داده یا نه، بسیار عمیق‌تر می‌خوابید.
- بهترین مرحله پرواز برای‌تان airplane mode است؛ کمی سکوت و آرامش.
با بغل‌دستی‌تان گپ می‌زنید، مجله‌ای را که هفته‌هاست در کیف‌تان دست‌نخورده مانده ورق می‌زنید، حتی چرت هم می‌زنید و هیچ اخطار آزاردهنده‌ای هم از این حالت وسط پرواز، رنج‌تان نمی‌دهد.
- هنگام تجربیات اعجاب انگیز، گوشی در جیب‌تان می‌ماند.
بلدید که چطور محسور یک غروب زیبای آفتاب شوید، بعد از یک کوهپیمایی در تمام طول روز، در قله استراحت کنید و می‌دانید چگونه نقاشی‌های هنرمند موردعلاقه‌تان را در یک گالری تحسین کنید بدون این‌که عکسی از آنها بگیرید.
- گوشی شما ، نقش آلارم ساعت را هم بازی نمی‌کند.
ساعت آلارم دار برای همین جور وقت‌هاست، نه گوشی‌تان.
- هلاک این نیستید که به خودتان فشار بیاورید تا زودتر جواب پیام را بدهید.
این، زیبایی پیام متنی است، از وقتی که فرستاده می‌شوند روی گوشی‌تان می نشینند تا شما شما آماده خواندن و پاسخگویی به آنها شوید. بنابراین شما هرچقدر زمان که لازم است فرصت می‌دهید و این شگفت انگیز است.
- ازسوی دیگر هم، وقتی دیگران فورا جواب شما را نمی‌دهند، کنترل‌تان را از دست نمی‌دهید.
این طرز فکر، دو سویه است. به اندازه کافی مطمئن هستید که درک کنید دیگران هم سرشان با چیزهای دیگر شلوغ است؛ درست مثل خود شما. اگردر عرض 35 ثانیه جواب شما را ندهند، معنیش این نیست که از شما بیزارند یا از دست شما ناراحتند. بنابراین به راحتی به نفس کشیدن ادامه می‌دهید انگار که اصلا مکالمه‌ای را شروع نکرده‌اید که این هم چیز شگفت‌انگیزی است!
- گوشی شما هرگز سر میز غذا هم راه پیدا نمی‌کند.
زمان غذا، برای تغذیه جسم‌تان است و ارتباطی که با خانواده یا دوستان‌تان که هم‌اکنون کنارتان هستند، برقرار می‌کنید. بقیه دنیا می‌توانند برای تقاضای توجه شما، 20 دقیقه منتظر بمانند.
- می‌دانید بهترین غذاها آنهایی هستند که بتوان آنها را چشید؛ نه در اینستاگرام!
بله عکس انداختن از غذای‌تان جالب است اما دخالت گوشی در بشقاب غذا، خوشمزه‌ترش نمی‌کند.
- هنوز یادتان است که از یک نقشه واقعی چطور استفاده کنید.
قبل از ظهور گوگل مپ، افراد بازهم به موقع آدرس‌های جدید را پیدا می‌کردند و به انجا می‌رسیدند. چه به یک شهر جدید سفر کنید، چه در یک رشته‌کوه گسترده، کوهنوردی کنید، می‌توانید بدون استفاده از جی پی اس هم به خوبی موقعیت یابی نمایید.
- یک روز تعطیل می‌توانید از اسکرین دور باشید و واقعا هم لذت ببرید.
تعطیلات برای وقت گذرانی در دنیای بیرون است؛ نه این‌که تمام وقت به صفحه‌ای خیره شوید که در طول هفته هم وقت زیادی را صرف آن می‌کنید. با اراده خودتان گوشی ار کنار گذاشته و می‌دانید که از این‌کار سود خواهید برد.
- هنوزهم با خواندن کتاب کاغذی، آن لذت ناب را حس می‌کنید.
خواندن از روی اسکرین، لذت کتاب کاغذی را ندارد و به منابع ذهنی ما فشار وارد می‌کند، مانع غوطه‌وری عمیق در کتاب شده و نمی‌گذارد آن‌چه را خوانده‌ایم به ذهن بسپاریم و از خواندن به رضایت برسیم. شما می‌دانید که لمس لبه‌های خشک کاغذ و ورق زدن‌شان، تجربه‌ای است که جایگزین ندارد. حتی به شما کمک می‌کند بهتر بخوابید.
- قادرید توجه و حواس کامل‌تان را به دوست‌تان بدهید( بدون هیچ اضطراب باقیمانده‌ای).
گوش دادن به دوستی که به حرف زدن با شما نیاز دارد، چه درمورد ارتقا شغلی‌اش باشد یا شنیدن یک خبربد درمورد فرد مورد علاقه‌اش، واکنشی است که به‌طور طبیعی از خود نشان می‌دهید. دست از کارتان می‌کشید، گوشی را کنار می‌گذارید، تماس چشمی برقرار کرده و بی ریا تلاش می‌کنید تا به او کمک کنید؛ به همین سادگی!
- اجازه می‌دهید به جای حافظه گوشی، مغرتان خاطرات مهم را نگهداری کند.
توانایی یادآوری‌تان خوب است و حافظه تیزی دارید، از فریاد تماشاچیان در آخرین کنسرتی که رفته بودید گرفته تا لباسی که در جشن تولد بهترین دوست‌تان پوشیدید. محول نکردن این‌کار به گوشی، نیازمند توجه بیشترشما و به یاد سپاری اطلاعات بیشتر است.
- از دیدن آلارم ” low battery ” مضطرب نشده و نمی‌ترسید.
شارژر برای همین مواقع است و شما می‌توانید به کلی از کارهای سرگرم کننده فکر کنید زمانی که تلفن‌تان در حالت شارژ است.
- به دور از تکنولوژی ورزش می‌کنید و از هر لحظه آن لذت می‌برید.
بله، گوش دادن به پلی لیست انرژی زا، شما را سرحال و پرتحرک می‌کند اما مرور ذهنی آهنگ‌ها، و مشغول کردن ذهن یکی از بهترین گزینه‌های در دسترس مدیتیشن متحرک است. و حس نوظهور Zen را دوباره ایجاد می‌کند.
- با سگ‌تان بیشتر بازی می‌کنید به جای این‌که از او عکس بگیرید.
بله، سگ شما بامزه‌ترین و دوست داشتنی‌ترین حیوان در تمام دنیاست و زمانی‌که با دو دست پشت گوشش را نوازش می‌کنید بیشتر هم شما را دوست دارد.
- تماس چشمی عجیب و غریب با غریبه‌ها را ترجیح می‌دهید به ” چک کردن” عجیب و غریب‌ترِ گوشی وجستجوی اخطارهای جدید.
بخش مهمی از زندگی، توجه به عوامل ناشناخته‌ای است که در زندگی روزمره، پیش رویمان قرار می‌گیرد، هرچند برخوردهای جدید ممکن است در ابتدا ناخوشایند باشند اما برای ایجاد ارتباطات و روابط جدید، ضروری هستند.
- هرگز تصادفا گوشی‌تان را در توالت نمی‌اندازید.
چون داخل حمام و دستشویی ازآن استفاده نمی‌کنید، بسیار بد و ناهنجار است.
- می‌دانید که بهترین راه جلوگیری از متلاشی کردن گوشی در پیاده‌رو، ایستادن و سپس تایپ کردن است.
با مدام به گوشی نگاه کردن، چیزهای زیادی را از دست می‌دهید، بعضی‌هایشان هم می‌توانند کاملا خطرناک باشند( مثلا علامت ” اینجا راه نروید” در پیاده رو). نگاه کردن به اطراف، بهترین راه برای تجربه دنیاست و گوشی‌تان هم سالم می‌ماند.
- می‌توانید یک پُست در شبکه‌های اجتماعی بگذارید و رهایش کنید.
مدام تعداد لایک‌ها را روی آخرین عکسی که در اینستاگرام گذاشته‌اید چک نمی‌کنید و روی تعداد توییت‌های آخرین جوک‌های‌تان در توییتر وسواس ندارید. آن را پست کرده‌اید، و برای همیشه درسوراخ خرگوشی که اسمش شبکه اجتماعی است زندگی خواهد کرد و شما می‌توانید به زندگی خودتان ادامه دهید.
- با این‌که تلفن‌های هوشمند فوق‌العاده‌اند، اما در اعماق درون‌تان می‌دانید که هیچ چیزی هرگز نمی‌تواند جایگزین مرغوبیت ارتباط واقعی شود.
همین!
رابطه کم کاری تیروئید و ریزش مو، علائم و راه های درمان آن
گزگز شدن کف پا نشانه چیست؟
علائم مخفی بیماری شخصیت دو قطبی
همه چیز درباره بیماری آلزایمر